Alle inzendingen over vrienschap nood

Geef ons brood en kracht ten leven, Gij, die alle nood vervult! En vergeef ons onze schuld, Zo als wij elkaar vergeven! Voed ons harte met Uw Geest; Leer ons lieven allermeest! Leid ons, macht- en krachtelozen, Geen verzoeking tegemoet! Maar beveilig onze voet, En verlos ons van de Boze!…

Veertig lange jaren Keken van onder op mij neer Van ongeboren haren Naar biddend tot den Heer Van liefdesbrief tot noden Elke kerst maar weer Verjaardagen en doden En geboortes keer op keer.. Stapels stapels prullen Waarom gooi je nooit wat weg?…

De mond vergat sinds lang de kunst van ’t hart te kneden, En de overreding week, die van dees lippen vlood: De matte boezem zonk; en geest en kundigheden Verstierven in de klem van d’algemene nood. Wat zoekt ge, o Kunstvriend, nu, na de uitgeblaakte vonken, De fakkel nog in de as, die van haar overschiet? Ach!…

Daar vloeit een zilverklare bron, Die alle nood verdrijft, Waar Willebrord zijn dank bij stort, En die gezegend blijft. Dat is de put van 't klein Heiloo, In Kenmerland beroemd; Die 't wonder looft ontdekk' zijn hoofd En strooi hem met gebloemt.…

Nooit trok ge, in hoge nood om onderstand gevraagd, Met loden schoenen voort; nooit hebt ge uw Vriend verlaten. Gij zijt de steun des lands, de band der onderzaten. De rampspoed juicht in 't leed, als gij hem onderschraagt. O zuil van 't echtgebouw! o schoonheid, nooit volprezen! De vriendschap spiegelt zich in uw aanminnig wezen.…

In vreugde en smart in nood en klagen Zal 't Godvruchtig volk naar de Here vragen Plotseling overstelpt door de wereld met vragen Jezus Christus en zijn bruid Zijn heimelijke vijanden blijven zagen Over het Coronavirus in onze dagen Vallen aan op hun buit Een brandende pijl door glas en lood Gevecht van leven en dood In Zijn Huis daar voelt…

liefde kloppende hart heb jij in het geheim een kasteel gebouwd omringd met bomen die wortelen in het woud hoor ik de echo van zovele dromen het is jouw stem die zingt over de zomer zwaluwen die scheren tussen dansende wolken het geluid van een koekoek in avondrood een stem die laat fluisteren wat ware liefde is zo vaak samen in diepe nood…

Heer, wij bidden U voor deze wereld in nood Voor de mensen die in angst verkeren Die door oorlogsgeweld en honger verteren O, Heer, agressie en terreur zijn vaak zo groot.…

Soms wordt hun ruzie zo groot dan geraken zelfs zeeschepen in nood verwoestend belagen zij elkaar en brengen mensen en schepen in gevaar.…

bijten in stijgen tegen zwart massief de steen graniet basalten rots als trots de aarde uitgekotst rennend hijgend hart op hol zoekt groen zijn weg naar geel en bruin in water dat als zilver door de handen glijdt hemel toont krampachtig blauw in violet gebed vervaalt het grauwe lijk de dood eenmalig en goedkoop de tijd vermoordend in zijn nood…

En dan die vele naamloze boeren gedurende de tweede wereldoorlog jaren; die de redders in de nood van de vele stedelingen waren.…

Je was een held, zo werd gezegd een medaille, niet van node het was de groep die sprak, dus "waar en wet" makkers van het eerste uur, door avontuur verbonden.…

Een vriendschap kan soms uit nood worden geboren, wanneer in de bittere koude bijna een leven wordt verloren. Tussen de Alpen kan een mensenleven langs de rand van de afgrond gaan, in het hooggebergten kan dan alle hoop in een illusie verloren dreigen te gaan.…

Moeder de gans, uw kroost is in nood ! Een smerige rat beet uw oudste net dood. Maar moeder doet niks want ze is post-nataal en volgens de roddels verstoord cerebraal? Maar waar zit de vader hoor ik u denken.. Die zit in ’t café zichzelf te beschenken. Porto, jenever, wijn of karmeliet .. Zo verdrinkt vader zijn ganzenverdriet.…

Door godverlaten straten trekt de dood even verlaten door de koude herfstwind De wind huilt droevig diens grote nood hij schreit luider dan een droevig kind De dood werpt zijn schaduwen vooruit als spoken dempen ze het laatste licht Rillingen glijden over menig kille huid angst leeft op ’t oude afgeleefd gezicht De dood werpt blikken…

mis met ‘ja’ zeggen een wijs man zei ooit: keep your friends close but your enemies closer maar misschien is die man niet zo wijs misschien zat die man ook achter een mitraillette, klaar voor de onderwerping van een weerloos volk dat in een open veld staat maar, is dan de vraag, zoeken we die allemaal niet een beetje hebben we allemaal geen nood…

