8072 resultaten.
Hervormers en geleerden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 167 Voor God alleen kreun je bij baren
Zo opperde ooit Jan Calvijn
Maria mag het niet meer zijn
De kloosters gaan we doodverklaren
Dat gaat ook gelden voor bordelen
Van seks mag je genieten, deels
Dan blijft het huwelijk wat speels
Het celibaat schiep strijdtonelen
Dat zorgde louter voor excessen
Ambroise Paré gaf andere lessen
Zo stelde deze…
kinder-crash
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 153 mijn naam is Max Verstappen
en al ben ik nog een kind
het gaspedaal intrappen
is wat ik het leukste vind
het liefst zonder te remmen
want dat is voor oude wijven
ik ben niet meer te temmen
en dat zal ook wel zo blijven
deze zondag ging het fout
en ik knalde op een ander
maar dat laat me toch wel koud
want het was een buitenlander
ik…
Take it easy
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 111 Een snelheidsduivel ziet niet waar hij vaart
oude wijven, mooie jonge grieten,
hij kijkt niet om zich heen of op de kaart
die vrouwen vóór hem, die kan hij wel schieten,
maar dàn trapt hem de duivel op z'n staart
z'n middelvinger hoog of op het scherm
schiet hij op hoge snelheid in de berm…
VISSERSEROTIEK
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 31 om ze te verleiden
zei hij tegen sommige
‘bepaalde’ wijven
ik hou zo van vis
die dan soms weer
tegen hem zeiden
wil je mij soms proeven
dat mocht hij wel lijden
gatver… ik proef makrelen
de enige soort vissen
die voor mij echt niet hoeven
zeg zoiets nooit tegen een viswijf
de hel breekt los en het is mis
ze gaat je dan met vishaken…
Witvlokkig
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 162 er dwarrelt sneeuw
op winterschone bomen
naakt wacht de vroege lente
onder een vernuftig sprei
innig pluizig omarmt
het wit het onbeschutte
een gloed van liefde twinkelt
koddig op vogelveertjes
rondborstige klanken
treffen de stilte
hoop wikkelt zich om
uitlopende twijgen
smetteloos
alles zo wonderbaar
nu niets dan…
EEN VROUWENHAAR
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 312 TREKT MEER
DAN EEN MARSZEIL
De wind in de zeilen
Om Baltische granen
Met Fisherman’s tranen
Nog honderden mijlen
Schrobben en dweilen
Blakte, orkanen
Schuim, oceanen
En koortsachtig ijlen
Dan iedere gedachte
Aan huiselijke nachten
Wegspoelen in kroegen
Met willige wijven
‘t Verlangen verdrijven
Om dan weer te zwoegen
Het fluijtjen…
wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 331 Een ster is zij temidden van de nacht
voor niemand dan zichzelf
en haar wild verlangen
Vertrouw het toe aan de maan
Verschijn wit aan wolken
Fluisterend gemurmel van de sterren
ongehoord
Haar ademhaling licht
en glijdend
Ze droomt nog steeds
iets te betekenen
In het donker van de nacht…
haiku
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 456 puur maagdelijk wit
zover mijn ogen reiken
schone illusie…
Witte nachten.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 400 Ik lig klaarwakker in een hagelwitte nacht,
onherbergzaam als een wijde oceaan.
Ik kijk naar buiten en de sneeuw valt zacht
op de vaart die wordt beschenen door de maan.
Ik denk aan de mensen die ik zelden kan behagen.
En ook wel aan mijn moeder die in haar duizend vragen
wil weten hoe het werkelijk met me gaat.
