34697 resultaten.
Liefde,onvoltooid...(II)
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.686 Ik zie jouw ware aard.
O Liefde!
Ik wacht op jou!
Mijn koren is rijp en ik ben niet bang.
Nee,niet de Dood...maar jij.
Jij draagt de zeis in je hand.…
Chaos van de "Big Bang"
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 96 Waar aarde niet is geschapen
of zee niet gegoten is
zelfs lucht tot niets geworden
licht in duister is verdwenen
nacht zich te sluimer heeft gelegd
verdwijnt ook kosmos in zwart gat
is materie nergens te vinden
kan energie nooit bestaan
zou ook maar een kern van leven
in chaos van “Big Bang” vergaan.…
Brood en spelen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 123 de tsunami is weer
langs geweest kaarsen zijn
gedoofd in heilige huisjes
waar aarde beefde
liepen catacomben vol
met rijke roomse geesten
nog flakkert in
schuilkerken de vlam
van hoop in droef verwerken
brood en spelen zegeviert
maar jan modaal betaalt de
decadenten voor zijn loos vertier…
deelgedicht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 88 hij vond 't zeker het proberen waard
ook al las hij zijn eigen boeken nooit
met schrijven vond hij z'n ware aard
het moest een keer lukken toch, ooit
van dierbaar leven tot vergeten dood
woorden staan op zich, substantieel
van koren tot een maagdelijk brood
nooit werd een gedicht zijn deel…
Lente
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 822 Even buiten de stad
ontdek ik
het is feest
overal hangt jeugdig groen
en kleuren kwistig kleuren alles bont
wat lange tijd slechts kleurloos is geweest
het lijkt een vlucht
mijn afscheid van de stad
de hemel in van 't aardse paradijs
waar aarde ruikt
en 't jonge blad zich vouwt in 't licht
ik aarzel niet
maar spring er in…
tijd puzzel knuffel
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 380 Hoe kan ik in godsnaam nu stoppen
de knoppen zijn geknapt
de klaprozen zijn betrapt
op hun ware aard
zij zijn gespaard
draai maar u majesteit
de aarde in een onwaarschijnlijke tijd
het schip is rijp
door tijd van spijt
gekapseisd
door een vuur van ijs
nu smelt het bewijs
langzaam maar zeker
gaan de geesten in ruis
spreken
en zij
de…
draagmoederschapverbod
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 58 de paus toont weer zijn ware aard: dictator
het lijkt wel inquisitie: vrouwenhaat
gelukkig geen soldaten meer paraat
hij speelt ook graag voor vredesinitiator
hij draagt wel jurken maar is tégen vrouwen
maar wees gerust het zal ’m ooit berouwen
Jan Woordenaar Bontje, 9 januari 2024…
Innerlijke krachten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Om je innerlijke krachten
Weer gezond te maken
En terug te brengen
Naar hun ware aard
Moet je juist
Die persoon of personen
Van wie je de vervulling
Van je leven verwacht:
En aan wie je
Tegelijkertijd
Vanwege dit feit
Een hekel hebt
Loslaten
Je moet inzien
Dat je eisen stelt aan
En verwachtingen
Hebt van anderen
Die niemand…
In ronde stilte
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 115 je hebt geen stem
het zwijgen zoekt
woorden in duister
taal is de sleutel
van betekenis
keiharde waarheid
je weet
en voelt
aanwezigheid
ware aard
iets mysterieus
vanuit de dieptes
naakt met blote adem
in ronde stilte
verstand op nul
helemaal jezelf
groots in kleinheid
ongetemd hart
stille gedachten
kunnen niet praten…
einder
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 70 kies met vertrouwen het
ruime sop en vaar naar de
plek waar aarde en lucht
elkaar lijken te raken…
BEGIFTIGD (5)
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 89 Ze hunkerde naar schelpen rapen
De winters duurden eeuwenlang
Het voorjaar kwam maar niet op gang
Ze wilde in een duinpan slapen
Ze wenste lammerende schapen
Het najaar, eeuwenlang in zwang
Verloor het van de sterke drang
Om warmte bij elkaar te schrapen
Ze was haar ware aard vergeten
Daar was het om te doen geweest
Een engel kan niet…
Winterlicht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 385 kom met me mee
naar het veld van het verleden
nu het zachte winterlicht erover glijdt
de lage zon kleurt goud het dorre gras
en geeft een mooie lange schaduw
aan boom en struik, als in hun ware aard
geen camouflage en geen franje meer
geen plek om te verstoppen
de doornen zichtbaarder dan ooit
geen watervogel die zich eenzaam waant
ze…
Jubelzang over de wijn
gedicht
3.0 met 3 stemmen 119 Jubelzang over de wijn
Van de hals naar de schouderpartij
ze weert zich voor de schijn glijdend langs het
middel waar het bouquet al beter
bloemt, ze naar lucht snakkend al klotsend
naar de bodem danst, de godendrank in
een zwijm de ware aard bezingt met een
draai van de waarheid.…
Als ik toch moet gaan…
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 659 In die blauwdruk begint en
beëindig ik het leven, het
lijkt op zelfmoord waar
geen vat op is, het zal eens
gebeuren want wonderen zijn
uit de mode maar als ze komen
toon ik de ware aard, een geheim
wat ik tot het laatst bewaarde.…
De triviale dromen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 650 je bliksemde
zag je ogen dalen
in vuur en vlam waar
aarde je ontlading nam
het gedonder kwam
pas later met de tranen
toen de bui zich hier
in volle hevigheid ontlaadde
dollend zijn we weggestroomd
door putten en riolen
de triviale dromen zijn
meegenomen naar de zee
in het eindloos open water
