Alle inzendingen over weggestopt

ik zag het hek al openstaan gescheurd in zijn scharnieren nog een stukje draai te gaan de tijd heeft stilgestaan in twee ondiepe karresporen de berm is in groen verloren noord-hollands karakteristiek wat weggestopt tussen hoge bomen warm genietend van zomerse dromen maar in de keuken rommelt drukte van belang het schapenvlees…

Ik heb me vastgebonden aan het heden en me weggestopt voor de waanzin van het verleden. Geruisloos zijn schrijnende gevoelens voorbijgedreven, ik ben al die jaren vergeten te wenen. Onvoorbereid begonnen deze verborgen littekens in mijn huid te boren, ik kon mijn eigen pijnen niet meer aanhoren.…

geserveerd stonden zag de rode twinkeling in jaren oude wijn nog waren er geen gasten maar het was een drukte van belang zij had nog wat zwavelstokken voor licht en warme hand honger knaagde zijn bekend gevoel zij wist van arm en rijk en in oplichtend donker van een niet verkochte stok droomde zij haar sprookje in de schaduw weggestopt…

te traceren Een studie, systeem om van te leren Te zoeken naar een afgebakend gebied Een feest van kennis, logisch makend een lied Domein van hogescholen, universiteiten Gebouwen, gonsend van de aan te tonen feiten Centraal en stil, zo ligt een hoog terrein De faculteit van ‘t persoonlijke zijn De dromen, wensen van de kindertijd Ook weggestopte…

Huis van grote eenzaamheid Vol met kinderen met een vlekje Ver weggestopt in de bossen Van de onbewoonde buitenwereld Daar leerde ik kennen Het kind dat ik ten diepste was, Dat zichzelf alleen nog terugvond In de geur van groene zeep Waarmee dagelijks de washokken En de douches werden gereinigd En die elke dag opnieuw De zweem…

Weggestopte gevoelens, komen ontluikend weer naar boven, als een vuur wat niet te blussen is, de vlammen niet te doven. Dan volgt de emotionele ontlading heel heftig, intens en passioneel, en smelten we weer samen, tot een eenheid, een geheel.…

Mijn weggezakte, eens zo heldere blauwe ogen, worden nog eens extra weggestopt door de ruige ragebollen, mijn wenkbrauwen, die alle kanten op springen. Ooit zag ik 'Broken Mirror' van Agatha Christie in de bioscoop van Heerenveen, zoiets, of dat glaskunstwerk van Jan Wolkers, zoiets, maar ik drup nog net niet dood.…

kleurig landschap glooien je rots onzichtbaar in ver perspectief ik voelde het verborgene in plooien maar had het zonlicht en je geuren lief ik zag je water vallen langs de breuken het zwart van de ravijnen donker diep golven moesten vaak een uitweg beuken als jouw rivier haar stroomgebied verliet je passie moest ik los van liefde weken was weggestopt…

Toen ik je zag voor ’t eerst sinds tijden Op die plek waar ik al zo lang niet meer was Een naar gevoel dat ik had weggestopt -of dat althans probeerde- Besefte ik ineens hoe mooi je was Hoe gracieus je bewegingen Hoe zacht je gezicht en Hoe bekoorlijk je vormen Nog nooit gedacht Dacht ik op dat moment terwijl dat Eigenlijk niet kon of…

van hield van Julio Eglesias en Willy Nelson er is een glimlach in mijn ogen ik draai de woorden om er waren mannen in mijn leven maar jij, je sprong er uit met jou had ik meer dan honderd jaar willen worden maar het mocht niet zo zijn je foto in mijn handen als ik zo naar je kijk voel ik het weer mijn liefde voor jou heel diep weggestopt…

droog je tranen veeg het haar uit je gezicht en open weer je blik je kunt de buitenkant niet binnen krijgen in een hoofd dat vol met watten is gepropt waarin je zoekt naar de gewone dingen die door totale chaos blijven weggestopt droog je tranen veeg het haar uit je gezicht en open weer je blik je zwabbert door de dagen…

rechts spelletje uit proberen Zijn onderdanen de kleren uit trekken en de ander ermee bedekken Een wisselend spel; het spel van de hel Want daar kun je van leren, sociale politieke maatschappelijke macht mee uitoefenen De mens die het tegendeel is van alles wat hij verkondigd; hij die in het vlees van eigen gerechtigheid wandelt Vol weggestopte…

ik reis in mezelf tussen hart en hoofd tussen hoofd en hart over reeds gebaande wegen omdat je toch wil weten wie je uiteindelijk bent ik reis in mezelf tussen hart en hoofd tussen hoofd en hart neem steeds vaker de sluipwegen die ik nog niet heb verkend daar word je nog verrast kom je weer die ooit weggestopte ontboezeming tegen weggemoffeld…

ze kijkt naar de mensen die bij elkaar horen ze is met niemand samen en voelt zich verloren ze mocht nooit huilen grote meisjes huilen niet maar ze voelt nog steeds de pijn van dat oude kinderverdriet ze heeft haar gevoelens volledig geblokkeerd hoe ze zich moet uiten heeft ze nooit geleerd haar emoties zijn weggestopt in de kluis…

zwaar en beklemmend hangt het verdriet, zo ver weggestopt, in de kleur van mijn ogen je krijgt een plaatsje op de schouw, je wordt een foto, ik kan je niet meer horen elke dag sterf je nog steeds in mijn bijzijn, in elke stilte maak ik ruimte voor jouw herinnering, ik ben je verloren ik glijd af in een leegte en dreig te stikken…