Dat ik eigenlijk nooit antwoord…
Wit
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 651 Ik denk sneeuw
Paddentrek, sneeuwdek
IJzig gegeeuw
Zomervertrek
Heersend eigengerief
Niemand is lief
Geef mijn woord
Gevoel gesmoord.…
vond ik opnieuw de liefde uit
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 796 als je kon
was je weer een vlinder
wit
helemaal in 't wit
je fladderde
als je kon
je dartelde
boven lavendel
blauw
heel diep blauw
als ik kon
vond ik opnieuw
de liefde uit
licht
ik omvormde
licht tot goud
ik sprokkelde
schonk het je
bladgoud
voor de liefde
nooit te oud…
Herfstlicht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 730 De pastoriemuur
is van een soort wit
dat mild en zacht
een brokje stilte pacht
een wit dat met
kamille langs een korenakker
eenvoud deelt
een wit dat
als een haagwinde
zich aan de zon blootgeeft
hier kom ik graag
de ingangspoort
met ronde boog
is altijd open
er staat
een uitgebloeide
blauwe regen…
gebroken wit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 80 wit was de jurk
wit de vlag
wit was de woede
wit het licht, wit de zon
die het zicht ontnam
wit de handen in de zakken
wit de schilder
wit ook het doek
wachtend op pigmenten
wit de mistflarden, wit het gezicht
met haar verre blik
wit ook, de geesten, het huilen
van de storm die gebroken, zijns
gelijke niet vond.…
Oogverblindend wit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 459 De kantelpoort klikt
hoorbaar dicht verbluffend licht
valt op mijn gezicht
ongelooflijk wat voor een
oogverblindend wit is dit…
Wit
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 467 Maandag-
ochtend
fris
vlier in bloei
seringen
in het witste
wit
fluitenkruid
dove netel
en jasmijn
zo edel…
Een kwatrijn
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 426 Zo klaar was lang niet meer
het water van de gracht
er dreef een zwaan zo wit
als had zij het kasteel gepacht…
Helder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 100 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van de gebalde vuist
wit de gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit het roerloze doek
dat leeg op beelden in pigmenten wacht
wit is de razende storm
die…
wacht
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 733 jou
vergeten
in witte bloemen
vullen
lege dromen
de dag
verloren
in witte wolken
van verdorven
donkere nachten
lachte jij
blijf nog even
wachten
tot ik
mij terugvind
in jou
in mij…
Wit
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 53 Ze hadden mooie
slanke benen alle drie
ze waren twintig
de tafeltjes waren wit
de stoeltjes ook ze blonken…
Ik zou je
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 Van een zomerblauw
zou ik je kunnen weet je
van een rozenrood
ik zou je van veel wit en
geel en violet nog meer
van aubergines
van dat mooiogend blinkend
van dat glanzend zwart
ik zou je van veel groen en
weet je ik zou je van dat
dat felle lila
lavendel op een border
netjes in de rij
en van sneeuwwitte anjers
zie er is veel…
haiku
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 93 Witte donderdag
de rhododendron bloeit wit
bewolkte hemel…
Tijdelijk wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 Nachtelijke schaduw geeft stilte
diepere voelbare emoties
duurzamer in innerlijk
dan het winterse witte
van het vergeten daglicht
alle zinnen die je proeft
vormen een zelfgeschreven maanbrief
een groot verlangen naar een droom.…
wit
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 88 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van vastgesnoerde vuisten
wit zijn gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit is het lege doek dat
wacht op beelden en pigmenten
wit de gierende storm…
Etretat II
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 448 De Meeuwen
Wij zitten op de schoorsteen,
hoog op de praatstoel zitten wij
te kakelen als oude wijven,
heksen. Wij snavelen elkaar
geschiedenissen na: weet je nog
van toen de dood en toen de dood
en van de kathedraal die nooit
werd afgebouwd?…
Verjonging
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 638 Als jonge meiden over oude heren praten
dan sijpelt uit hun ogen het groene
licht van oude wijven, die hun kinderen
missen en daarbij een echte man
Alles speelt zich in hun woorden af
misschien zoals vlinders in hun buik
en hoe men slank en grijs vertaalt
in blijvende zekerheid en trouw
In hun blikken houden zij vast aan
het glinsteren…
Penisbreuk
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 344 .
------------------------------------------------
’t Idee alleen doet mij van schrik verstijven
Ik wou dat ik het niet gelezen had
Al doe ‘k het nooit op werkplek of in bad
En zeker niet met onbekende wijven
Ik zal nu elke plek eerst grondig gaan verkennen
Zodat m’n jongeheer vast aan de sfeer kan wennen…
LAIS CCLX
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 52 O kwade wijven vol van nijd en spijt,
hoe wrang uw tongen rollen in hun hol!…
schijnheiligen op zondagmorgen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 102 verglijdend kolkend d’ uren
’t gerstenat zompig het affreuze tergtalen
gelijk de schroothond een paar tanden mist
zeg maar een heel gebit
zoals de huig uw galsterige adem blokt
chromédeur met zuigend slothendel
de slagerswinkel vers bloed pas geverfd
met ranzig wit en tafereel van ouwe wijven
het kalf gevierendeeld tot bundel worst
aanééngeregen…
Wit, wit en nog eens wit...
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 4.823 Hoe wit die sneeuw
die dwarrelt langs de wegen,
die sneeuw die smetteloos
de daken wil versieren,
die sneeuw die stil,
behoedzaam alles dekt:
de mensen, planten en de dieren,
Niets is hier nog bevlekt,
alleen het wit mag blijven
al is het maar heel even,
dit leven
in al zijn onschuld
hier en nu.…
Natte krant
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 471 Ze speelden gelijk elf oude wijven,
of leek het meer op een natte krant?
Het was met geen pen te beschrijven,
de slapte van die 11 van Nederland.
Te snel dure auto's, te snel veel geld,
en een trainer die zijn vak niet verstaat.
Waarom houdt men toch, met alle geweld,
toch vast aan iemand als Dick Advocaat?…