voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 58.884):

Witvlokkig

er dwarrelt sneeuw
op winterschone bomen

naakt wacht de vroege lente
onder een vernuftig sprei

innig pluizig omarmt
het wit het onbeschutte

een gloed van liefde twinkelt
koddig op vogelveertjes

rondborstige klanken
treffen de stilte

hoop wikkelt zich om
uitlopende twijgen

smetteloos
alles zo wonderbaar

nu niets dan zwijgen…

... Een witte sneeuwdeken op Valentijnsdag... ...

Schrijver: Hilly Nicolay, 15 februari 2016

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: jaargetijden

1
2
3
4
5

3.6 met 7 stemmen

429

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Louis Klaassen, 10 jaar geleden

Mooi, zo herkenbaar ik kan mij vinden in de stilte van de dwarrelende sneeuw.

Marije Hendrikx, 10 jaar geleden

mooi deze vroege lente onder een late winterwitte deken.

Guy Aarts, 10 jaar geleden

Dit vind ik een impressionant mooi gedicht, Hilly! Het ontroert me ook. Zó mooi om te lezen en dan dat laatste zinnetje! Proficiat!

geeraardt , 10 jaar geleden

Sfeervol verwoord.

Egbert Jan van der Scheer, 10 jaar geleden

Mooi de afwachting tot de lente aanvoelend en beschrijven.
Toppie!

kerima ellouise, 10 jaar geleden

Beeldend mooi Hilly!

Dianah, 10 jaar geleden

Mooi Hilly! Heerlijk, eindelijk een beetje winter..

Geef je reactie op deze inzending: