32 resultaten.
Zaailingen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 105 Laten we wel wezen
ook dichters sterven
voor hun tijd
al blijft hun werk vaak half gelezen
het woordgezaaide
krijgt respijt…
Laag land
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 1.314 Dit vruchtbaar land
Moet zich uiten
In lof verzand
De zaailingen spruiten
Groeien tegen verhoudingen in
Beloven verboden fruit
Ik klompendans tegenzin
En wil het frietkot uit.…
Genen?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 693 Een wezensvreemde
overdracht vindt plaats
in negen maanden
als de zaailingen
van verre vaderen
worden geoogst,
gewogen en
te zwaar bevonden
heb ik met enig tegenwicht
mijn evenwicht hervonden…
wezenloos
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 169 in zijn hopeloos
verwaaien
vliegen vogels
wezenloos
tegen het grijze
kijkt de horizon
verloren en
tracht de wind
zijn schaduw
te hervinden
waar
enkel nog
de droom
van een zaailing
valt te beklijven…
de vrouw was van wind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 109 de vrouw was van wind
dreef voorbij
schaapjeswolken
(wilde haar ogen drinken, lezen)
lossen op
stuifmeel van gewaarwording
verwaait
al het water van de zee
zaailingen
naar waar ter wereld zend je ze
om haar te zoeken moet ik
groter dan het firmament van
ruimte en van tijd
achter randen vinden wat verschoof…
Raadgever van het hart
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 332 kon ik maar bepleiten
dat mijn stem voor eeuwig
de raadgever van
mijn hart zou zijn
of dat ik de trots van
het verlangen ontvouw in
wijze keuzes, niet van
jaloezie maar afgeweken
van de stille wens
dat de dood mag spreken
wanneer mijn zaailingen
zich hebben gekruist
met de toekomst
ver vanaf het heden…
ziet
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 166 Een boek wordt nooit geboren
uit een op roem beluste gek
een verhaal groeit enkel
van zaailing tot stek.
Tot in de bast geschreven
staat
Boom adem mij
Het is nu laat.
Samen zijn wij stof
geef me een verhaal
supermat en dof
nu wordt alles kaal.
Reuze tof…
voldragen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 86 in elke handpalm draagt
haar vreugdetraan
een stille zaailing, klein op weg
door witgewassen leed
zo glimlacht tijd wat milder in
haar opgevangen hart
en kruislings legt ze zacht haar banden
over hard geworden
nacht
het deert niet meer
dat ergens daar een kind
haar foute kanten ziet, het wrijft
de onschuld
uit
haar grijze haren…
ik heb ingelogd in jouw
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 285 ik heb ingelogd in jouw bestaan
je geloof veroordeelt aan de beeltenis
uit mijn verleden, de glans in je ogen
gedoofd met zaailingen die ooit
mijn handen hadden geoogst
toch wintert mijn bescheidenheid
in dunne laagjes wit
en lief ik zelfs jouw sporen in de sneeuw
die ik volg terwijl de ijzel
mijn lippen trachten te sluiten
om mijn woorden…
Wie zaait
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 151 Strooi woorden in het rond
kijk ze meegaan met de wind
tot ze ergens ver weg landen
als zaailingen voor een gedicht
spuug zinnen in het water
zie hoe ze meedrijven naar zee
tot ze ergens ver weg stranden
als oogst voor een jutter
al die letters
duizenden letters
laat ze maar komen
laat ze maar gaan
wat blijft hangen
is soms de moeite…
erfrecht
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 166 hoe er naar ringen
gevraagd wordt
en of er hoog in de lucht
nog takken zijn
waar lange planken
van gemaakt worden
hoe ze oeverloos
wortelen
in een tuinfilosofie
alsof
er een rangorde is
in het erfrecht
tussen eik en populier
hoe ze zweven in een kluwen
van tak tot tak pezen
in een bos raken
waar niemand nog weet
van de eerste zaailingen…
Entte een nieuwe kroon
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 186 op dat plekje
waar het gras
nog groener is
voel ik jouw gemis
een zaailing groeide
op tot jonge boom
jouw onderstam entte
een nieuwe kroon
die jarenlang
de vruchten van
seizoenen gaf tot
aan de plotselinge kap
rond de stronk
ontloken nieuwe loten
uit jouw eigenheid jouw
wortels gaven hen respijt
ze hebben je gerooid
maar waar…
Week 18 in haiku
netgedicht
0.0 met 3 stemmen 171 Zaailingen kwamen
zagen en vergingen
bismillah
Allah is lief
vertaalt Kader Abdolah
heel creatief
Schiet de berm uit
raakt in zichzelf verstrikt -
de maagdenpalm
Op Soestdijk
achter de rododendrons
de krentenboompjes
Op hoge poten
verrekijkers op het duin -
geen kip te zien
Altijd en overal
is de verbeelding
niet…
Galg- of humor?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 129 Zal het zwaard uiteindelijk vallen
of valt het uiteindelijk mee,
zijn de zaailingen elders gevallen
of doe ik straks niet meer mee?