Was bereid zelfs zijn leven te geven voor mensen in verdriet en in nood. Waarom gaf hij alles. Waarom bestreed hij de dood. “U hebt mij een lichaam bereid,” zo bad hij tot zijn Vader. Een lichaam gehoond en bespot. Om mensen leven te geven. “Daartoe ben ik gekomen, om uw wil te doen, o God.” Hij gaf het bewijs van Gods bestaan.…

de IJssel hoog komen te staan Gelijk de zondvloed over akkers gaan Eens in je leven komt zo'n kans voorbij Het spant er flink om bij Daventria De kade ligt pal langs de binnenstad De voeten van Geert Groote worden nat Vervloekt zijn Rijn en Waal en Isala Als je deus ex machina wilt zien Dan is de Ark van Wilp redder in nood…

En eenmaal op een dag in Mei, Was 't kind zo moe, zo loom; Hem leek de brede, bruine heî Wel 't landschap uit een droom; De vogels zongen ginder ver, Als zweefden ze op een gouden ster Hoog boven zorg en nood, En kweelden zoet en zongen er Voor 't Kindeke van de Dood.…

voet in een oogwenk wenk waren de kersen half op het haar begon te rijzen op de Jood z'n kop wel onfatsoenlijk mens je hebt geloof ik een zwanenpens maar Flip hield woord en rustig kersen voort ineens begon hij uit allemacht en sleepte hij het laatste beetje in zijn wacht oh Vader Abraham Isaak riep de Jood wie helpt mij nu uit deze nood…

, hun grote, grootste nood; monddood niet even lekker praten, een rondje om met de hond niet wat boodschappen doen bij de kruidenier niet er even uitglippen naar het Amsterdamse bos niet naar de synagoge, 'kerk', 'moskee', theater, bioscoop en voor de vrome kerkelijke christenen in ons Koninkrijk ook Jezus, bijna als dier geboren in…

Die U zijn Heiland noemen mag, Zijn leven uit de doden, Die troost gij met een zoete lach In alle soort van noden. Die zegt Gij, als hij 't laatste brood Voor hongrend kroost zal breken: ‘Uw Vader kent ook deze nood; Gij zult niet vruchtloos smeken.’ Wat buigt ge u neder, o mijn ziel?…

rennen, rennen oei, dit gaat fout 's morgens nog jong en 's avonds alweer oud haasten, haasten rennen, rennen wat heeft het voor zin 's morgens mijn bed uit en 's avonds er weer in haasten, haasten rennen, rennen waarom doe ik mee s'morgens naar boven en 's avonds naar benee haasten, haasten rennen, rennen help, ik verkeer in nood…

te bedekken zich voedend met drijfsporen angstig zweet het maanlicht schuwt elke nachtelijke ziel die het waagt om hier avontuur te vinden geen schijnsel van geest zal hem verjagen noch zullen kermen waarschuwend klagen zijn ziel is verdwenen voor het ontbinden Nooit zal de poort meer openzwaaien voor de armlastigen in diepste nood…

Familie, kennissen en vrienden allemaal dood, wij Irakezen leven altijd in nood! Oh Irakmijn vaderland, je gaf me liefde, rust en warmte in jou oude hand. Achter mijn ogen prikkelt weer een traan, oh Irak waarom mag jij niet verder bestaan??!!…

Familie, kennissen en vrienden allemaal dood, wij Irakezen leven altijd in nood! Oh Irak mijn vaderland, je gaf me liefde, rust en warmte in jou oude hand. Achter mijn ogen prikkelt weer een traan, oh Irak waarom mag jij niet verder bestaan??!!…

Familie, kennissen en vrienden allemaal dood, wij Irakezen leven altijd in nood! Oh Irak mijn vaderland, je gaf me liefde, rust en warmte in jou oude hand. Achter mijn ogen prikkelt weer een traan, oh Irak waarom mag jij niet verder bestaan??!!…

Bladerend door een vergeelde krant Strelen mijn vingers de vloeken Nee, met geen lijk voel ik me verwant Koppen die van ramp en nood kermen Altijd trager, vager dringt het door Hoe wij ons gelaten afschermen ‘Na mij de zondvloed’ ‘Het zal mijn tijd wel duren’ Als een makke zucht in koor Het tandwiel draait verder De planeet heeft zo haar…

Hier ook gaat om door tijds verstarde nood Het spel van morgenrood En dag en nacht en avond in zo glorierijk bewegen, Dat hier alleen een ziel ontwaken kan en zeggen: Een uur geleden sloeg de dood! ----------------------------------------------------- * Alleen in het huis van de liefde…

Ergens een vliegtuig met nood geland, veel mensen gewond, dood of verbrand. Verder weg vechten de mensen tegen elkaar Er vallen vele onschuldigen en niet een paar. Intussen in ons eigen land Is er weer veel te veel aan de hand. De buschauffeurs die staken nog door, het is alle ellende waar ik me aan stoor.…