449 resultaten.
zo zoet
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 338 de dagen
aangelengd
met licht
zijn zoveel
minder bitter en
zo zoet 't
zomer zonnezicht
ik ademdiep
verrukt
mijn teugjes
van geluk
bottel
flessengroen
voor later…
lentebal [haiku]
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 279 sneeuwklokje opent
laat zich leiden door de wind
luidt lentebal in…
dág nacht [senryu]
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 265 nacht plaagt haar zinnen
prikkelende fluistering
wakkert schrijflust aan
[Gedichtendag 2011]…
heimwee naar later
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.113 ooit zal ik jou
begrijpen en
wat ik verkeerd
heb gedaan
dan vind ik rozen
gevouwen in dromen
en dat het alleen zo
immers moest gaan
om van liefde naar
lente te komen
o, ik heb heimwee
naar later…
aan de zwier [haiku]
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 224 pimpeltjes feesten
hangen aan zwierende bol
wereld op zijn kop…
vertekenend
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 372 regen tikt de dagen weg, kleurt
buurman's gras nog groener
terwijl het mijne - van beton -
weer zwarter rozen glanst
veel mooier, dat dan wel
maar op de ramen die beslaan
schrijf ik letters die zich huilen
waardoor mijn kijk op watdanook
niet al te helder is en ik bedenk,
't kansloos zicht op enig blauw
in hun zinnen loos bestaan
en dat…
in het donker mag ik eten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 258 er hing iets in de lucht
het moest wel feest zijn, blij
misschien zelfs kleurige slingers
tot daar de zon haar schaduw wierp
jij mij woorden speelde die ik
niet vangen kon
ik wist het niet, hoe kon ik weten
toen was er enkel zwijgen nog
en een verlangen naar leven
naar mogen zijn
voor mij geen polonaise meer
want zulk een dans…
intake
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 343 het was de stoel die meteen al
tegenstond, veel te blij in rood
en zitten deed hij ook niet echt
op het puntje, breekbaar bijna,
balanceerden gedachten die zij
strak naar buiten keek terwijl
de muren zich wachtten en 'n
klok haar in de gaten hield,
er zelfs even bij stil stond
zo zwegen ze alle tijd verleden
en slikte ook daar de wanhoop…
verraad
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 717 het was geen rozentuin
vogels wel
zij schetterden in kleur
en vlogen op
tegen haar waarheid
in 't helle licht
van die woorden
sloot ze de deur
aan de andere kant
krulde de kat…
d'ommekeer
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 336 't was toen de uil zijn woorden braakte
in domme wijsheid of niet
dat de schaduw niet meer wijken wilde,
zij haar verdriet als vleugels vouwde
met het kind naar binnen
zo niemand zag hoe klein
ze was, hoe niets meer
nog hetzelfde was
- grote ogen liegen dus ook -
en alles verloren van zuivere glans…
breekpunt
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.115 toen dwaasheid bedacht
zich zegeningen te tellen
en de laatste verboog
om tot liefde te komen
wist ik weer dat dwang
niet keerde naar geluk
alleen omdat ik touwtjes
strakker in controle trok
alles glipte me uit handen,
viel stuk in herhaling en ik
dwaalde verder weg dan
eerder ooit, verder van
mijzelf maar ook van jou
die…
huiverlangen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 346 een heimweeblauwe hemel en
straten die adembenemende kou
in zilveren glitters verglanzen
de wolkjes aan de lucht zijn niet
voor de zon doch zinnen die lachen,
wollige wasems van winters plezier
schouw schittersneeuw en witte waters
waarop geliefden vol vertrouwen in
geluk zich wagen op het gladde ijs
maar het venster lijst 't plaatje…
Normandië
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 549 wee haar gebeente
ijzer in verhemelte -
gaten vullen nu haar huid -
haar barstensvolle gezicht
trotseert de eeuwen
--------------------------------------
© Jan Bontje 1998/2003…
tranendal
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 999 verdriet klaagt wee
in de valleien
laagland strandt zee,
in schuimkoppend schreien
en ik, duidt het mij niet euvel
ik glimlach mij een heuvel
ja, het is erg
ik schater mij een berg…
EEN KRING OM DE MAAN
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 1.478 wie die waarschuwing
niet heeft verstaan
Wee wie vannacht
naar het woud is gegaan…
Ik ben de wolk
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.368 Ik ben gezwollen van 's levens wee....
Loom drijf ik heen, naar de zon, de zon,
over berg en bos, over stroom en zee,
naar de zon,
de zon!
Gij zijt de zon! Met gouden zomen
omkleedt Gij mij; uw zachte glans
omvaâmt mijn wee, doordringt het gans
tot al mijn tranen nederstromen....