Emoties binnengehouden, gevoelens weggestopt Niemand die mij raakte, niemand die mij kende. Toen kwam jij mijn leven binnen Sloopte binnen korte tijd de muur. Raakte mij tot het diepst van mijn ziel, Ongekende gevoelens en diepe emoties.…

In de States werd je weggestopt, verzwegen; je bent opgeborgen in vergetelheid. Toch gonst je naam onhoorbaar allerwegen: vrije mensenkinderen willen je niet kwijt. Wellicht is er nog geen standbeeld voor jou: Dus dit gedicht, opdat men je niet vergeten…

Mijn liefde zat toen nog opgesloten, weggestopt en tijdelijk afgestoten. Het gevoel voor jou begint langzamerhand te groeien, gevoelens die de laatste tijd openbloeien, door jou gekweekt en verzorgd. Je hebt er uiteindelijk toch voor gezorgd dat de vonk aan het overspringen is, dat ik jou onbewust steeds vaker mis.…

dat beangstigt hen de braven correcten deugdzamen Niet dat hij zich echt eenzaam voelt, o God nee, er zijn genoeg misdeelden en verdwaalden die overeenstemmen met zijn niveau van denken/voelen veelal oude mannen en vrouwen of jonge kinderen zij die net als hij dicht bij de eeuwige wijsheden staan waar waarheden niet verbloemd of weggestopt…

ik het instrument Dat bewees dat alles Niet zo was Als het klonk op dat moment Naar mijn thuisland waar Harmonie heerste Heb ik het toen gebracht Om de noodklok te slaan Maar de gevolgen Had ik niet verwacht De maat was vol Ze rukten me weg Heb gegild, gestampt, geschopt Maar ik was een gevaar Voor virtuositeit Werd veilig weggestopt…

De plek waar alle weggestopte gevoelens huizen Van haat, wraak en zelfzucht, Opzettelijk pijn doen... Het slechte van de mens zit ook in mij. Het doet me pijn om mens te zijn.…

mijn vingers tegen licht gehouden weten al van hun sterfelijkheid straks liggen ze gevouwen in mijn schoot - nog strelen ze uw zachte huid, nog willen ze om nieuw leven te planten in dezelfde aarde wroeten die hen verderop bedekken zal het einde kent u wel uit uw zorgvuldig weggestopte dromen ik neem die trein en u blijft achter op dat kolkende…

Schreeuwend hartzeer, diep van binnen weggestopt; Dikke keel, schor door luid geschrei; Schrammen op de ziel, laten onzichtbaar sporen na. Geschaafde knieën, te vaak gevallen; Leren verdergaan tegen beter weten in, Schichtig omzien, naar mogelijke omstanders, die bedekt plezier beleven; Aan leed wat anderen pijnlijk ondergaan.…

Maar wat me nog het meest aan afschuw bracht was, dat een kind, van ongeveer een jaar of acht, z'n linkerhandje weggestopt in de hand van z'n vader? Z'n rechterhandje voorzien van een heus, echt pistool, wreef hij langs zijn wang,keek met glinsterende ogen in de lens van de camera. Wat dacht hij, kom me niet nader?…

Veilig weggestopt: het keurslijf en de gulden bril de handdoeken voor later de troep die niemand hebben wil door moeder nagelaten. Een zolder vol geschiedenis geschreven zonder platen het zijn de dingen die het doen, de spullen die hier praten.…

Wat zie je  aan het einde van  het lange zicht een diepe lijn erbij  in je gezicht een hart  beproefd verlangend naar liefde Wanneer ik  dan  mijn lamp over jou  laat schijnen mijn lief zie ik  in je ogen jouw warmte- oh liefde puur sang -  de schoonheid van je lach de zuiverheid van je hart je geest zo rein je pijn diep weggestopt…

gekapt het nest is nu weg thuis is nu elders ook voor jou is het winter nu, vogeltje van zomer naar zomer ad hoc naar de warmte wind van boven nu, je kan niet meer de blaadjes vallen al, je vleugels gebroken je geest vertroebeld, te hoog gevlogen, te veel gezien of belast door hen die jou als lente schiepen en daarom zit je hier in de vrieskou weggestopt…

Het zat diep weggestopt, maar 'k kan het nu benoemen en dus is klaarheid over wat ik sinds jou mis Bij ieder seintje in mijn lijf dat me weer doet herinneren merk ik: 't is het nabije, dat na jou nu zo op afstand is Eén foto met, toevallig, jouw gezicht en ik kan als het ware met mijn lippen voelen waar grijs en zwart in elkaar overvloeien…

ach, mijn hart overdonderde wat had jij mij te pakken weggestopte favelas toen ik ze zag vanaf de corcovado een herder van steen met gespreide armen mijn ogen vielen op de armoe van de top tot op het bot dieven van mijn nachtrust laat de schaapjes tot mij komen en verder onderdoor naar beneden stortende watervallen in het duivelsgat…

Een vanzelfsprekendheid van de ego in een worsteling met zijn gedroomde tijd, die de ego in zijn slaap geborgen soms met een onzekere verrassing langs de vaak wat angstige afgronden van de weggestopte emoties leidt.…