Alle inzendingen over wereld

in angstig donkere nachten fluit de storm in het want kraken de masten en ra’s roepen schorre doodsvogels het verderf over deze wereld de stank van de slagvelden zingen de sirenen hun lied van de dodelijke verleiding de honingzoete ondergang klinkt ’t zwakke hulpgeschrei van d’ontheemden en vertrapten verdrinkend in de zwarte deining…

Ik geniet Verdriet dat ik verliet Je bracht me geluk Beautiful World, gaat nooit stuk Ik voel de rust Voel de warmte van de wereld om me heen Vuur water lucht aarde , mist geen Beautiful World, die me kust…

Het is niet te hopen, Dat jij in deze wereld vol ellende gevoelloos door blijft lopen.…

De zee weet zich te roeren Eb en vloed in een etmaal Maar soms heeft ie dat stoere Springt huizenhoog door volle maan geholpen We noemen dit springtij Voorspelt wordt het en soms beloofd Wordt niet door iedereen geloofd: De kracht van het element water.…

door de mand de romanticus met zijn mes in die bebloede hand en de eeuwige trouw blank als room zo lek gestoken door het heilig vuur dat hem zo verteerd en tenslotte gek gemaakt dromen zo bedrog zo cel voor levenslang te merrie elke nacht uitgespuwde mens zonder plek voor twee een liefde weggegooid door wat afwijkt tussen twee gespleten…

Nee, ik ben niet blind Ik lees de kranten, ik zie het journaal De honger, de oorlog, ik ken het allemaal Een huilend kind huilt in elke taal altijd als een kind Nee, ik ben niet blind En ik ben niet doof Niet doof voor de roep om een mensenbestaan maar hoor veel te hard de soldatenlaars gaan Ik hoor het geweervuur als drumsolo's slaan de…

Niet alleen de geelbruine bladeren vallen onverschillig naast mij neer ook de wereld mijn wereld het kleurt zich duister net zoals december door de afwezigheid van al het andere en de schending van privileges verschuilt vrijheid zich heimelijk ach, vroeg of laat zal alles en dat waar ik in geloof dat wat ik weet zelfs…

Gebruik alleen zwart Dan zie je de kleuren van het leven niet Diegene die slechts wit ziet Wordt verblind voor alle diepere nuances Dans tussen zwart en wit De kleuren daartussen geven ruimte en kracht Relativeren eerlijk zonder verlies Maken het bestaan Maak zelf deze keuze Gun altijd de middenweg ruimte Dans en beweeg erin Mooi zwart…

hij woont op zijn uitgeteerde berg een wijsgeer met haar van zilver de wangen decennialang ongeschoren en ingevallen ogen gevuld met het vuur van een ster zijn band met de wereld is zijn vlees, zijn gebeente de gevangenis voor een geest die transformatie wil nog tijdens het ademen zijn laatste woord eindelijk…

Afspraken zijn afspraken: rampen als oorlog, honger, droogte en watersnood zouden nooit meer voorkomen dat hadden we toch afgesproken. De wind aan de speeltafel overspeelt zijn hand hij kan niet tegen zijn verlies en verandert in een orkaan. Forever young is een leugen elke huid heeft een geheugen ook al verberg je je hals met een sjaal…

het schip rolt van schots naar scheef de destabilisator geplaagd door een virus, legt het aan met de middeleeuwen en haar houten barken de rotsen onverstoorbaar vlakbij kijken niet naar een eeuw meer of minder evolutie heeft hen slechts bijgebracht dat ze er nog steeds als de klippen bij kunnen zijn in morse en andere code de noodkreten…

over de woelige huid van de diepe oceaan met enkel de onmetelijke stolp boven mij zo schommelt mijn broze bootje op het ritme van de wind het leven voorbij voortgedreven, gestuwd, overstelpt door vergezichten, landschappen allerlei aquamarijn tot indigo,exotische kruiderij zwemvogels en vliegende vissen ongeteld hier en daar, waar wuivende…

En elke nieuwe stad bloem die welkt herfst vergeelt het blad zijn alle steden zo zijn zij alle zo zo zijn alle Overal overal en nergens overal is nergens overal dezelfde bonbons droef in glazen parelt drank er is geen dorst een liedje is overal van liefde en overspel zijn alle steden zo zijn zij alle zo zo zijn zij alle…

Ik geloof niet dat ik mij te goed voel om te toeven tussen oorzaak en gevolg, maar ik kan slecht zonder wonderen van gratie, zon die meer mag maken dan van beton na marmer goud, onverdiende glans in den blinde, overvloed die de adem neemt en over de eeuwen stuwt. onder klokgelui ligt een tuin verscholen waarin een hovenier heimwee wekt.…

gordels vast riep de nostradame nazomer en de kraaien kriskras door onze dagen volautomatisch van wat moet dat moet en door naar de finale grootste begrafenis stroomopwaarts met stekeblinde snavels slagschaduwen over de blauwbedroefde aarde morgen as versplinterd glas morgen zal niets meer zijn zoals het was - en de kraaien de kraaien…

