375 resultaten.
Make it big
snelsonnet
1.0 met 37 stemmen 3.777 Een zeug blijkt veel meer te genieten
Als zij zich tegoed doet aan pulp
Voor varkens is dat voedselhulp
Gelijk aan een zak verse frieten
'Kijk, ´n halve big meer, lieve beer!'
Nu lust ík dus m'n eten niet meer…
de duivelse Boca Inferno
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 297 hoger en hoger
slaan de woedende golven
door de Boca Inferno
een duivels-aanschouw
de bulderende kracht
van wel duizend paarden
werpen de schuimende zee
tot ver in het blauw
meeuwen verdrinken
duiven slaan te pletter
het gezicht van de schipper
staat sober en grauw…
Anijshorizon
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 92 mijn schaduwen werpen vooruit
volgen in volle vlucht
geruisloos wegen waar ieder gaat
in ritme dat echo's herhaalt
van toekomst die ik moet vergaren
ik zucht mijn adem
in een vorm van blauwe lucht
en doe alsof geen mist bestaat
geen grijs dat daalt
over verloren kinderjaren…
De rokende pijp van het mortuarium
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 236 Terwijl we richting de aula lopen,
werp ik een blik naar boven.
De rokende pijp laat weten
dat de oven brandt.
Wetend dat jij daar straks ook in ligt
in die nietsontziende vlammen
ril ik, in de warme voorjaarszon
en weet: dat na mij opnieuw iemand
naar boven kijkt, naar die rokende pijp.…
Wie is er zonder zonde?
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 118 Wie zonder zonde is,
werpe de eerste steen.
Beging ik die eerste zonde,
was ik dat alleen?
Maak ik fouten, o jawel
maar veroordelen,
doe me dat niet te snel
want niemand is foutloos
geen mens is zonder zonde
want stel, dat niemand fouten maakte
dan kwam een mens nooit verder dan:
De eerste ronde…
machteloos
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.328 schaduwen,
beelden,
kettingen van muren
naderen rondom je heen
verstikt door vretende assen
die kwellend in je dringen
ze werpen schuimgevoel neer,
druiperig en wurgend
je geraakt er niet meer uit
je wordt kleiner en kleiner
en dan
dan verdwijn je
verslonden in je pijn
maar nu,
nu zijn ze aan't spinnen
betuigd door eigen macht…
Eigenwijze liefde
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.582 Ik loop met zware zakken
Gevuld met mijn gedachten
Ik heb ze goed vol gestopt
Opdat ik ze niet steeds horen kan
Maar zelfs vanaf mijn heupen
Schreeuwen ze mij om de oren
Tot stilte manen baat niet
Weggooien kan ik niet
Steeds doe ik mijn best
Werp ze van mij af
Maar vastgekleefd aan mijn hart
Komen ze fluisterend terug.…
Kijken, kopiëren, kopen
snelsonnet
2.0 met 9 stemmen 848 De zomertijd komt: jurken uit de kast
Het weer klaart op, de kriebel kruipt in 't bloed
Zo'n kittig jurkje doet het altijd goed
Werp af die koude loden winterlast!
Design van Wendy voor een joet of vier
Dat scheelt weer geld en vele meters bier!…
Zweefvliegvluchtfladder
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 416 Ik werp mijn anker naar de zon
schep deeltjes, zie ze reizen
met bloesemwolken over de zee.
Ik blaas stof over mijn haven
duizel onder het verborgen licht
en het diepblauwe gezicht.
Ik vluchtfladder uit gedachten
rijg een snoer van lente
over al mijn eenzame nachten.…
Hannibal
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 472 In lichte mate van dronkenschap
beschreven hoe je was, in het weekend
alcohol, maar daarbuiten niets
Je moest worden wie je was, goddelijk
in potentie en daarbuiten eigenlijk niks
het zelf terugbrengen tot een gezamenlijk
zijn van waar we elk individu konden verklaren
na het werpen van de eerste steen over de Rubicon
vervolgens runderen…
Onvruchtbaar
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 200 uit het niets strooi je zand in mijn ogen
onheilspellend niet minder pijnlijk
werp je barricades op waarachter
je veilig toekijkt, was je jouw handen
in onschuld om jezelf van iedere blaam
te zuiveren, veranderen korrels ineens in wijsheid
daar jij uit de leer citeert die niet de mijne is
blijkt het geheel gestoeld op drijfzand…
proeven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 156 wanneer ik haren richting hemel werp
laat ik alles rond mij zomer worden
warm en lustvol wacht ik
tot jouw handen vinden wat ik bied
kus me
kus me warmer
tot jouw hitte binnendringt
in vingervlugge streken zingt langs zachte lippen
en het nippen van jouw room…
Lijster
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 119 Liefst zou ik lijsten schilderen
om open frames,
maar dat wil nog niet zo erg
Elke dag laat me weer netten werpen
om waarheid in te vangen,
of op zijn minst begrijpbaarheid
Mijn kanttekeningen verschijnen
op de vreemdste plaatsen,
daar waar ik structuur verlang
Ik behang meer dan ik verf,
laat staan dat ik laat onstaan
Ik lijst in…
AS HET EFFE KAN
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 152 wanneer ik niet meer ben
ik niemand uit de
stoffelijke wereld
meer herken
als ik ben geweest
terwijl ik langzaam
aan mijn nieuwe wen
na m’n vorige te hebben beleefd
neem dan wat van mij overbleef
in je handen werp me
omhoog in de wind
zodat ik mogelijk
nog eenmaal dan
terwijl ik door de lucht zweef
de weg naar mijn dierbaren vind…
Polyfinario
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 152 doet leven
U werpt een thema op, van mijn en dijn
Of hem of haar, tot schouder knie of teen
Langharig, werkschuw - werp de eerste steen
Met alwat huist in uw linguïstisch brein!…
Staande aan de branding 3
gedicht
2.0 met 19 stemmen 8.632 Komend van diep, zijn intieme waterwereld verlaten
hebbende, laat een krab zich zomaar,
ruggelings op de schelpenbank
werpen om, zonder verzet,
het leven te laten in de krachtigste vogelbek, maar waardoor
zijn pantserschild (als meest duurzame deel) wel kans maakt om
gekoesterd te worden in de
zeevondstenverzameling van een kind?…
Zonder zonden?
