dag opa

het kunstmatig leven
achter ooievaarsbek
uit sibbes oog verdwenen
niet langer wind van onder
zo hoog gevlogen
te hoog misschien
te veel gezien

wat je zag brandde je netvlies
was zwaarder dan je vleugels dragen konden
de boom nu gekapt het nest is nu weg thuis is nu elders
ook voor jou is het winter nu, vogeltje
van zomer naar zomer ad hoc naar de warmte
wind van boven nu, je kan niet meer
de blaadjes vallen al, je vleugels gebroken

je geest vertroebeld, te hoog gevlogen, te veel gezien
of belast door hen die jou als lente schiepen
en daarom zit je hier in de vrieskou weggestopt
de last werd te zwaar dus nu hier
achter ooievaarsbek
in de rij met iedereen die weer vliegen wil
wachtend op de mus die je redt, een nest dat je roept

en dan plots
eindelijk mag je
eindelijk ben je
zo vrij als een vogel

ooievaarsbek opa verzorgingstehuis

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 458