Symfonie

Ooit zette ik een kruis over
Dingen die iedereen
Logisch leken te zijn

En zocht naar een mol die
Bewees dat mijn waarheid
De echte zou kunnen zijn

Ik dwaalde rond over
Bergen en dalen
Toen vond ik het instrument

Dat bewees dat alles
Niet zo was
Als het klonk op dat moment

Naar mijn thuisland waar
Harmonie heerste
Heb ik het toen gebracht

Om de noodklok te slaan
Maar de gevolgen
Had ik niet verwacht

De maat was vol
Ze rukten me weg
Heb gegild, gestampt, geschopt

Maar ik was een gevaar
Voor virtuositeit
Werd veilig weggestopt

Ik koesterde nog hoop
Een noot te horen
Een letter, een woord, een zin

Misschien een sleutel
Om weg te komen
Maar wie helpt nu een zottin?

Dus na alle zwervende
Melodieën
Na op mijn voeten het eelt

Zal niemand ooit weten
Waar de waarheid ligt
De stilte heeft gespeeld

Muziek

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 226