Alle inzendingen over witte vos

Het is zo eenzaam hier. ------------------------------ uit: Vos onder ijs (1990)…

Kijkend naar buiten, in al haar pracht staan daar stil maar ook vol kracht witte bomen. De vorst en rijp, maken takken wonderschoon het is prachtig, heel gewoon kale bruine takken, prachtig wit. Wie de schoonheid van natuur een wonder vindt, snapt dat ik geniet als een klein kind van dat prachtige fenomeen.…

juist als zonnestralen mij ten dans vragen fladdert er gehaast een kleine vos voorbij Dag Jan !…

De vos is een gerenommeerde kuikendief. Toevallig zat hij zomaar wat in de struiken, met geweldige honger als een locomotief. Daar kon hij zijn avondeten al ruiken. Het kippetje in spé oogde best wel vief, maar voor dit jonge leven sloten de luiken en zo kwam de vos aan zijn culinaire gerief.…

een vos verliest wel stemmen maar geen streken dus wilders moet wat mij betreft maar gaan een functie elders zal hem vast wel staan heeft u zijn wangedrag eens goed bekeken? geloof die vent die passie preekt maar niet zijn woorden tellen niet, wél wat u ziet *…

Wie weet krijgen we de vos te pakken en serveren hem aan het grote publiek. En dan lachen wij ons ziek onder het genot van de muziek.…

alle luchten waren blauw uren schreden voort in kerks groen de paden op met zachte demping spelden in gebroken witte knop oeverloze zwam het hoofd loodzwaar vol voos bezinksel stevens recht vooruit moe en klam een bord zei dit is natuur gevallen bomen gaan gewoon rotten er kwam een paard met mens voorbij soms een hijgende trimatleet…

De afvoerputjes brullen. Ik juich: de vaat is weer voorbij. Het tafelzilver schittert me tegen. Alleen de vloer gromt verongelijkt. Er waren wat woorden tijdens de Maaltijd. Een opkomend stormpje. Het dreef naar mijn domein. De Gastheer sprak: 'Later vieren wij dit zaliger!' Boven mijn borden begon het te regenen. Daar stond ik: venijnig-luidruchtig…

Ik wil een zwerver blijven in mijn taal, het zien zal ik beschrijven en voor dat werk wil ik te eten krijgen. ---------------------------------- uit: 'Dansen met een vos', 1998.…

Vos, wees mijn vriend, verbroeder met mij, we wandelen frank en vrij over ’s werelds wegen; flierefluitende vaganten.…

het Usutuvirus hield zich netjes aan de grenzen van één soort niemand had nog van een vos met mondmasker gehoord…

mijn huis is op een rots gebouwd en staat voor een ieder open onderwijl is de vos binnengeslopen om als de uitgekookte penningmeester spijs en drank te verkopen de deur is nu op slot met wachters voor de poort geen onbevoegde zal hier ooit nog binnen treden…

scherpte waarnemen ik neem het oude uur van nacht naar dag de vos is sluw en spreekt in een pose waarin rankheid en lichte arrogantie mij verrassen…

Er woont een oranje clown in ‘t witte huis, Dat staat aan de Laan van het Bosje van Penn, Zijn ego is mega, hij waant zich een Zeus. Zijn wereldbeeld wordt slechts bepaald door de buis, Door Vos en zijn vrienden en een anchorman. Er woont een oranje clown in 't witte huis.…

Er was eens..een prinses, zocht de lekkerste bosbes, dolend in het grote bos, kwam ze tegen een vos.. Vol met vreemde streken, haar gezicht snel verbleken, hij wilde haar verslinden, plots hevige wervelwinden. Een zwaard werd geheven, zij stond roerloos te beven, het ging ineens zo snel, vos op de vlucht, wonderwel.…

slechts het zwijgen Als je iets gedaan wilt krijgen en horen en zien zijn loze dingen dan is de oude vos voor jou te leep die huilt niet meer die hoor je nog slechts zingen…

gekakel in de gang hoe is het mogelijk dat die kippen in bloemetjesjurken de lift namen naar de vijfde instappen knopje pikken uitstappen gescharrel op de kokosmat tijd voor een vos, passie en iets om over te roddelen…

Wat een gefladder weer Koolwitje, dagpauwoog Dambordje, landkaartje Blauwtje en vos Al dat gevlinder werkt Alleraanstekelijkst Dartelend kom ik van Zwaartekracht los! © Inge Boulonois…

hoe diep en duivels kan een leider vallen gegangmaakt door een havik en een vos hoe dom en duister zijn zijn wrede plannen ziet hij dan niet zijn eigen total loss ? wat heb je aan die dove potentaten ?…

tot tijdloze hymne, hier al onsterfelijk en weet, lieve Vos, niet alleen Elvis blijft bestaan, maar jij ook. Jij ook.…

Het volgend ei wordt door een vos gevonden, want die is niet aan regeltjes gebonden.…

hier en daar iemand die beweert dat het vandaag allerzielen is alles gaat verder zo zijn gangske de krielen zijn van slag omdat reinaert de vos ronddoolde en het miezert ikzelf ben meer uit mijn doen omdat het gat tussen jou en mij nog steeds niet gedicht is na dit gedicht..…

Ze zijn het doel nu echt uit oog verloren Ze snappen er de ballen van Ze kozen niet voor Louis of Johan Om weer eens echt te kunnen scoren Ze gokken op een andre oude vos El Salvador.. papaDeMos…

`ik ben de vos’ zegt hij en gij slechts een onnozel wezen, de wereld verdampt met de adem van zoveel verschroeid vlees zie mijn woning, een vesting tussen de braamstruiken met maar liefst vijf voordeuren en een woonkamer waar de zintuigen tussen het bloed en botten slapen Ik verstar, de aaibaarheid van zijn onbereikbare binnenste wend…

verraste hem in z’n slaap Nostra de ziener was wat kippig hij vocht voor wat hij waard was dat was niet erg veel hé, oom Daan snavel en poten liet de vos achter misschien heeft U daar nog wat aan…

er dwarrelt sneeuw op winterschone bomen naakt wacht de vroege lente onder een vernuftig sprei innig pluizig omarmt het wit het onbeschutte een gloed van liefde twinkelt koddig op vogelveertjes rondborstige klanken treffen de stilte hoop wikkelt zich om uitlopende twijgen smetteloos alles zo wonderbaar nu niets dan…

Al mag men in Zuid-Afrika weer jagen Op de voorheen beschermde olifant, Het geldt niet voor de vos in Nederland En het past niet hier vossenbont te dragen. Dus excellentie, toon beleid en durf En tooi u met een olifantenslurf!…

als een vis zonder water drank zonder kater de EO zonder lassie een chinees zonder nasi als een vos zonder streken een kerk zonder preken een oorlog zonder dode de post zonder bode is een dag zonder wij samen een gebed zonder amen…

Het goud voor Marianne Vos En zeilzilver voor Berkhout en De Koning Dan hier en daar nog zicht op een bekroning... Het loopt met die medailleoogst wel los Het koor van sceptici juicht weer eenparig Maar wat vergeten is, was zeer voorbarig…

Goddank is er dan nog Marianne Vos Van wie je soms iets hoort. Ondanks de NOS.…