Alle inzendingen over woord OR stilte OR kindertaal

worden ze weer veilig opgeborgen Woorden van stilte ze kunnen niet bestaan want de woorden van stilte worden niet verstaan……

nog zijn de gordijnen lang fauteuils in donker uitgevoerd omdat op licht er veel te veel zou worden geknoeid de ochtend wordt snel opgestart met een boost voor vele handen die wapperen in een vrolijke lach maar in de middag als de zon nog wat verstolen schijnt en stofjes dwarrelen langs de zijkant van het gordijn komt stilte…

Toen de zon nog scheen op het duister van mijn leven, was de stilte nog oorverdovend. Maar nu, nu de maan als een lichtbaken aan de hemel staat, nu pas begrijp ik wat jij al die tijd probeerde te zeggen.…

ik ben woord, ik ben stilte op de grens tussen herinneringen waarin ik de toekomst zie van het verleden waar mijn identiteit verscholen ligt in tedere omlijning,tastend windend in mijn poëzie elk woord in gebalanceerd evenwicht een muze nog zonder gezicht in de taal van de straat van mijn jeugd in eenzaamheid van naderende stilte dat…

van woorden in een doek vol van jou…

Ooit kreeg ik een liefdesbrief, er stonden hartjes op en kruisjes met fouten waar ik om lachen moest in kindertaal geschreven. ’t was ochtend en ik kreeg een liefdesbrief van mijn kind, die me de allerliefste moeder van de wereld vindt.…

Bloem blad blad bloem Zuurtje touw zuurtje cirkel Wortel oor wortel neus Voet vlakje vierkantje vogel Vlieg vogel vlieg punt Plus zuurtje plus gras Duim duim duim blad Liniaal weggetje voet stof Steen steen weggetje wimper Oor vlakje bloem bloem Bel bloem touw vlakje Driehoek driehoek vogel vogel Kom kom ruit wimper Wind vlieg vlieg wolk…

Rontonde, ijskimo, begaande grond Lamptaarn, trots als een paus, kakafonie Luidbundig, broterham, triologie Versnelding, strookbreed en prins bernhardhond Dit zijn verhaspelingen, allemaal Ze klinken echter heel “fundamentaal”!…

Het kindertal was dan ook groot. Ze mopte net de vloer en vond drie droge drollen op de grond. Ze bukte. Pa kwam vroeger thuis en streelde haar tot in d'r kruis. Ze zei, nog kijkend naar de drollen: 'Dag melkboer, zeven liter volle.'…

Het was oorverdovend stil tijdens de storm, geen beweging werd waargenomen, geen geluid eveneens. Het was oorverdovend stil tijdens je heengaan, niets bewoog nog, niemand sprak het was oorverdovend stil.…

zoveel stilte om van te houden als je vleugels krijgt je gehoord aangeraakt voelt zoveel stilte om te doorbreken als de bedreiging binnenin aanzwelt monddood maakt zoveel stilte om te aanvaarden als er niets is om mee te denken om van te houden…

voorbij de stilte zijn je woorden je gedachten dichtbij alleen met mijn woorden mijn gedachten is de stilte van mij…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

– doch vergeef onze arme kindertaal, ’t Bedroefde hart, bij ’t vroom gebed, vraagt nochtans stille: Mijn God, geef mij een bloem en zend me een zonnestraal! 1860…

Dood is elk woord dat niets achterlaat in verdwaalde gezichten die om vrede vragen en de overlevenden laat kijken en geloven dat ook deze stilte zonder woorden voorbijgaat…

De stilte, vormt de woorden, onuitgesproken, maar wel gehoord. De stilte, bevestigd de realiteit, onzichtbaar, maar wel aanwezig. De stilte, dringt tot me door, duidelijk voelbaar, ik ben er stil van...…

In stil gesprek Zonder de klanken De gedachten vloeien De woorden vormen Het denken stopt als het stil valt Naast de geluiden Samen meer zeggen dan gesproken Alleen meer weten dan delen Het valt stil als het denken stopt…

jouw stilte laat zich soms zo horen dat ik mijn oren er voor sluit als jij jouw pijn verwoordt zo zonder woorden sluip ik stil de kamer uit daar elk woord door mij gesproken door jouw geluidswal wordt gestuit…

hoor de stilte van de nacht mijn stem laat u zweven op een kussen van satijn zacht spreek ik woorden waarin u even mag zijn luister naar mij ik spreek over weinig slechts letters met klanken daartussen het lied van zingende elfenbanken zij staan, zomaar gewoon dicht bij de grond hebben geen weet van mensendromen zij kijken niet…

ik heb stilte hart gegeven voor dagen en weken een veilige schuilplaats tegen woorden die zich steeds herhalen in torenhoog stapelen zonder uitzicht te geven op een nieuw perspectief uiteen vallen om weer stof te kunnen geven voor hun eigen replica’s een plaats waar letters hun nieuwe fundamenten gaan leggen die in begrijpen…

Tussen twee woorden even een glimlach, zomaar. Tussen twee zinnen even een streling, zomaar. Tussen twee verzen even wat stilte, zomaar.…

Achter de eerste stilte aarzelend begint het woord, zwevende als de wind in het herfsten, - o, het vlagen der verrukkingen, het martelend klagen om wat eèns werd bemind!…

Jouw stilte laat zich soms zo horen dat ik mijn oren er voor sluit Als jij jouw pijn verwoordt zo zonder woorden sluip ik stil de kamer uit Daar elk woord door mij gesproken door jouw geluidswal wordt gestuit.…

Sprekende stilte woorden worden gedribbeld een gedicht als doel…

nog hingen woorden in de lucht ontdaan van samenhang licht ontwijkend als op de vlucht toen schaduw kwam ze waren vervlogen uit de zoete samenzang van liefelijke zinnen die langzaam vloeiden uit intense emoties heel diep van binnen toch bracht stilte de kilheid voorbij jouw liefde voor mij…

Het is bijna de droomstilte die je woordgebarend hebt gebracht met dat tasten van dageraad de vroege dauw, een lenteochtend het is al bijna die avond en dat afscheid in de kou hoor de diepe adem in jouw woord fluisteren de maanschemer scheel flinterdun door de emoties een schat in jouw sterke handen die woorden stileren als niet te…

Mijn woorden zweven stil door de lucht Onzichtbaar en geruisloos Enkel zichtbaar als ik ze voordraag Mijn woorden zijn op reis En tot ze uit het zicht verdwenen zijn Zul je ze blijven horen.…