Alle inzendingen over wild slaper

Hij wilde wel een nestje met 'r bouwen en vroeg terloops aan haar: 'Bent u nog vrij?' Het klikte snel: gemeenschap wilden zij van goederen, waarin ze gingen trouwen. Dit was de dag waarop ze had gewacht en heerlijk konden zij elkaar verwennen. Geweldig was hun eerste huw'lijksnacht.…

Neergegeseld ligt smaragden klaver, Platgeslagen 't blauw en 't fladderend rood Van de koornbloem tegen de papaver Door de rogge, als lijkkleed langs de sloot, Maar de wilde, kleine gele klaver Tart van 't heftig straalgevlaag de stoot.…

Herinner mij zoals ik ben Zoals je me hebt gekend Warrige rode krullenbol Lief en vol temperament Herinner mij zoals ik ben Blijmoedig zachte vrouw Vervuld van wilde passie Alles wilde delen met jou Herinner mij zoals ik ben Stralend als het zonnelicht De klanken van mijn hart In mooie woorden gedicht Herinner mij zoals ik ben Zoete…

fantasie strijdend tussen hemel en hel in het wilde liefdesspel ik ben je nu vergeten je naam is weggegaan de liefde in mijn weten heeft jouw vertrek doorstaan 1967.…

Ach, alles, eer en welstand, wilde ik offren Om met mijn droefenis alleen te zijn.…

Op de plek waar ik nu kom sta ik stil, kijk achterom enkel mijn eigen schaduw jij die me niet volgen kon of niet wilde..…

Mijn ogen werden week, huilen wilde ik niet. Krop in de keel die mijn woorden deden krimpen. Mijn stem vond haar weg niet meer. Ik zette een masker met de glimlach op maar daaronder was verdriet. Ik wilde niet dat iemand het zag. Ik kon de bloeding in mijn hart niet meer stoppen.…

(she’s leaving home) zo vertrouwd haar kamertje toch was hoe warm haar jasje toch beschutte liefde putte zich uit -in geld dat met geweld voor alles werd gebruikt niets ontzag haar licht besmuikt en vormeloos bestaan ze wilde gaan, ze wilde voelen waar het leven echt op doelt hoe goed haar ouders het bedoelen heeft ze nooit zo…

Je had besloten om te verdwalen op de vrouwenvleugel, ongevaarlijk lachend onhandig te doen: liefde laat met zich spelen Ik keek toe, ik wilde je liet je voor me koken en na het eten wachten op de volgende keer: liefde is wachten en wachten is leven Jij was in de war, je wilde me verwennen…

Toch wilde ze nog werken voor haar kind, dus stond ze pal maar angstig voor haar winkel En op die dag kwam wéér zo’n boerenkinkel met grof geschut en zij ging door het lint. Ze joeg haar zoon met spoed de winkel in en griste snel een bezem uit de zaak. Ze sloeg in ’t wilde weg, één klap was raak.…

hoofd niet meer wilde lopen En het meisje tegen een muur op iets wachtte Terwijl de merel in de tuin neerplofte En het roodborstje dapper standhield En de hond over het strand rende En de wind door zijn vacht blies Zocht iemand naar adem en schreef een gedicht…

Dat je schaamte verstopt achter draden om niet te verraden wat er wordt verwacht Dat je wordt verkracht door de beelden toen iemand gilde en jij ook niet wilde wat gebeurd is Dat je zelfs je naam niet droeg toen iemand die vroeg Waarom je daar was en waarom je naakt was…

De ochtend is een bericht dat ik vind met kleine letters en hulpeloze woorden die je schreef toen de nacht verdwaalde en ik volgde omdat jij niet meer in mijn woorden geloofde en mijn schaduw niet meer wilde wachten op je hopeloze gedachten…

de zee lokt met haar ruige beweging wild ademend neemt ze mijn innerlijk tot zich laat me daar mezelf zijn kwetsbaar rilling bij de eerste aanraking laat ik mij golvend meeslepen in de woeste diepte…