Waarom ik?
Onzekerheid is vreselijk,
onwetendheid eveneens,
IK moet aan mezelf denken,
dus denk IK
Waarom IK?
Ach waarom niet hè?…
Huisbroei
gedicht
2.0 met 42 stemmen 15.058 Broeipotten en zaailingen
op de Creiler Flora:
zo rood en geel getulpt is het
deze winter niet geweest
Waar was ik al die tijd?
Om precies te zijn niet ik
liet ze broeien dat ze barstten
keerde ze tijdig om hun steel
te rechten, trok bij min vier
alle registers van de lente open
En ik?…
Knar
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 658 (bis)
Wanneer je als boom
door menig teder kind
met zang en armen wordt omringd,
moeten je nerven zich beheersen -
ooit was jij een zaailing:
een sprietje met trillend blad
dat opkeek toen z'n moer
plezier voor twee had
terwijl een bries voorbijging.…
Laatste strohalm
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 46 verslagenheid
Er waren angstige dagen geweest
van grote twijfel in de buurt
waar de groene bomen zwegen
en natte regen alle talen sprak
Sprakeloos was hij geweest
in al zijn nederigheid beledigd
door domme mensen en denigrerende
opmerkingen over niets ter zake
kwetsbaar in zijn onvolkomenheden
maar hij had zich ontworsteld
zoals de zaailing…
Nieuwe bladzijde
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 69 Uit de verlegen zinnen
die je me gisteren stuurde
vallen eenzame woorden
alsof ik jouw fraaie bloem
niet frivool zou bewonderen
zonder intense genegenheid
een nieuwe bladzijde
in het open liefdesboek
de letters zijn nog wit
onzichtbaar op blank papier
uit jouw stille waaiershand
groeien verse zaailingen
in vruchtbare geboortegrond…
zaailingen uit onze schoot
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 479 strooi ik zand
in ogen die graag kijken
laat ik te veel blijken
dat de blauwe korenbloem
zich eenzaam voelt in het groen
vervluchtigd is het zaad
waaruit ik wortel schoot
de ouderplant is dood
zaailingen uit onze schoot
ontwikkelen hun eigen loot
soms woeker ik
als onkruid tussen rozen
belemmer nooit hun groei
bewonder slechts de
kleuren…
Bij het sterfbed van mijn overgrootvader
gedicht
3.0 met 29 stemmen 16.927 .
-----------------------------------------------
uit: 'Zaailingen', 1998.…
Het afgelegen tijdsboeket
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 214 mens of dier ontkomt aan de gevolgen
van dit afgelegen tijdsboeket
het zicht nimmer scherp als mijn ogen
haken aan de wimpers en geen trots gebaar of
een wuivend vaarwel maar telkens een opnieuw
ontmoeten in het spektakel dat steeds maar
twijfelend hetzelfde spoor begraast
deze herfst ligt opgestapeld tegen de bedding
van het leven, geen zaailingen…
de bomen, ze vallen één voor één
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 305 de bomen, ze vallen één voor één
al zijn ze jonger en niet eens uitgehold
vingervlug zoals een dief je zakken rolt,
gingen ze brutaal, schielijk van je heen
je plant je wortels dieper in de aarde
je kraakt en wankelt, maar laat verkrampt niet los
de lege plek in het Red-je-hachje-bos
verhoogt helaas alleen je eigenwaarde
zaailingen…
Veraf of dichterbij?
