Alle inzendingen over warmte

Ik zie gordijnen zuchten onder het genot van een kopje warmte blazend van genoegen spint de kat zijn dromen in een hoekje van de kamer geurt koffie schaduwt de lamp vrede over een heerlijk luie stoel waarin ik…

Als een naar de zon gedraaid gezicht, door zijn warmte uitverkoren, zonnebloemen verlangend naar het licht een nieuwe dag, het ochtendgloren. Hunkerend na de donkere nacht, wachtend op de dageraad, verdriet en pijn weet ik verzacht door zonnestralen die ik binnenlaat.…

Het middelpunt van je ogen gericht op mijn aanwezigheid voel de warmte in die blik en het kloppen van mijn hart. Ik sluit mijn ogen en wacht stil het gevoel van warme handen -een stil verlangen wacht- zwevend in eenzaamheid en angst.…

het dan zo alleen is en dat het dan zo moelijk is dat de dagen zo leeg zijn, zo zinloos zo doelloos zo hemelschrijnend uitzichtloos en dat het dan zo stil is en dat het dan zo stil blijft dat er geen lach komt geen glimlach geen bevrijding verlossing geen oplossing en dat er dan geen stem is en dat er dan geen lijf is geen warmte…

zoals de winterzon weer bloemen tovert boven kleumende aarde een krokus schuchter ontwaakt uit zijn winterslaap zo warmt een vleugje lente mijn stramme lijf dans ik als een kind de winterse dag weer in…

Waar ik blijf denken vallen mijn woorden stil als ik je zie oogverblindend zo mooi van buiten maar ook diep daar binnen je weet me te bereiken door er te zijn aan je te denken zo fijn met je te praten te luisteren naar je laat me je voelen mijn warmte is er voor jou…

Lichtjes, muziek en heerlijk eten met elkaar zo weldadig één hoe anders is dat zonder jou zo onbereikbaar, stil, alleen Het is zo moeilijk te geloven dat ik jou straks wat minder mis en dat nu elk moment van warmte ook eens onbereikbaar is…

sport warmt bloedloze tenen zijn hoofd ligt prinselijk op de diamanten raket weelde slaapt zachter zijn kartonnen maat brengt een teug wodka uit zijn winkelkarretje in ruil voor een sjekkie het sneeuwt zo mooi…

Ik lette niet op het zoemen van de insekten, de warmte van de zon op mijn gezicht. Noch had ik interesse in de geur van de magnolia of de aardbeiensmaak van je lipgloss. Vreemd dan dat ik me dit alles kan herinneren, maar niet meer weet hoe je eruit zag.…

vlam ontwaakt wordt helder en luid vindt zijn kracht zijn energie opent zijn oog ziet om zich heen strekt zich uit voelt zich groot mag er zijn zo mooi en hoog `t vuur ontvlamt de warmte groot…

In jouw huis voelde ik het, de warmte. In jouw huis sprak jij het, mijn taal. In jouw huis zag ik het, het begrip. In jouw huis proefde ik het, jouw liefde. In jouw huis vond ik het, mijn thuis.…

Engelen bestaan wel degelijk, dat heb je zelf bewezen Niet in de laatste plaats door je geduld, maar ook Gaf je me de ruimte en de liefde die ik nodig had Elk moment van de dag voelde ik je aanwezigheid Louter warmte was het, wat jouw vleugels me gaven…

nu ervaren wij een optelling van ik het wijdse en ongrijpbare zo de schepping is ben ik en toch tastbaar met handen die er niet zijn voeten nog pril de ogen blind geopend voel het leven in de dood zie de zon in mist ijs in warmte van een schoot…

probleemloos vertel ik jou de kern van hart tot liefde en weer terug totale openheid geef ik je en ik voel je warmte stromen toch is er een deur die moeilijk open gaat en een mat met welkom ligt er nu even niet…

