voldragen
in elke handpalm draagt
haar vreugdetraan
een stille zaailing, klein op weg
door witgewassen leed
zo glimlacht tijd wat milder in
haar opgevangen hart
en kruislings legt ze zacht haar banden
over hard geworden
nacht
het deert niet meer
dat ergens daar een kind
haar foute kanten ziet, het wrijft
de onschuld
uit
haar grijze haren weg
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...icht.php?fotogedicht=voldragen
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 6 februari 2015
Geplaatst in de categorie: psychologie