ben ik weer de prater jij
golft luisterend…
Rimpelloos
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 107 aard…
Anima
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.416 Of is zij zoals jij en ik
en is diep van binnen
haar ware aard wachtende
op wat haar gouden klanken doet klinken?…
Het stille sterven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 126 waar aarde ooit
de blauw groene
parel in ons stukje
heelal mocht zijn
is dat festijn nu
helaas verdwenen
al decennia lang
verbleken de kleuren
in het gebeuren van
het stille sterven dat
wij in vervuiling onze
kinderen laten erven
waar eens de
cirkel helend
gesloten was
breken lijnen zien
we elkaar voedende
relaties snel verdwijnen…
Gezichten
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 62 leven weerloos is
je leidt me naar bergen
bestrooid met vragen en alle
mensen reiken naar je hart
en alles wat ze zouden zijn
ben jij in wezen ook
dichter van het triviale
het zonneklare en
van het onfatsoen
je kijkt zover je kunt
wervelen is je ware aard…
Weerbarstige contouren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 72 de natuur heeft
het palet met klassieke
kleuren klaargezet
wind veegt nonchalant
wat bladeren van het doek
kaalt takken tot een lichte hoek
waar aarde somberde
onder het zomers zware loof
komen nu de jonge varens bloot
het is geen tweederangs leven
zij gaan deze herfst
nog hun lentetintjes geven
toch schraalt het weer
en scherpen…
Een provoceren
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 618 daar waar aarde
voeten voelde
de tafel en stoelen
een rustplaats tijdens
de lunch bedoelden
voelden handen onderdeks
elkaar in vinden
een knie de zijkant
van het been met
zachte streling een
kneepje heel gemeen
en dan die ogen ja
zelfs de ober kon
het nog niet geloven
in zijn passeren
werd het proberen
een provoceren tot
hoever…
De bloemknop ontvouwt zich
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 Het gedicht ontvouwt zich
als een bloemknop in een zee
van duizenden bloemen
waar in kleuren, tinten en tonen
de woorden wonen die ontleend zijn
aan het oog van de menselijke ziel
Zij spiegelen zich aan
het eeuwig licht
en zo verbindt de mens zich
aan zijn lot
ontvouwt het zijn plot
en ontdekt zijn ware aard
Het gewicht aan waarde…
Als ze mij komen halen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 31 gebeuren, maar wonderen zijn
uit de mode en als die komen
toon ik de ware aard, geheim wat
ik tot de laatste moment bewaarde
mocht de hemel en de aarde,
uiteindelijk toch samengaan,
veroorloof me nog een keer
in je lusten te geloven mag
ik je vragen wat ik heb misdaan,
om de evolutie te herbeleven,
in een allereerste gedicht…
Altruïstisch schizo lied
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 49 waar aarde
rondde meed jij
de horizon en zijn
verdwijnpunten in
het warm koesteren
van aandacht en
meer publiciteit
een mensenkind
dat vinger tippend
rondging op
de media in een
oogstrelende
kleurenshow op
nooit gehoorde muziek
het leek ziek maar
creëerde momenten
van nooit gevoeld
geluk in mysterieuze
balans van opzwepende…
Met je wolken toegedekt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 243 we hebben van de zon genoten
in erotiek de warmte gepeld
de bruine huid zat als gegoten
is later toch weer snel ontveld
jij was mijn prijs uit vele loten
ik heb de kansen niet geteld
pech had al zijn kruit verschoten
het toeval bleek op je gesteld
je hebt me met je wolken toegedekt
wilde geen mooi weer meer spelen
je ware aard is stormend…
De reden is er één van raadsels
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 85 De reden is er één van raadsels,
die iets verhult van de ware
aard. Nimmer zal die volledig de
waarheid spreken. Een mensenhand
onthult bijna altijd slechts de
halve kaart.
Relaties worden vaak impulsief
gesloten. Niet altijd doorzien
zij de raadsels van die andere
geest.…
in erotiek de warmte gepeld
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 590 we hebben van de zon genoten
in erotiek de warmte gepeld
de bruine huid zat als gegoten
is later toch weer snel ontveld
jij was mijn prijs uit vele loten
ik heb de kansen niet geteld
pech had al zijn kruit verschoten
het toeval bleek op je gesteld
je hebt me met je wolken toegedekt
wilde geen mooi weer meer spelen
je ware aard is stormend…
van 't brood eten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 40 de woorden zijn er eerder
daar waar aards voedsel gewoonlijk passeert
de geest en gevoel dringen zich op
hier strijden behoeften opdat inzicht wordt geleerd
welke type speeksel draait dan aan de knop
het moet gezegd
dat het een persoonlijk aansturing kent
soms neemt het graan de leiding
terwijl de ziel kiest voor haar moment
het vraagt…
Winterkleuren
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 823 begint mijn beeld opnieuw te worden, zwart
wordt wit, hard wordt zacht en steen wordt lucht
het groot bedrog van fraaie stralen schreeuwt
de ogen zien de ware aard van licht
de wereld is een vrij te maken oord…
Als we toch moeten gaan?
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 46 In die blauwdruk begint en
beëindigen we het leven, het
lijkt op zelfmoord waar
geen vat op is, het zal eens
gebeuren, want wonderen zijn
uit de mode maar als ze komen
tonen we onze ware aard, geheim
wat we tot het laatst hebben bewaard.…