inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 58.880):

Witvlokkig

er dwarrelt sneeuw
op winterschone bomen

naakt wacht de vroege lente
onder een vernuftig sprei

innig pluizig omarmt
het wit het onbeschutte

een gloed van liefde twinkelt
koddig op vogelveertjes

rondborstige klanken
treffen de stilte

hoop wikkelt zich om
uitlopende twijgen

smetteloos
alles zo wonderbaar

nu niets dan zwijgen…

... Een witte sneeuwdeken op Valentijnsdag... ...

Schrijver: Hilly Nicolay, 15 februari 2016


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

3.6 met 7 stemmen aantal keer bekeken 277

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Louis Klaassen, 9 jaar geleden
Mooi, zo herkenbaar ik kan mij vinden in de stilte van de dwarrelende sneeuw.
Marije Hendrikx, 9 jaar geleden
mooi deze vroege lente onder een late winterwitte deken.
Guy Aarts, 9 jaar geleden
Dit vind ik een impressionant mooi gedicht, Hilly! Het ontroert me ook. Zó mooi om te lezen en dan dat laatste zinnetje! Proficiat!
geeraardt , 9 jaar geleden
Sfeervol verwoord.
Egbert Jan van der Scheer, 9 jaar geleden
Mooi de afwachting tot de lente aanvoelend en beschrijven.
Toppie!
kerima ellouise, 9 jaar geleden
Beeldend mooi Hilly!
Dianah, 9 jaar geleden
Mooi Hilly! Heerlijk, eindelijk een beetje winter..

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)