O Levenswee! O Wenenswonne!…
ALS DE ZIELE LUISTERT
poëzie
4.0 met 36 stemmen 7.271 ----------------------
lijzig - zacht
kouten - praten
klappen - praten
wee - wei
wegel - weg
talen - spreken…
november
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 287 november
je bent er
al voor ik ontwaak
nog de smaak van de zon
in mijn bloed
november
aanbidder
van winter en wee
van duister en donker
mistige pronker
met veren van mei
op je hoed…
Foute kunst
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 213 En wee degene die wat Hans creëert
En wat een kunstproject had moeten worden,
- ‘Beloofd’, in kapitalen op de borden -
Het lef heeft dat hij die fout corrigeert.
Wat mij nu van dit kunstwerk bij zal blijven:
Dat het dus Kunst is woorden fout te schrijven.…
Laat mij
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 407 Luister naar het kind
de wind en de zee
weet dat zij leven baren
met elke wee
een meeuw schreeuwt
niet in Gods-
maar in mijn- naam
laat mij
laat mij gaan
met de wind en de zee.…
Jesaja 17
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 189 En wee de zee en het vileine gezind
Dat uitvarend ginds aan welkomst wint
Dit is vast de last die Jesaja zag
Aangaande Damascus "unhappy ending"
Verworden tot barreboksende Januskop
In zijn onwelriekende wending…
Foutloze moeder
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 387 Maar o wee als moeder het lef heeft ziek te worden, o wee als ze wat gaat mankeren, o wee, o wee. Dan zijn de rapen gaar dan is de wereld in last. Want moeder mag niks mankeren, moeders zijn er immers altijd, moeders zijn er om kinderen op te vangen niet andersom. Moeders zijn er om hulp te bieden, niet te vragen.…
Mahakali
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Eèn en vijftig geschonden schedels zwieren
om haar hals, haar borsten, haar lendenen
behangen met armen; hulpeloos, machteloos,
hopeloos; dreiging, angst sluipen als ratten rond,
meedogenloos loerend naar prooi in Kalasatri,
hier heerst Dakshinakali; wee, wee,
wee haar slachtoffers.…
Hijg, kreun, puf, steun
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 2.310 o wee o wee
hijg, kreun, puf, steun
ondersteboven op de bank
massage, dansen, springen
liedjes zingen?
hijg, kreun, puf, steun
schop maar
slaap
eet
worstel
groei
maar niet te veel, te dik
ik oei!
hijg, kreun, puf, steun
negen maanden
en nog een beetje
en nog een beetje
nu mag het!
weetje?…
Iris (fragment)
poëzie
3.0 met 38 stemmen 5.874 Ik ben geboren uit zonnegloren
En een zucht van de ziedende zee,
Die omhoog is gestegen, op wieken van regen,
Gezwollen van wanhoop en wee.
Mijn gewaad is doorweven met parels, die beven
Als dauw aan de roos, die ontlook,
Wen de Dagbruid zich baadt en voor 't schuchter gelaat
Een waaier van vlammen ontplook.…
DORPSKERKJE
poëzie
2.0 met 8 stemmen 516 Het oude kerkje staat zo stil,
zo stil in 't gouden zonnelicht,
een man met wee-doorkerfd gezicht
die ach zo gaarne, sterven wil.…
Corruptie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 400 Met politici blijft het ach en wee
Zij maken misbruik van hun hoge functie
En maken zich schuldig aan corruptie
Zo ook heer Hooijmaijers van de VVD
Met onze centen gaat men aan de haal
Dat is voor hen de publieke moraal…
Ge-Steurd!
snelsonnet
2.0 met 5 stemmen 226 Hij was als arts aan drank en drugs verslaafd,
Maar stelde desondanks een diagnose,
Wee hen, die hem als neuroloog verkozen,
Zijn medisch oordeel was geenszins gestaafd.
En als beloning voor zijn ‘artsenij’,
Spreekt onze rechtspraak hem van alles vrij.…
vleugje filosofie
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 190 laat ik eens wat
filosoferen over het
wel en wee van yesterday
herinneringen aan weleer
doen mij vreugd maar
soms ook zeer
signalen van gisteren
en van een strijd tegen
onoverwinnelijke eeuwigheid
zie hier mijn krabbels
op papier vol mijmering
van ginds tot hier…
Rekbaar
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 100 klein is het
als spinrag aan de dakgoot
het levensdraadje
zomaar wat wapperend op de wind
breekbaar is het
maar soms zo onnoemelijk sterk
draad na draad weeft zich
een spanning mee
het gevormde frame
draagt het wel en wee…