Alle inzendingen over wanneer bloemen geur

Vriendschap Het leven zonder vriendschap is als een bloementuin zonder bloemen, het geeft geen kleur en geur. Vriendschap is als een prachtige zomerse bloemenborder in gevarieerdheid en saamhorigheid. Vriendschap wordt geboren uit harten die samengroeien als een mengeling van zoete geurigheid van vele verschillende bloemen.…

min de geuren verf de kleuren geniet de bloemen van het samenspel tot honing aan toe ik slinger wel…

Wat zou het triest zijn zonder bloemen Bloemen met hun geur en kleur Bloemen zijn er te kust en te keur We kunnen ze niet allemaal benoemen. Bloemen geven afwisseling in de natuur Vormen en kleuren in verscheidenheid Prachtig, een paradijselijke heerlijkheid Het is zo verwonderlijk, zo heel puur.…

Gelijk een spelend kind, in zoete waan, Haar pop aan 't liefdevolle hartje drukt, Van 't zielloos mondje menig kusje plukt En meent haar kindjes hart te voelen slaan, Het vlassen haar met bloem en lintje smukt, De kleertjes aantrekt, die zo mooi haar staan, De wassen wang, wier rooskleur haar verrukt, Warm streelt - de verf hangt lipje en vinger…

Wees een bloem in het centrum van je hart. Vol van geur, vorm en kleur. Als een openheid naar de wereld, je eigen levensbloem.…

De bloem Een dieprode Die ik bij haar Mocht plukken Die bloem Een heel fraaie Echt mooi Van kleur De geur Aangename Die ik toen bij Haar opsnoof Die geur Heel erg lekker Opend' een deur De poort Van de weelde Via een pluim De heuvel De poort Van haar liefde Niet lan- ger dicht Speculum Lonkend flamoes Geslepen…

De meizon doet bloemen ontluiken en irissen lekker ruiken. Doch die ene witte is uniek. Haar blaadjes worden door de meizon met tederheid aangeraakt, Haar lange puntige bladeren, wijzen naar het hemelsblauw. Wanneer regendruppels haar raken, zijn het net doorzichtige parels.…

mag ik nog iets liefs voor je schrijven een bloem plukken en even bij je blijven neem de avondstilte mee om samen de dag te overdenken wil jou de kleuren schenken van mijn bloem die in jouw handen zich zal openen in alle geuren die wij samen denken…

Daar waar de lucht hemelsblauw kleurde, de bloemen hun geur afgaven als bezwangerde lucht schuiven donkere wolken langzaam maar zeker over de stad. Maar gisteren, scheen de zon, zoemden de bijen geurden de bloemen, dat WAS, NU is het donker, zie jij het ook?…

Zij leest; haar ziel blijft aan de bladzij hangen. Zij laat zich leiden naar het dromenland, schier ademloos, met vonklend oog en wangen, waarop de blos der rode rozen brandt. O zomerzon! o gloed der minnezangen! Het liedrenboek ontglipt haar blanke hand. Daar heft zij ’t op en drukt, vol wild verlangen, haar rode lippen op de rode band.…

Indien gij weet wat leven is en lijden, en welk een zee van weedom in een traan ligt, laat mij die holle weg in ’t woud vermijden, verg niet, dat ik mijn schreden naar die laan richt! Daar sluipen schimmen rond van vroeger tijden, een geestenheir, doodsbleek in ’t zilvren maanlicht. O laat geen lach die stille plek ontwijden, geen ruwe spot…

een goede vriend verstaat, zo denk ik vaak de kunst van leven niet ik weet het bijna zeker want op zijn zoete zomerdagen wanneer de bloemen en het gras om vlinders vragen, dan ja dan ruikt hij de geuren niet hij zegt het niet, maar 't is niet moeilijk te bedenken terwijl hij zo verkikkerd is op lekker kokkerellen ach, en een vrouw niet…

de tulp werd onze nationale bloem rechtop altijd in één klare kleur ongeveer d'enige fleur zonder geur vaak genoemd naar heren in de roem een en al apollonische helderheid zo uitdrukkelijk met zes bladen zo logisch ook op zes helmdraden heerlijk heldere vormelijkheid vergelijk dan eens dyonische bloemen zoals de zinnelijke roos en de pioen…

Liggend op mijn fiets wolkenluchten polderland forten en weiland wilde bloemen de geur van nat gras op mijn netvlies en ik denk aan niets mijmer van geluk…

