331 resultaten.
Mijn vrind
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 760 Maakt me weerloos
zwak en hulpeloos
als een kind
verdwaald
verloren
ik houd van hem
mijn vrind;
de wind.…
Waarheidsvinding
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 82 ik heb mezelf tot glas gedwongen
om schijnbaar te zijn, transparant
een kerend blad, onthecht, een
boom in weerloos kale toestand
in het portaal van spijt, vermagerd
tot rafelige twijfel, om te keren,
woorden te herroepen. Gewoon, om
me tegen een geweten te verweren…
Trauma
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 93 Een weerloos kind is hier zijn moeder kwijt,
Ik denk niet dat dat beeld voorlopig slijt.…
neerwaartse vlucht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 179 wat nu als je
toen wist
dat weerloos
leven aan een
zijden draadje
hangt en liefde
met vleugels
het instinct
overstijgen kan?
als je het
daarbij gelaten
had?…
landschap met paard
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 453 op zulke momenten ben ik weerloos…
Mijn merels
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 112 Netten konden niet voorkomen
dat m’n vijgen werden opgevreten
De merels hebben het op hun geweten
Ik zag ze loeren vanuit de bomen
Vanmorgen is er een tegen 't raam gevlogen
Weerloos versuft, wees gerust, 't zelfs niet overwogen…
Laatbloeier
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 547 "Kut met peren"
leerde moeder mij,
is om verbaal ongenoegen
te uiten,
niet om weerloos fruit
uit te buiten,
toen ik vroeg hoe ze
dan toch die
combinatie
voor zich zag.
Naïef als ik was
volgde op "wat is beffen"
een hard gelach,
en het woordenboek.
Daar ik als enige van de klas
om cunnilingus
niet dubbel lag.…
Ontvlam je heftig
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 421 je smeult
maar lichtgeraakt
ontvlam je heftig tegendraads
je schrijft in rood
smoort met as
wat vroeger was
ontbloter dan verwacht
laat jij je stelen
door mijn zinnen strelen
weerloos laat je zien
wat jaren hebben toegedekt
ik heb je weer gewekt…
Orgelpunt
poëzie
4.0 met 17 stemmen 766 De man die uwe weelden mint
is weerloos als het kleine kind:
de wereld ging hem vreemd voorbij
als aan zijn borst uw hartslag lei.
Maar wat ons saamgedreven heeft
is wat in kleine bloemen beeft
en gonzend draagt het groot heelal:
't is twee-in-een, en dat is al.…
Ultra Mare
poëzie
3.0 met 2 stemmen 595 Het laatste schip wordt weerloos voortgesmeten,
Het zwerk is ingezonken en asgrauw.
Zal ik nu eindelijk, vergaan, vergeten,
Verlost zijn van verlangen en berouw?…
herfst
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 93 op een dorre
kreunende tak van
de eikenboom krast
een kraai in het
schrale najaarslicht
herfstblad valt weerloos
in de zompige poel
troebele droefheid
sijpelt in het hart
voorzichtig wrijven
mijn koude handen
het najaar zacht
uit de ogen…
APRIL LOVE
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 401 met de tederheid van jong lover
weet het prille voorjaar
mij te verleiden
tot het schrijven van een vers
een blik in de wei
is een zalving voor het gemoed
de pasgeboren lammetjes
maken mij weerloos
in dit door morgenzon
beschenen landschap ligt
het geluk voor het oprapen
Lejo van Kuijeren…
Menselijk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 73 Stenen worden gestapeld
gemetseld tot een muur
om ons te beschermen
tegen kou en wind
de muren worden omgeworpen
met de stenen wordt gegooid
wij staan weerloos in de wind
en deppen onze wonden
geen hart bevat de warmte
om muren te beschermen
in omzien naar elkaar.…
loslaten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 642 loslaten
het mooie moeten loslaten
het warme weerloos laten gaan
doet verstillen en verkillen
alleen verleden blijft bestaan
herinneringen zijn geschenkjes
voor wie die wil verwerven
laten dat mooie leven levend
loslaten is een beetje sterven…
wetend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 128 witte winterweelde wil
wel warmer wezen
waar we wollen wanten wensen
welzijn woordwijs woester weven
wonderlijk wellicht
wat warrig watervallen weten
wanneer weemoed
weerloos wrikt
wurgend
woest
wordt weggeslikt…
La petite mort
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 554 de kleine dood
noemen de Fransen
een orgasme
't opperste genot
als een moment
van weerloosheid wanneer
je op je kwetsbaarst bent
en tóch juist
dat kleine ogenblik
dat o zó snel wegebt
maakt het geluk
voor even tastbaar…
Sust
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 704 Heel even
kust ze stilte
verlangt rust
in avondrood
bloeit onverbloemd
wanneer armen
eenzaamheid vangen
oogluikend verdwijnt
haar laatste lach
in ijzige verte
terwijl wij
weerloos loslaten
sust zij reeds
verloren rust…
klankgewas