In welk een oorverdovend tempo de wereld verandert bij alle bla bla komt in beeld in oude buurten gericht op zee uit Amsterdam-West Zo ligt het Stenen Hoofd thans kaal geslagen half afgehakt met getrokken klinkers voor ontmoetingen groen in het IJ Ik liep door de Nova Zembla die is dusdanig aangepakt dat je op je klompen aanvoelt hier…

Waarom die twee werelden, waarom die pijn ? Vertel me de waarheid zonder al die leugens en toch weet ik zonder die leugens kunnen we niet leven . . Maar . . je kan het toch proberen, al is het maar voor even ?…

Denkend aan de wondere wereld volgt een kind haar vlinders nooit gedwee, zonder verplichting immer in de juiste richting in haar spoor loop ik mee kan ik alles leren van dit kind.…

Donkere wolken jagen de aarde beeft Zwanen storten neder niets meer leeft Stormen benemen oerbossen het leven De natuur verziekt kon niet meer geven Vuurhaarden verzengend ongeremd Door niets belemmerd of getemd Overspoeld door woeste golven Zijn de continenten bedolven Maagdelijk sluimert dan de brakke aarde In eeuwen van rust en ongemoeid…

stadsgezicht uit de tijd van de redeloze dieren, spottend nagebootst door de wind die langs het oppervlak der aarde waait, ligt op een schaaltje onder glas. deze bloem met aaslucht stelt haar zaad beschikbaar voor anatomisch onderzoek overedelmoedig en zo zacht als dons (omhuld door zware zijden stof met zilver- of gouddraad) nadert…

Laat hem in zijn waarde, want wat had de wereld er mooi uit kunnen zien. Als we elkaar bespaarden. Wanneer laten we elkaar met rust? Wanneer gaan we de medemens respecteren? Wanneer gaan we luisteren naar elkaar? Want van iedereen valt er wat te leren. De spullen worden steeds duurder. Want alles draait om geld.…

(voor Alexei Navalny) Wie staat op na jou met dezelfde moed van onverschrokken leeuwen onuitwisbaar de glimlach om je mond en ogen die keken dwars doorheen verdorven zielen? wie heeft jou zo gevreesd dat zelfs je dode lichaam hem nog meer angst aanjaagt dan zijn eigen schaduw waarin hij onophoudelijk het dreunen van jouw voetstappen hoorde…

met meditatie als zijn wapen heeft hij de wereld vrede gebracht. vooralsnog slechts op zijn lippen, aangezien daar de wereldvrede lag, in onvermogen daaraan te ontglippen tot over zijn rustige stervensdag. goeroes laatste woorden "werelvrede is onvermijdelijk" waren ware slotakkoorden van wie verwerd tot ijdel lijk.…

TBS'er met verlof verkracht jonge vrouw Tientallen doden bomaanslag schoolgebouw Echtgenoot vermoord vrouw met koevoet Beatrix draagt een nieuwe hoed Agent neergeschoten op politiebureau Pastoor verdacht van kinderporno Treurende mensen in een stille tocht Balkenende heeft een nieuwe auto gekocht Vliegtuig neergestort geen overlevenden…

Ik heb geen foto van je gemaakt jouw beeld staat in mijn ziel gegrift ontstaan in eenvoud en soberheid ben ik in verlegenheid geraakt. Je knielde en telde de lidtekens van een lang verleden,je vertelde over zandkorrels in het zand ze gleden als herinneringen door de dunne vingers van je hand. In waar jij de seizoenen zag vervagen in visioenen…

Acties tegen China Worden ondernomen Onder verantwoording van Hordes spoken en fantomen Sporters zouden niet moeten gaan Hun baan moeten deserteren In Nederland blijven staan Om ons kapitalisme te vereren Zelfs een liedje werd bedacht Een protest van een klein land Tegen economische supermacht Met onze oude idealen Morgen schrijf ik…

Wat een wondere wereld en wat hebben wij een grote honger ernaar…

Op de tijdsbrug die de jongen droeg, waarop hij een vals liedje leekt te zingen toen dit wankel brugje bezweek voer daaronder een boot en waaruit de scheepshoorn een uitnodigend wijsje floot. Hij weigerde te springen in de richting van het hem aangeboden geluid om de diepe sprong te wagen, de angst doorboorde z'n gepijnigde huid door…

Wanneer die berge rooivuiste van die son lig en die aand die dag se chewy chocolate centre word; Vergewe my die highways en hulle, die spooky riot ligte. Vergewe my die townships en hulle, verby die skiettende karre. Vergewe my die insittendes en hulle, die vormlose bliksems. Vergewe my, want jy ken my. Jy ken my goed. Ek is in die val van die voël…

voor het dagen vloog ik uit vanuit een zonnig oosten en daalde in het duister neer trof daar weer hetzelfde aan dat matgeregeld leven in afgepaste middelmaat alles meer zo nors gegeven alsof een wereld dan vergaat hier mis ik zeer de monden vol gul geschonken lach van mensen zonder zekerheid die geven om het geven en leven…