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 281 ‘Wie zonder zonden is, werpe de eerste steen,’
zei hij, doelend op de in zijn ogen onterechte
veroordeling van priesters die zich vergrepen
aan afhankelijke kinderen die aan hun zorgen
waren toevertrouwd.…
Straatlantaarns
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 311 Op straat glinsteren de plassen in het avondlicht,
worden extra beschenen door de lantaarns
die werpen ook hun licht, op die waterpartijen.
Mensen spoedden zich naar huis,
haard en centrale verwarming en natuurlijk naar gezin.…
In delen zielt de schoonheid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 127 ik zie het wit
gevuld door
vragende gezichten
ogen die met kleur
steriele vlakken
willen breken
handen werpen
vormen om bewegen
weer een kans te geven
armen brengen warmte
raken meer
dan alleen elkaar
in delen zielt
de schoonheid van het doek
dat ik vandaag weer heb ontmoet…
retroperspectief
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 208 de boom van mijn leven
draagt mijn werk
als haar vruchten
gerijpt werp ik ze af
onderwijl wassend
hoe anders weleer
braaf als geleerd
mijn leven als slaaf
van de arbeid
de tijd zien verglijden
hoe anders weldra
na balorige keuzes
mag ik gaan zonder spijt
mijn vruchten latend
hun tijd van leven…
Blik
gedicht
2.0 met 17 stemmen 2.278 O, kon ik mijzelf eens vanuit mijn bank
zien naderen, een blik werpen op de man
die vanaf het trottoir naar me zwaait
alsof hij gelukkig huiswaarts keert.
--------------------------------------------------------
uit: 'Reislust in ommezien, gedichten 2008-1983', 2008.…
altijd
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 943 ik gooide mijn brieven in het water
het verschil tussen nu en later
in mijn hart draag ik haar nog mee
pijn werp je niet zomaar in zee
ik huilde tranen aan de vloedlijn
wenste dat het anders zou zijn
maar niets brengt haar tot leven
ik heb de zee mijn liefde gegeven
de inkt vervloeit nu in het water
het papier zal eens vergaan
maar ik…
Een kind dichten
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 558 Gerijpt door de herfstzon
breek ik mijn gelooide bast
werp ik zaden ver van mij
voorbij mijn rangeerterrein.
Het zal toch één keer lukken
vruchtbare grond te treffen
en mijn kind te dichten
als de zachte lenteregen valt.…
smaakverschil
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.282 je hebt de meubels weggesleept
contouren kleuren het parket
ze kunnen naar elkaar toe groeien
geen poot die het hen belet
kunst ontbreekt tegen het behang
hoewel een sobere witte rechthoek
met een kram de nieuwe rage
van de volgende bewoners worden kan
ik sluit de deur
kijk niet om
werp me in de toekomst
waar kunst verleidt…
wolkeriaans
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.034 naar een ander wad met wolken
ruisend met een dode langs
de zeereep, langs de kustlijn
strepen trekkend als een rob
naakt en geil in het licht van
vuur, glasscherven werpen
awel, dit weekend lees ik nog
eens terug naar oegstgeest, om
het af te leren, wolken krabben…
barenstijd
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 824 als ik door lichte drang gedreven
langs haar navelstreng van ragfijne stralen
een weg naar buiten zoek
naar het bruin van de aarde
gunt de zon mij een glimp op de wereld
en ik werp…
Medicijnen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 153 Bespottelijk, die regel aan te scherpen,
Het beste is, die regel weg te werpen.…
Het boek van Troje
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 Ik werp de planken van me af
en schud mijn manen.
Koelbloedig paard
is toe aan verstrooiing!
Aangestaard door mensen
snuffel ik ongegeneerd naar
haversmaak en oorlogsvoering.
Stampij, stampij, stampij...
tot het boek verschijnt.
Ik hinnik van geluk
en plant mijn tanden
innig in Het Beste.…
alles heeft een verhaal
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 54 laat de zon verrijzen
werp haar in de lucht
als de zon gaat liggen
en zijn arm opsteekt
schijnt hij uit zijn oksel
als hij zijn arm laat zakken
wordt alles donker
als hij die weer opsteekt
lijkt het alsof de dag begint
alles heeft een verhaal
als je maar kunt luisteren…
Openbaar
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 1.010 Mijn hartstocht niet verborgen
in duistere kou
waarin ik vanuit licht wil schijnen
en vlammende liefde
wil werpen op ijs tussen afstand met jou.
Niet alleen duister wil ik lichten
maar vederlicht jou dragen
door warme dagen die
licht uitstralen van jou
naar waar de bron vandaan komt
die jouw warmte omhelsde.…