Wat ze zoekt in de tuin van haar leven heb ik voorgoed verstopt toen ze me geen afscheidszoen wilde geven. Want ze is mijn bloem die eenzaam mooi blijft wanneer mijn hart weer over haar eindeloze kleuren en geuren schrijft.…

Woest wild behaard beest uitzinnig jagend op mij wolf van top tot teen Heldere ogen kop laag bij de grond, tanden Je ontwijkt me slim en lacht me kwispelend uit…

bij wijze van rituele handeling maar buiten de beschutting van een kerk in plaats van handen vouwen voetenwerk op weg gaan voor een gebedswandeling ik las het op een ochtend in de krant iemand wilde zo bidden aan het strand…

een edams biljarter in vuur en vlam voor een javaanse wilde haar verleiden tot een spelletje met een cadeau zij lachte hem uit mallerd rare vent het is gado gado voor één gado krijg je mij niet in je ballentent…

schor schreeuwde mijn keel de laatste kreet ver weg was ze al haar haren door de wind gespreid en op een fiets naar ver geleid zij wilde niet meer keren en zien hoe zij mij in het zeer liet teren…

schor schreeuwde mijn keel de laatste kreet ver weg was ze al haar haren door de wind gespreid en op een fiets naar ver geleid zij wilde niet meer keren en zien hoe zij mij in het zeer liet teren…

Laatst had ik zomaar Bagdad aan de lijn Om mijn beschaafde afkeer uit te spreken Omdat men met de strop zich wilde wreken Op de gehate schurk Saddam Hoessein. Maar voor iemand mijn boodschap had ontvangen Had men ginds in Irak al opgehangen.…

Vroeger was ik vaak ondersteboven, keerde me binnenstebuiten, ik zong voor wie het maar wilden horen. Ging paardje rijden bokkie springen, ook ezeltje prik doen. Tikkertje en verstoppertje. Ouder worden, werd verliefd toen.…

hun zuchten ken ik zwetende hitsigheid een zachte vingering en zoekende zoenen langs nachtelijke lijven het zacht gemompel van poezelwoordjes of wild gehijg van hete passie ik ben een kussensloop…

Dat voorwerp dat diep in je tas hoort Of op schier onbereikbare plekken Dat blijkt als een wilde te lekken Het privacysproeiende paspoort In afwachting van actie uit de Kamer Hanteren we voorlopig maar een hamer…

Als je verliefd bent kun je alles je spat en bruist als champagne Je voelt Vergaat Probeert te sturen Maar vliegt volledig uit de bocht de wilde haren glanzen mooi tegen het licht van de overgave…

Ik bleef op televisie steeds maar kijken Naar de herhaalde beelden van Karst T En ook op Youtube wilde ik persé De bloedende gewonden zien, de lijken Al heb ik alles niet echt meegemaakt Ik ben nu toch nog door die Swift geraakt…

'k Zag een blauwe vlinder op een grasberm rode klaver akkerkool 't vlasbekje dove netel smalle en ruige weegbree 'k zag er wilde peen…

Hij wilde zelf de bonussen verlagen, maar als je aan de overzijde zit, dan is het plotseling niet zo zwart-wit. Ik zou van schaamte gauw een boerka dragen. Zeg Gerrit, geef wat - 't is maar een idee - aan gedupeerden van de DSB!…

was het hier en daar en overal dat de zee niet hoger zingen kon was het hier en daar en overal dat zij naar wilde bloemen rook is het hier waar bloesems door mijn handen gaan in de vijver van het leven licht zij in mij het sterven aan en rimpelt diepte mijn gezicht…

het bleef stil toen ze elkaar in verdergaan begroetten één van hen had moeten spreken maar ze zwegen wilden alleen maar in schuifelende voeten een aarzeling horen die eigen gedachten verwoordden…