Ik droom jou in mij ik zie bloemen met mooie, felle kleuren ik ruik hun fantastische geuren zo vrolijk, zo vrij zijn zij mij kan niets meer gebeuren want ik droom jou in mij.…

Zes bladeren en 20 takjes staan in een vaasje dicht bij mij geur van de bloemen raakt mijn zintuigen laat ze, net als de bloem zelf doet, hoffelijk buigen laat mijn geest stralen Iedere lente verheug ik me weer op de Lelietjes der Dalen…

Als een stem die roept uit de woestijn na dauw met bloemen in het haar. Als een rots die splijt door zachte dwang en naar het water reikt Als een kind dat lacht al spelend leeft en nog geen zorgen kent. Als een mooie bloem met zorg gekweekt die fijne geuren geeft zo wil ik zijn alleen voor jou.…

Wanneer God bestaat, dan is Hij hier te vinden. Wanneer Hij illusie is, ook. Alle bloemen bloeien in een rode roos. In jouw ogen, stralen alle lieve ogen. Zonder druppel stroomt geen oceaan. Wanneer God bestaat, is Hij dichtbij te vinden. Wanneer Hij illusie is, ook.…

geur Ik wil geen geld en geen juwelen Ik wil geen zilver en geen goud Ik wil alleen die ene bloem die zegt hoeveel je van mij houdt…

ik had je bloemen willen zenden een soort bloemen dat je zou doen begrijpen hoe ik wandel onder welke luchten ik wandel over welke bodem ik wandel ik had je bloemen willen zenden een soort van winterbloemen met de bruine kleuren van de laatste roos en de geur van nachten lopen in gevaarlijk terrein door verwaarloosde heggen omgrensd waarachter…

mag ik je een bloem geven gewoon een bloem waarin het groen ook nog kan leven ze bloeit nog in mijn geuren maar jij bepaalt hoe zij jouw dagen in gaat kleuren we wachten samen op het zaad van zomers dromen in herfstig rijpen zal onze liefde blijken…

regen kleurt gras weer groener dan het was geeft geur en glans aan blad en bloem als een milde zegen van boven over gras zo mals zo groen…

Vandaag zaten we weer op het terras Iets wat altijd gewoon nu iets bijzonders was In de zon met de ontwakende geuren van bloemen in de voorjaarswind boven de ranja een bij hoorden zoemen…

liefde selecteert niet op kleur nog geslacht sluit niets en niemand uit ze geeft zich gewoon liefde is als de rivier die het niet schelen kan wie wanneer haar water drinkt als zij maar stromen kan liefde is als bloemen ook die van nature geuren willen voor iedereen die het ruiken wil als zij maar bloeien kunnen liefde is nieuwsgierigheid…

Wanneer ik dacht dat iemand dacht, dat ik oud en lelijk ben, dan verschoot ik direct van kleur. Wanneer iemand over me oordeelde, dat ik naief of onnozel ben, dan ging ik het tegendeel bewijzen. Wanneer ik mooie bloemen lelijk vond, dan bleven zij toch prachtig bloeien.…

En als ik een bloem was, zou ik dan weten wanneer ik moest verwelken? Nu nog niet? ----------------------- uit: 'Kruis en Munt'.…

Op het water dreven bordkartonnen blaren, De vlinders vielen uit elkaar tot losse vlerken En van geur verdorden alle perken Als alle mensen eensklaps bloemen waren. ------------------------------ uit: '262 gedichten', 1974.…

Op het water dreven bordkartonnen blaren, de vlinders vielen uit elkaar tot losse vlerken en van geur verdorden alle perken als alle mensen eensklaps bloemen waren. --------------------------- uit: 262 Gedichten (1974)…

Bloemen zie ik alleen op het behang, kan er alleen van dromen, de winter duurt te lang. Het stilleven op de muur kan niet tippen aan de natuur. Geen bloem die past in kleur, geen neusprikkelende geur. Ze staan mij aan te staren maar de passie is er niet.…

zag je bloemen rapen de zwarte van de nacht een boeketje maken zonder kleur met een lint van schaduw zonder geur maar als de zon jouw bloemen ziet ontwaken ze in roze rood zonder verdriet kleurt zwart tot nieuwe dag waarin pril groen zich eindelijk openen mag…