Het enige wapen?
De kettingwind rukt
aan zijn muze waarin de toonzetting
werd veranderd,
lief en leed zijn geankerd in
een voortschrijdend verhaal,
verslaat de eenzaamheid
tot aan de grenzen
van de moraal of een ander
woord gebruikt als het
hemeldak zich sluit in een
tijdloze melodie, een
kameleon
van geluid, zijn zwijgzame
boreling waarin ik meer te biechten
heb dan schrijven kan
de geschiedenis is nog niet
gedrukt en ligt verborgen
tot wie het vindt, dan stuur
ik het naar ieder kind in hun wel of
niet begrijpen, laat het liggen tot
hun tijd mijn ziel
zal rijpen om zichzelf te plukken
in de aanrollende golven
van de herfst en winter tot in de bolster
van elk gedicht, word ik er letterlijk
door bedolven in het dolgedraaide
wiel van tanend licht,
voor het enige wapen dat mij
kan verslaan, gezwicht
doormiddel van de taal zelf.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: Pama, 22 september 2014
Geplaatst in de categorie: taal