3851 resultaten.
rode rozen in woestijnen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 606 ze strijkt
met pen
teer teder
zwijgend
precies concies
op perkament
fragiele streepjes
trillen
van zonder
woestijnen eeuwige
stilte
verlaten verlangens
zanden verstuiven
bloem en palm
zij tooit zich
in roos in jurk
eeuwig haar zand
nomaden
zwerven
zwijgend
langs haar
haar rode rozen
ogen geloken
versluiering
zware gewaden…
Rood zand
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 35 er wordt zand
gestrooid in
ogen die
willen kijken
rood zand
dat het intense
lijden uit de
woestijnen kleurt
waar botten
slechts tijdelijk
de plaats markeren
als dood passeert
het duint
stormachtig in de
wandelgangen van
megatheater natuur
schrikbarend schrijven
statistieken de tijd die
nog door kamelen en
nomaden wordt…
Bricks & clicks
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 226 Een koortje zong White Christmas op het plein
Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken
Een handjevol publiek slechts in de zaken
Die in het centrum nog in leven zijn
Maar door de wijken zwermde ondertussen
Een legertje pakketbezorgersbussen…
De wilde bloemen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 369 ik woestijnde
jij droeg water aan
de wilde bloemen zijn
we samen langsgegaan
het zand was
door ons vingers en
de hand gegleden maar
hitte opende verleden
toch zal alles
op jouw water groeien
jij ontluikt en in onze ogen
zal mijn woestijn weer bloeien…
Glimlach
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 117 Een glimlach bezie ik
niet als een spiegel
wanneer ik naar mijn kooi kruip
ben ik onderdanig in de liefde
van mijn zelf verzonnen werkelijkheid
maar dat zegt alles
over de onbereikbaarheid
van mijn geneugten
wanneer ik jouw glimlach zie
ben ik als de struisvogel
ik steek mijn kop in het zand
van een verdwaalde woestijn
nog alles…
Druppel des Levens
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 133 Ik liep laatst nog dwalend door de woestijn
toen ik op het zand een druppel zag
die vlak daarvoor er nog niet lag
en nergens van gekomen kon zijn.
"Drink toch, drink!" is wat mijn lichaam riep,
maar de tocht is zo oneindig lang
en de dorst te groot, zo ben ik bang
dat ik hiervan onmogelijk geniet.…
Jan de Rooy
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 De motor waarin damp wordt opgezogen
en zand, veel zand, dat godvergeten zand,
zover het oog kan kijken is er strand,
het zand zit in je neus, je navel, ogen
De Beer draaft door op deze korrelgrond,
rijdt plankgas van Parijs tot aan Dakar,
en héét dat zo’n woestijn is, zonneklaar,
het zweet loopt in je nek, je naad, je kont
Een duintop wordt…
om leven meer gewicht te geven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 420 ik heb ze weer
als rots gezien
de stukken steen die
in mijn handen wegen
ze delen plaats
en tijd met mij
geraapt om leven
meer gewicht te geven
ik ben slechts passant
hun voorland is het zand
de ongeziene korrels
vol herinnering
want eeuwigheid breekt
rotsen tot woestijnen
ik raakte ze, zij wisten
mijn emoties te verkleinen…
droom na droom
gedicht
3.0 met 29 stemmen 12.051 droom na droom
splijten de rotsen open
steken ravijnen scherper af
verstuivend gebied
getijde na getijde
onder de blauwe koepel
tekent helder een woestijn
terrassen van zand
resten van een tempel
in stralende verlatenheid
------------------------------------
uit: 'Verstuivend gebied', 1979.…
Festijnen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 98 Een woestijn van woorden
waar iedere korrel anders uitgesproken wordt
ze liggen daar, hoe kan het ook anders,
als los zand aan elkaar
ze worden ieder de wereld ingeblazen
zullen zelfstandig verder razen
en maken de mooiste refreinen
op allerlei dubieuze dan weer reuze festijnen.…
Amor fati *
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 830 *My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it.
-- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…
Het wonder van Salvador
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis -
geen médaille bronze, noch médaille d'or
voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...
geprezen zij 't wonder van San Salvador.
