Alle inzendingen over weinig

Vrede op aarde, gék he maar ik voel er weinig van…

jij hebt mij je hand gegeven ik heb strelend de lijnen gelezen van hoofdstukken uit een bewogen leven in langzaam ontspannen opende jij uit de schaduwen kwamen ook de in vele jaren verborgen kleine littekens vrij jij hebt een bijzonder sterke overlevingskracht die smart en pijn te weinig ruimte gaf maar nu in liefde deelt omdat…

Waarom blijft een mens toch steeds maar hopen Op het ultieme geluk Dacht het eindelijk te hebben gevonden Maar voor ik ’t wist was ’t al weer stuk Het was dit keer geen vechten Alles klopte, voelde goed Toch kwam er snel een eind aan Eenzaamheid bracht tegenspoed Te groot de afstand tussen ons Te weinig tijd toch met elkaar Maar toch bedankt…

Ik weet ervan al kan ik weinig meer vertellen want er is zoveel pijn geweest en misverstanden allerwege. Hoe gaat het maar met jou? Mijn mail kwam terug. Waar ben je nu?…

Wat weten wij van 't leven weinig al menen we soms dat we veel en helder over alles denken, dat wij het leven richten hier, maar ach, de kinderen zien het beter: ze vinden in hun hart plezier.…

droef stemmende herfstwind een lange winter voor de deur mijmerende avondwandeling over schone larie en duister zeer vanavond geen maan de schijn ligt ergens verscholen in 't glimmende gras ook als 't lichaam rust verdient is het voor het hoofd vaak moeilijk wennen het is nacht en donker ik denk niet dat hij het merkt dat ik een weinig…

Eigenlijk ben ik meer van aarde Weeg zwaarder dan kip,haan of eend God en hemel hebben mij een fraai ogend verenkleed geleend Waarin ik kan flaneren anderen de ogen uit steek Menig pauwe-vrouw wordt -bij mijn schouwspel- een weinig week Van mijn kledij mijn tooi bij dag en...nachten Zij kunnen van mij spel en ernst…

Zo eenmaal in het jaar dat is toch veel te weinig een goede moeder ben je elke dag. Je koesterende handen nooit aflatend bezig je zachte blik vertolkt je liefdeshart.…

Alle woorden zijn voor mij clichés geworden alles wat ik zeggen hoor schijnt mij al duizendmaal gezegd daarom spreek ik nog maar weinig denken is voor mij alleen nog zien hoe alles op hetzelfde neerkomt alles heet hetzelfde in mijn woordenschat die omdat hij maar één woord bevat ook niet hoeft worden uitgesproken.…

Hoeveel stress kan een mens verdragen hoeveel diploma’s voor een baan hoeveel antwoorden, hoeveel vragen hoeveel kunnen de hersenen aan Hoelang moet je studeren hoe groot moet je gedachtegang zijn om elke dag weer te leren terwijl je hoofd barst van de pijn Hoeveel tentamens moet je proberen hoe weinig dagen ben je vrij voordat een mens…

Liefste waarom wil ik met woorden iets proberen vast te leggen met zinnen die te weinig zeggen in een aantal dichtakkoorden Het wil maar moelijk gaan bezinken dat liefde niet te vangen is dat het een vreemd verlangen is om haar in woorden vast te klinken Hoe kan ik woorden gaan bevrijden die niet bestaan in mijn gedachten Ik dacht slechts…

Mensen die jou kennen Vertelden mij exact waarom Weinig woorden. Duid'lijk Laat haar gaan. Zeker los Onbetrouwbaar. Echter Met pijn in mijn hart…

Het is wel leuk, al dat gedoe om die natuur zoals bijvoorbeeld wel of niet een landbouwpolder onder water laten lopen een bos met alles wat er leeft te kappen voor een weg of toch weer juist te laten staan wel leuk, maar weet je het maakt eigenlijk maar weinig uit komaan er zal toch altijd wel een barstje in het asfalt zijn een spleetje…

In Zweden stelt de politiek nu vast  Dat mannen langer lol aan lust beleven En dat de vloer veel minder hoeft gewreven Wanneer men voortaan rustig zittend plast ik trek me van zo'n voorstel weinig aan Als man, vind ik, moet je daar bóven staan. ---------------------------------------------- Een linkse partij in Zweden stelt voor om mannen…

Amsterdam, zondagmorgen "The day after" Het is stil in de straten van Amsterdam het is extra stil waar je maar loopt weinig toeristen wat kerkgangers een enkel baasje met een loslopende hond Tolerant Amsterdam rust uit een verdiende rust na een geslaagde 'Gay Canel Pride' Een stad om trots op te zijn een voorbeeld voor…

Podium voor de wereld Voor het podium stond de mensheid Ze waren er allemaal Ze wisten dat het grote donker hen morgen zou opslokken Zomaar Zonder reden Met net zo weinig reden als de mensheid ooit was geboren De violist begon te spelen Alsof zijn leven ervan afhing Ook al was dat niet zo De blauwe aarde verdween snel en volledig…

