Alle inzendingen over we op

Wij komen van ver, om weinig te begrijpen, blijven we op zicht?…

die we nog hebben, zullen we. --------------------------------- uit: 'Ik was een hond' 2017.…

We denken hetzelfde. We praten hetzelfde. we lopen hetzelfde. We eten hetzelfde. We poepen hetzelfde. We plassen hetzelfde. We worden gewassen. We worden aangekleed. Jij bent een Ik honderd en een.…

de laatste lente is gekomen laat ons met haar zitten in de ommuurde tuin bloemen vlechten in het haar we doen het mooiste jurkje aan witte sokjes in rode schoentjes wacht wacht wij begraven het kind we weten niet meer wie we zijn…

in de pruimentijd deden we ons tegoed aan sappige vruchten die in overvloed voorhanden waren nu zou het ons zeker smaken maar ze zijn er niet meer hadden we er toen maar jam van gemaakt…

Tellen we onze kwalen, zoveel als dat er zijn, praten we over misère, al is dat minder fijn of praten we even over de zon die zich liet zien? Klagen we over; wat we missen, de talloze dingen huilen we om; wat we niet hebben in plaats van zingen of, mijmeren we als we de vogels horen?…

we doen zo vaak alsof we doen alsof we blij zijn terwijl we het niet zijn we doen alsof we luisteren terwijl we ergens anders aan denken we doen alsof we het leuk vinden terwijl we er niets aan vinden we willen niemand kwetsen dus we doen alsof maar ons verdriet is echt onze pijn ook ons eenzame gevoel is echt onze angst ook…

we zijn wat we eten wat we zeggen wat we denken te zijn doen niet doen denken maar niet zeggen we zijn wat we niet weten we zijn wat we vergeten we zijn de stoel waar we in zitten het bed waar we in liggen we zijn overgeleverd aan lot en toeval en zijn deskundig of niet of weten niet beter acteren als afgekeurde amateurs een…

Hoe kunnen we ons middelmatig voelen, wanneer we zeker weten, dat gemiddelden niet bestaan. Hoe kunnen we angstig blijven, wanneer we zelf kunnen horen en zien, dat vrees zwakker is dan moed. Hoe we zelf kunnen ervaren, dat we het zelf niet zijn, die ons hart doet kloppen.…

We hebben eb, we hebben vloed. Een zaadje die tot een boom groeit We hebben herfst, we hebben winter, we hebben zomer, we hebben lente, we hebben warmte, we hebben kou, we hebben droogte, we hebben regen. Het water dat verdampt, het stijgt op naar boven, wolken verschijnen, wolken verdwijnen. Het wordt dag, het wordt nacht.…

Laten we even zwijgen, en alleen maar kijken, naar hoe mooi deze liefde is. Laten we even genieten, door woorden niet uit te spreken, maar te laten blijken. Laten we elkaar even vasthouden, heel kort, om deze liefde te voelen. Want dan hebben we gezien, samen, met elkaar, hoe mooi onze liefde is.…

door dreiging in verre landen welt de onrust op zijn we vergeten dat het as sneeuwde van verloren zielen die tussen hemel en aarde blijven zweven zijn we vergeten de hologige wezens die verdwaasd keken toen de vrede kwam hun "weten" diep weggestopt op een plek waar geen licht schijnt zijn we vergeten de woorden die toen gesproken…

Door de wouden, over bergen en zeeën reizen we, de wegen zijn vrij Wat bijzonder is, nemen we onderweg mee, in lange karavanen Langs de markten langs kusten en ravijnen door steppen, door stormen en rovers Wat goed is voor de buren is nog beter voor ons Het is welvaart Vrije doorgang, vrije handel zijn ons oorlogen waard We lachen…

waar we woonden wilden we weg wie we waren werd weerlegd wat we wensten wisten we wel we wilden waarheid-wordende wensen…

Samen kunnen we het aan, samen kunnen we het vinden. Niks kan ons stoppen, want samen zijn we sterk. Ookal zijn we bang, dat er iets gaat gebeuren. We kunnen het aan, want we geloven in ons zelf.…

Als stormen woeden in ons hart En we geen uitkomst meer zien Ons eenzaam voelen misschien Wanneer ons denken is verward? We mogen dan vertrouwen op God Steeds weer zal Hij ons behoeden Hoe erg de storm ook mag woeden Hij blijft bewogen met ons aller lot.…