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 37 verdwaald in de kwetsbaarheid
van een eierschaal, verlangend
uitgekomen in de realiteit van
alle zoetste dromen, de directe
en de kortste weg tussen beider
polen, bleek een dwalend spoor
tussen beide oren, in elke stap of
verloren print werd ik zwaarder
uitgelicht, in omzwervingen een
contour te ontdekken van eigen rug
bepakt met zaailingen…
Zaailing van zwarte grond
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 810 Brechtje Blaasbalg slingert heen en weer
tussen kwaad bloed en koudvuurspoor
ze zal geraakt worden door de knoet
van het luid klappend volk
zij rekent niet meer in dagen of nachten
tot de oogst aan haar voeten ligt
zal zij wagen om dit godvergeten land
van man en macht te ontschragen
het vuur in haar ogen ontvlamt de gerst
vogels verschrikken…
Hoger doel?
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 87 heeft geplaveid, de tijd
heeft ons ingepakt, verslonden in magere
tinten, als de wind door de haren strijkt
met littekens geschonden waarin ook
gelijkheid is geijkt, we strooiden een
deelbare levensmozaïek waarin ons
onvermogen weer vruchtbaar raakt
een denkbeeldige grens, als die bestaat die
geen einde kent waarin we zullen berusten
zaailingen…
Hoger doel?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 358 toekomst heeft geplaveid
de tijd heeft ons uitgepakt, ongebonden
met z’n grijze tinten door de haren strijkt
met littekens geschonden
waarin ook gelijkheid is geijkt
strooiden een deelbare levensmozaïek
waarin ons onvermogen vruchtbaar raakte
tot aan een denkbeeldige grens, als die bestaat
die geen einde kent waarin we zullen berusten
zaailingen…
Eikenstrubben
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 tijden
Tegen schapenvraat mochten uitlopers strijden
Knoestig hout kronkelend als in een vlucht
Afgetekend in de blauwe lucht
Sommige werden op enen gezet
Anderen werd de groei opnieuw belet
Eiken kenden een armoedig bestaan
Telkens als het hakmes er langs mocht gaan
Uitlopers hebben de schapenvraat overwonnen
Grillige structuren begonnen
Zaailingen…
Zaailing van zwarte grond II
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 736 Brechtje’s voeten dragen water, scheuten
schieten door haar buik, ze schreeuwt
en beurt haar dracht in stuwend moeten
de laatste krachten nog niet verbruikt
haar wraak zal zwarter zijn dan de pest
vanuit het koude karreveld legt ze braak
een barre vloek in de mond van de mare
laat teugels vieren en zal in vrijheid baren
een stortvloed van…
Zaailing van zwarte grond III
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 531 Wijl het zwarte koren schuurde
langs haar ingevreten wonden
beet Brechtje op een houtje en
vloekte grommend naar de honden
haar nazaat werd geboren
in het wolkig water van de beek
waar Brechtje lijkbleek wegtrok
toen ze in lucide ogen keek
waar biest vloeide uit haar borsten
huilden wolven als in nood
zij vreesden het wrede dorsten
van…
Zaailing van zwarte grond IV
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 491 het wicht van Brechtje zoog zich
aan haar borsten, de kaakjes geklemd
rond rode tepels, stalen de ogen
ongetemd het licht van valse vorsten
die in blinde woede het gepeupel
door het hengstenpad joegen
kreupel geslagen braakte Krelis
zijn gif op het ritme van de roede
de lucht verdonkeremaande
zwarte raven op hun onheilsvlucht
terwijl…