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 393 liereliere, loverviere
lentespring, seringeling
lichtoplippe, zonnehippe
blommevrije, rozedije
hoppezwaai, heupgedraai
kussekoze, blijebloze
dol op uitjes, fierefluitjes
’t groene linne, strelezinne
naaktenat in’t zachte strome
weerloos blad op drijvedrome…
Gun me mijn dromen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 556 gun me
mijn dromen
wil bij je komen
zacht en lief
je strelen
en helen
wat een ander
in je brak
weerloos als je was
toch nooit je ziel gegeven
dat ultiem moment heeft
hij nooit kunnen beleven
laat me binnen
want jij bepaalt
vanaf vandaag hoe wij
opnieuw kunnen beginnen…
Wee
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 815 Alle schoonheid is weerloos
thans weet ik het zeker
door ontvluchting van de werkelijkheid
voel ik mij reeds beter
een walm van tabaksrook
dwaalt door mijn donkere kamer
als een droom die kapot is
door een klap van een hamer
Ik fantaseer dat ze hier is
en we het samen gaan doen
geen liefde uit een wijnglas
maar een echt gemeende zoen…
Eigen huis
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 1.071 Zij ontmantelen met geestdrift
en dromen hun paleis glorieus tot in de hemel
Hoe en wat en waar en wanneer zal alles klaar
Het groot geworden kind dat nimmer terugkeert
beukt in tomeloze razernij met beitel, hamer
en houweel al te oude ballast in elkaar
Dit is van ons, van mij,
Sneeuwklokjes en krokussen in de tuin
staan er weerloos bij…
residu
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 81 wat overblijft is veel
een voorwerp, dat de grip verbergt
op angst, op lijden en verzet
de brokken in je keel
het haastig schietgebed
een klein gebaar na oorlogsjaren
waar nog steeds
ons bloed aan kleeft
dit masker spreekt met glazen ogen
en een weggesloten mond
over weerloos
onvermogen
en de weerbaarheid
van ondergronds…
avec Gilles...
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 280 het is de weerloosheid
van ogenschijnlijk loze woorden
woorden van iemand met
"Gilles de la Tourette "
"KUT" roept hij luidkeels
en dat is even schrikken
ook al gebruikt men het
woord te pas en te onpas
en dan dachten wij dat we
niet meer te schofferen waren
zo zie je hoe men zelfs wanneer
je het niet verwacht op het
verkeerde…
We zijn al een eind op weg
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 110 Gisteren een bloempje in het gras
Vandaag staan er tien
Morgen zullen het er duizend zijn
Om daarná niets meer te zien
Zo zal het ook ons vergaan
Als we geen andere weg inslaan
We verstikken eerst wat weerloos heet
Dan verstikken we elkaar
Op een geplunderde planeet
Zijn we klaar in honderd jaar…
Vlucht naar de top
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 147 Weerloos.
De hemel zwijgt
en in de nacht vallen
schreeuwen zoveel zwaarder.
Een laatste ongehoorde doodskreet.
Een genadeloos gebaar.
Een zin die geen zin heeft.
Een waarheid die niet gehoord wordt.
Een kind zonder vader.…
Kleinachten
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 164 hoe naar was de droom
de twist in mijn nachtgedicht
letters ze smeulden
in een grievend vuur
nog voor het morgenuur
daalde mijn bewoording neer
als droesem in een glas
onder sprankelende wijn
in een roes was ik
voor even weerloos klein
maar mijn gezond verstand
won het op het nippertje
ik zinspeelde mijn pijlen raak
op de uitdagende…
Vuilniszakken
gedicht
3.0 met 174 stemmen 22.723 Zoals ze daar 's morgens
op de stoep tegen elkaar
aan geleund warmte zoekend
in hun plastic jassen
staan te wachten, grijs,
vormloos, vol afgedankt
leven, tegelijk broos
en weerloos. Je zou ze
weer naar binnen willen
halen, je ouders
wachtend op de bus.
---------------------------
Uit: 'Echo van een echo', 1990.…
Wegwerpgevoel ondermijnend
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.814 Lift schiet omhoog
bijna sneller dan
ik nog volgen kan
liefst ver weg
die knijpende
bijtende dimensie
die fantasie ondermijnt
gevoelens weg werpt
als weerloos waardeloos
slaap ik met de pen
nog in de rechterhand
probeer alle dromen
feilloos te noteren
en af te rekenen
met de realiteit…
Armpje klein
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 244 Want ze legt een armpje op haar hoofd
Zoals grote mensen doen
O, ze is zo weerloos
Tegen al dat geraas
Ik vind haar grandioos
Geef haar voorzichtig een verre zoen
Als ze uit het zicht verdwijnt, ons allen de baas…
duizend zwaluwen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 153 tussenwindse dwalingen beschrijven slechts
-wat is-
binnen sprongen achteruit was altijd
dat wat dromen wilde, puur
hartstochtelijk geliefd en ooit nog mooier
dan dat ene uur
ik zie ze, koester ze en weet
dat driemaal aangeklopt
de toegang tot mijn hart betekent
weerloos blijf ik buiten
tot de lucht weer helder is…