Ik zie je lopen op straat, als alles maar goed met mij gaat, Ik voel de vlinders al komen, net als in mijn dromen, 'k wilde een snoepje kopen, maar daar kwam jij dus aangelopen, Nu voel ik alleen maar warmte om me heen, nu ben Ik niet meer alleen!…

in een lofdicht tussen zachte vrouwenhanden letter ik jouw naam op roze-rode lippen toegenegen blozend warmte ontvonkt in mijn borsten tot de sleutel der innigheid als ik hechte vriendschap dicht aan jouw boezemvrucht…

Een vernietigende storm en stukjes gebroken hoop vervagen in de wind Scherven gevoel onzekerheid de chaos verblindt Maar de warmte van ontferming lijmt de stukjes aan elkaar uitzonderlijke inzet maakt die storm bestuurbaar…

Ik kan `t wel zeggen Maar Houd mijn mond Je moet het kunnen zien In mijn ogen Het signaal van mijn huid Willen voelen Aan de spanning Van mijn spieren Die vreemde warmte In mijn lijf Maar Ik houd woorden Verborgen In het complexe wegennet Naar mijn mond.…

Ik vergeet niet dat wat er was en ook anderen niet omdat de warmte mij nog meer geven kan. Zo heerlijk onverwacht en met een goed gevoel denk ik nu elke dag met een glimlach even aan jou.…

Ik aanschouw met warmte dit wonder der natuur!…

Ik fluister tranen in je hart en dat was niet mijn doel warmte is wat je nodig hebt weet niet waarom ik dat voel. Ik schijn licht in duisternis maar duister blijft het bij jou ooit flonkeren de sterren onder een heldere hemel in de kou.…

als een ijle gil boven tragisch water zonder echo de stilte mij doordrenkt op een grijs geboren dag verder dan de dood ken je me nog als je zoon je warmte die was krimpt boven mistland tot een glimp rest je bent er nog…

Roland Hainje een muzikale noot in schildering van woorden op het netvlies verschijnt warmte in penseelslag kleurrijk is de vriendschap in geschrift woord en beeld het is zo dat ik je nu vandaag feliciteren mag van harte voor nu en voor elke nieuwe dag…

ik streel de steen voel verbondenheid raak zo mijn frustraties kwijt het is geen monoloog in zonder woorden samenspreken heeft hij zijn warmte afgegeven chinese muur of boeddha’s buik het maakt niet uit wij gaan voor rust en tijdloze standvastigheid…

mijn armen om je lijf zuchten traag de nacht omver m’n kin rust op jouw rug, mijn adem vlecht de warmte tot een zachte naam ik vraag voorzichtig: blijf? en wens meer lichtval door het raam…

Zoals je lippen mijn hart kunnen verzachten met warmte liefde en gevoel. Ze begrijpen mijn huid en wat ik wil en waarom ik dat wil delen met jou. Als ik tranen zou hebben is er voor jou geen reden om weg te lopen maar sla jij met een lach een arm om mij heen.…

Voorzichtig, heel voorzichtig raak ik je aan met mijn ogen in een droom van verlangen… Langzaam, heel langzaam omring je mij met warmte in het duister van genegenheid … Zachtjes, heel zachtjes spreek ik woordjes van liefde in het licht van hoop...…

Geef mij de warmte weer de ogen van een kind verwondering voor leven breng me woorden die gebroken wachten tot de klank ze vindt dep mijn wimpers als de ochtend dauw niet drogen kan en laat me niet gehurkt in huiver van mijn schaduw…

U bent de zon voor mij omdat die warmte die je uitstraalt is doorgedrongen tot in mijn koud hart. Eindelijk kan ik weer leven voelen en van de liefde proeven. Zo hoop ik dan maar dat de regenbuien nog lang niet terugkomen. Met een glimlach kijk ik je aan mijn zonneschijn en mijn hart is warm.…

behoedzaam zet mijn voet zich neer tussen koraal en schelpen ik volg de waterlijn voel de warmte van de zee de flauwe streling van de wind langzaam ga ik verder voel de vrijheid en loop zo mijn gedachten in…