Wij missen ongeboren geliefden niet, voor hen janken we geen traan. We voelen troosteloos verdriet, wanneer mensen ons ontvallen. We kennen de felle pijn, wanneer een geliefde ons verlaat. Maar wat uiteindelijk blijven moet, is troost en is dankbaarheid. Voor de lieve mensen om ons heen. Voor het onbegrepen feit, dat we bestaan.…

Twee kanten van het leven We hebben oorlog we hebben vrede We hebben duisternis we hebben licht Er is geluk en er is wanhoop Er is pijn en er is verdriet We hebben rijkdom en armoede Er is liefde en liefdesverdriet Er is hoop wat we hebben gekregen Maar voor sommigen is dat er niet We hebben ziektes waar we mee kunnen leven En andere ziektes…

wie ben ik vraag ik de zee sluit je ogen bruist zij en luister Ik luister naar haar komen en gaan naar 't kolken en stukslaan en 't vurig na-sissen van zacht schuimende uitlopers laten we stil zijn - zegt ze laten we samen laten we niets zijn laten we fijn zijn en pijn laten we alles zijn laten we - zegt ze laten we Zee zijn…

Wat gebeurt er wanneer, we eerlijk zeggen wat we denken? Wanneer niemand onze mening deelt. Wanneer we ophouden met knokken, voor ons gelijk. Wat verliezen we wanneer, we ons gezicht verliezen? Wat winnen we wanneer, we tonen hoe gewiekst we zijn? Wordt het leven saaier wanneer, we geen spelletjes meer spelen?…

Soms maken we hele domme fouten in het leven Fouten die we ons zelf niet zo maar kunnen vergeven Maar we zullen er wel mee moeten leven Soms doen we mensen pijn, zo veel pijn dat we ze breken Soms breken we iemands hart, zo erg dat je die persoon kan opvegen Soms laten we mensen in de steek ze komen te overlijden Zonder dat we afscheid hebben…

Hoe meer we weten, hoe meer we zien hoeveel we nog niet weten. Ware kennis is een vonk die ons verlicht en inspireert. Hoe meer we zoeken, hoe meer we vinden hoeveel we nog niet weten. Ware kennis is een gave die ons nederig en wijs maakt. Hoe meer we delen, hoe meer we groeien hoeveel we nog niet weten.…

we zouden als spreeuwen bij elkaar zijn en zonder botsen dezelfde kant opgaan in een samenhangende zwerm dat waren onze drie diep gekoesterde drie verlangens als bonobo’s zouden we over elkaars haren strijken en elkaars handen beroeren onze ogen zouden elkaar zoeken om te weten of we samen nog oké zijn de spreeuwen…

We zijn te laat, we hebben gedanst, hadden we niet moeten doen, we zijn wanhopig geweest, niet goed, we hebben reusachtige lasten op onze schouders genomen, we hadden moeten vragen: waarom zijn deze lasten niet licht, we hadden moeten denken: dit is verkeerd, we hebben over liefde gesproken in zorgvuldig gekozen bewoordingen, zorgvuldig??…

We liepen en zongen Zorgeloos de zon tegemoet We hoopten op morgen We droomden zonder te slapen Stonden zonder ochtendhumeur op Samen, alleen samen kussen op het strand niemand kon iets zeggen of iets doen, we liepen zorgeloos de zon tegemoet die ons telkens liet stralen, we lieten ons verblinden, totdat we niks meer zagen onze…

we praatten over de zee met haar witte golven we praatten over de meeuwen die krijsend vluchtten we praatten over de wolken waarachter de zon we praatten over de wind die we hoorden zuchten we praatten over schelpen die dodelijk knarsten we praatten over het zand dragend onze sporen we praatten over de lente groen aan de bomen we…

We zijn Allemaal liefde Ga terug Naar je zijn Als je de liefde mist…

langs koude kust verwaait de wind het vast stramien verrafelt meer en meer de rand van waar en hoe we moeten kunnen we besloten nog morsen met de tijd op deze plek ergens…

stukslaan we gaan sporen achterlaten we gaan te laat naar huis We gaan vakken volgen We gaan het het bos door de bomen zien we gaan de weg vragen winkelmandjes sparen we gaan mensen bellen zonder sorry zeggen We gaan de hele wereld we gaan een hele pizzapunt We gaan niemand zeggen wat we doen…

elke keer is een laatste keer voelen we minder, is er ongeduld zien we minder, telkens weer worden we armer, maar rijker verliezen we elkaar, onze tederheid nu zijn we weerbaar en we winnen in de maatschappelijke strijd - We kunnen toch altijd opnieuw beginnen?…