mei 2015…
Gebed voor een eenzame 1989
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 319 Hoe smartelijk
klonken
onze stemmen
toen
wij een ander
voorbijgingen
zonder herkennen
ketenen
van woestijnen
elkander
omarmend
als sidderend zand
in
geel koperen stralen - sprakeloze stommen
troosteloze rijen
van
ongedeelde vreugde
waren zij geen stommen - sprakeloos zouden
zij
aldra verstommen…
Moederland
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.053 Ik sluit mijn ogen
snuif de geur
van wilde bloemen
en voel de zon op mijn gelaat
even voel ik mij terug
in Afrika
ver weg van hier
was ik maar daar
hoor ik het gebrul
van leeuwen in verte
voel ik het hete zand
onder blote voeten
even visualiseer ik
de lange tocht in de woestijn
rituelen en gebruiken
beleef ik weer de meisjespijn…
zandstilte
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 337 zich nu van zand voorzien…
Strand nu
hartenkreet
1.0 met 12 stemmen 1.308 strand:
een withete woestijn aan een walgelijk water
een vijandige vlakte van te bruin en van baklucht
van schreeuwende kinderen en zand in je zwembroek
vol vadsige buiken en verlepte borsten
van geroosterde rimpels en ranzig rood vel
en
het zout en de zon en het zand: alles brandt
sinds gisteren weet ik
kan het ook anders
de zee geen…
In een duinpan
gedicht
2.0 met 21 stemmen 5.853 Hier klinkt
de belofte dat het gloeiende zand
een waterplas wordt en ik veranderen
zal in een bron van inspiratie
-------------------------------------
uit: 'Ode aan de ooievaar', 2003…
Boekt historie als woestijn
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 312 wind speelt met geluiden
zucht en fluistert giert en brult
vervaagt en wakkert aan
zijn stem verschilt
in streekgebondenheid
tornado mistral of orkaan
hij legt verhalen neer
in zand en wegloopduinen
boekt historie als woestijn
wij lezen in de sedimenten
wat hij ons heeft gebracht
koelt ook mij als bries vannacht…
Alle tijd van de wereld
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 58 In een korrel zand.
In de kosmos.
In energie.
In een cel.
Eeuwig leeft alle tijd van de wereld.
In dorre woestijnen en in oceanen.
Ook in een mens die gestorven is,
en in onze herinneringen leeft.
In een aandachtig levend mens,
die alle tijd van de wereld heeft.…
Lied van goud
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 96 sjofar bij de tempel
Hier wordt Gods woord vervuld
Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts
Richting de Dode Zee
Langs Jericho daar in de verte
Dalen we af daarheen
Jeruzalem, oh stad van goud
De stad die God herstelt en bouwt
Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten
Jij bent van mij
Yerushalayim shel zahav
Veshel nechoshet veshel or…
- Gedragen door het zand -
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 166 Ik ga je dragen, een spoor van stappen
onherkenbaar in de golven,
als losse korrels zand in de woestijn,
schoongeschuurd het land van dreigen,
de zand van zo verrassend.
Voetafdrukken van het weten, vervaagd
slechts gedeeltelijk ingevuld met zand
twee versterkte gebouwen vallen
voor het zwijgen, wanneer 't moeilijk is.…
Kan het hen nog bommen?
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 464 Verslaggever voor het journaal:
liet zijn leven in de zinderende hitte van de woestijn.
Aangewakkerd door tonnen springstof.
Springend door het zand, een spoor van stof achterlatend.
Stof.
Stilaan onze planeet innemend, er is geen ontkomen aan.
Niet te stoppen zolang de temperatuur blijft stijgen.…
Schep
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 zoals korrels van zand
worden geschud maar
steeds duin blijven of
woestijn of wat aanspoelt
strand, druppels: regen of
nevel of net nog wolk of
waterval, stenen: berg of
pad of huis en hoe kinderen
graaien met open handen als
scheppende kracht graag alles
dooreenschudden en dat ze
nog ontdekken zullen:
er is alleen de wind…
In perspectief
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 123 van geïmplodeerde materie
nog ken ik de reden niet
of schep ik toch naast god
mijn eigen klein persoonlijk gebied…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
Afrika
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 644 Afrika
Afrika, er druipt bloed van de kaart
nu ik je gadesla
jouw grenzen zijn getrokken langs een liniaal
kerven nog scherp en radicaal
in Afrika, een slapende reus
die maar niet ontwaken wil
er verwaait zand uit de woestijn
over een nieuw stammengeschil
in Afrika, waar kleuren tussen groen
het felste zijn, het paradijs bestaat…
nocturne 2 (Osaya)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 623 dek me toe, Osaya
bevang me
met je adem van hars
sluimer
in de drang van stilte
draag me over
aan de goden van weleer
het is nacht, Osaya
de sterren
deemoedig bewaren
het geheim
van ons verlangen
de wind zwijgt
over ons lot
beken, Osaya
hier in het zand
van de gestrekte woestijn
tieren geen leugens
hier is alles
waarachtig en…
Zijn ware aard
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 151 ik wil oogsten
maar de velden zijn leeg
in schraalheid nog restanten
venijnig stuift
de droge wind
het zand op duinenrijen
het groen
dat welig tierde is al
decennia lang aan het verdwijnen
als het oog van een orkaan
is de woestijn ontstaan
zijn strijd woedt op de flanken
als het stof is neergedaald
toont het eindelijk zijn…