Een mens van weinig Woorden was je - Stil vergeleken Bij anderen die Zo luid te horen waren - Maar toch zo aanwezig door Je oogopslag, je onfeilbare Lichaamstaal die altijd De waarheid sprak en Waarmee niet te spotten Viel, uiting van vrede Gevonden in je eigen ziel, Nu zij er niet meer Zijn is het einde daar Van zoveel…

met weinig woorden wist ik dat je hoorde wat ik vertelde tot ik je antwoord ontving waarin wantrouwen liefde verving kil tussen de regels je liep stuk twijfels vernielden geluk dat we eens zouden smaken ik had je lief zag lente in je brief nooit wen ik aan spijt er is maar een realiteit ik heb je lief vandaag nog liever dan…

dag vader hier is uw zoon ik heb papier en een potlood maak maar een schets van de wilde eenden in de lucht ze worden vast vloeiend van lijn of komt er een onderbreking bij alles wordt onnodig verfraaid er is weinig nostalgisch aan lukt het een beetje met de schets of glijdt het potlood langzaam tussen duim en wijsvinger weg dag vader…

Zondag, een prachtige dag een zonovergoten dag, een mooie dag na een gloedvolle zalige nacht, een pracht van een dag beslommeringen van gisteren zijn voltooid verleden tijd vandaag is het zondag "dag van de arbeid" en ik doe weinig tot niks.…

Vanuit het niets vormloos klei zo sprak jij al met mij ik mocht er zijn je handen kneedde mij het voelde fijn je wilde niet teveel van mij pakken anders zou het te zwaar worden ik totaal inzakken te weinig wist je uit ervaring zou ook niet bevallen er zouden gaten in mij vallen dan blijf ik een mislukt hoopje toekomstig…

Het leven heeft vele lagen Met weinig antwoorden en zoveel vragen Je kunt je natuurlijk blind staren en met elke nutteloze gedachte meevaren Maar ik besluit om verder te gaan En niet te lang stil te staan Bij elk moment Of ogenblik Elke traan Elke snik Ik ga verder, elke dag onbewust bewust met een gebroken, maar kloppend hart…

In het knusse vertrek van de geliefde kroeg vermeien zich thans niet meer dan acht mensen de weinige bezoekers voorspellen met geschuif van hun drinkglazen veelbelovend samenzijn dat verrassingen vraagt drukke spraak is spoedig daverende scherts en warrig gezang denkbeelden strekken zich naar hevige strijd uit tussen harde waarheid…

Bij het opzeggen van of denken aan het welbekende gebed dat Jezus Zijn leerlingen leerde klinkt steeds de klare zin geef ons heden ons dagelijks brood hier mag de gezonde spijs die men elke dag tot zich neemt de uitbeelding zijn voor het uitvoeren van het daagse werk de weinige dingen ontvangen om toonbaar te leven wat het gangbare doen…

zijn zonnehoed vindt weinig houvast op het smalle hoofd daaronder zijn licht spottende ogen die kijkers op afstand houdt de groene shawl rust als een moeder over zijn schouders alleen op de wereld maar niet helemaal na het vallen wel weer opstaan kijk een geluksklokje en hier staat de gevederde koekoeksbloem nee die naam is niet…

Sinds moeder is weggegaan Waar nu ook de laatste Paus al is Is er zo weinig weggedaan Wat eens “zo belangrijk is”… Broerlief had haar zolang verzorgd Met ongekende liefde Hij was méér dan wie ook bezorgd Er was veel dat hem griefde… En nu twee decennia later Inmiddels ook zelf een invalide Zat hij met een serieuze kater Doodziek terminaal…

Een schreeuw van liefde, te weinig noten op zangles, bitter van nepverdriet eenzame lust de kolder is ingeslagen bliksem reikt naar iedere hoek de mens is niet te missen ik lach mijn tanden zoek.…

Onverschrokken met tomeloze energie stond zij de allerarmsten bij daar waar regeringsleiders faalden maar mededogen bergen verzette schiep zij een weinig hemel op deze onrechtvaardige aarde en als een rots in de branding weerstond zij menig gemis.…

Ik voel het ongemak om blijven waar ik ben en het probleem over te laten aan andermans taak of plicht aan de buren bij wie het gebeurt aan de rand van het dorp Er is haast, behoefte om de huizen en de schuren in orde te maken, maar het duurt te lang of er is te weinig tijd voor mijn ongeduld Ik praat met de buren terwijl we wachten…

de zon heeft al heel vroeg lente geschenen kleurde aardse eerstelingen van pril naar groen bloemde bladeren uit de voorjaarsknop naar schoonheid ten top maar heeft ook de natuur verstoring op zijn geweten in de volgorde is de klad gekomen dieren hebben te weinig eten te vroeg ontwaken uit de winterslaap maakt nog geen voedsel…