inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 53.035):

Het enige wapen?

De kettingwind rukt
aan zijn muze waarin de toonzetting
werd veranderd,

lief en leed zijn geankerd in
een voortschrijdend verhaal,
verslaat de eenzaamheid

tot aan de grenzen
van de moraal of een ander
woord gebruikt als het

hemeldak zich sluit in een
tijdloze melodie, een
kameleon

van geluid, zijn zwijgzame
boreling waarin ik meer te biechten
heb dan schrijven kan

de geschiedenis is nog niet
gedrukt en ligt verborgen
tot wie het vindt, dan stuur

ik het naar ieder kind in hun wel of
niet begrijpen, laat het liggen tot
hun tijd mijn ziel

zal rijpen om zichzelf te plukken
in de aanrollende golven
van de herfst en winter tot in de bolster

van elk gedicht, word ik er letterlijk
door bedolven in het dolgedraaide
wiel van tanend licht,

voor het enige wapen dat mij
kan verslaan, gezwicht
doormiddel van de taal zelf.


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 22 september 2014


Geplaatst in de categorie: taal

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 65

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)