Alle inzendingen over zat

Het verleden laat ik vrij wat zolang verborgen zat, waar niemand iets van mocht weten. Alleen de mooie herinneringen mogen binnen in mij wonen zodat er nieuwe levenskracht in mij naar binnen kan stromen.…

Nacht Zij hielden de wacht Zaten daar herders in de nacht Omgeven door stralend licht Hadden zij hun blikken omhoog gericht geschrokken van vreugd Hij zei : "Wees verheugd heb geen angst later komt de scheidingsangst het is in de stad van David dit was een prestatierit nu is het de koning die hem achternazit verzamel je en ga heen…

En die luchtvochtigheid, zat ik maar in de Sahara ! Of op een terrasje in de Dordogne en ja Piet en Ria, het moet gezegd ! eigenlijk bedankt voor de vakantie. Liefs Cees…

Een kortstondig moment zat het lichaam op slot. Overmand door paniek bad hij tot God. maar, God was niet thuis. Plotsklaps ontwaakte zijn ziel en sloeg zijn gedachtengang op hol. Waarom? Waardoor? Kon hij zich zijn droom herinneren?…

Verlokkingen zijn Er zat om vooral Oppervlakkig door Dit leven te gaan Maar ik ging De diepte in Zonder mijzelf Te verliezen in Donkerte en somber Zijn - doorleefd En door schade en Schande wijs geworden Kwam ik eruit Te voorschijn - Viel niet ten Slachtoffer aan De pijn van verdriet En verlies, dat hatelijke Gemis…

Jaren geleden zat ik tegenover Els Borst in de tram in Amsterdam Zij met een grote bos bloemen ik met de vraag iets tegen haar zeggen in de trend van Bedankt Mevrouw Borst voor de moed over grenzen heen te kijken ook die van de dood `haar pil van Drion´ Ik ben geschokt ongeval, misdrijf of natuurlijk overlijden Haar onverwachte…

Zijn been is geamputeerd er zat alleen een wondje, na de operatie zei de arts, uw been, dat moest eraf! Zonder overleg of anderszins, gaat ie met één been door 'leven' sinds die fatale dag! Maar als hij op controle moet, kijkt de dokter nog eens goed en vraagt de man, kunt U ook op het andere been staan dan?…

Wat zat er in je schoen? Een paar pepernoten, ach, het is helemaal niks! We zijn een maf volkje, we zijn ondankbaar, maar ach, het stelt allemaal NIKS voor toch?…

Een mug zat al een poos of wat om de vrouw heen te zeuren 'Waarom', dacht zij al half in slaap, 'moet mij dit weer gebeuren' Ze deed verwoede pogingen het beestje snel te pakken Maar steeds als ze hem bijna had, liet hij zich pijlsnel zakken Hij beet haar in haar blote kont, dat kwam hem duur te staan Met een klap op haar billen was zijn…

~ Als ik daar NU niet achter zat had u van mij geen vers gehad.…

Men twijfelt tussen 'het meer van de aal', want het zat vol paling en 'alles meer', want het was een ongelofelijk watergebied,vol meren. Nu veel minder, maar nog steeds is er iets van over, wel is het waar dat de herinnering aan alles meer en aan water vol met aal en paling... en ook vrouwentroost…

veren van een vogel veren in m’n bed veren om mee te varen over het Veersche gat veren om een pijl te sturen de veren van een blad een veer om mee te schrijven er zijn veren zat steeds hoger wil je veren veren veren hemelhoog met de nodige veren in je kont gestoken veer je zomaar tot aan de regenboog…

Urenlang zat ze daar zwijgend voor zich uit te staren. Steeds verdwaalde ze verder alsmaar eerlijker, echter en oprechter. Haar lichaamstaal was een wiegend zwijgen intens tastend in de lucht als gebroken twijgen. Wat voorbij waaide ont-roerde, raakte uren en dagen lang !…

wat ik je zeggen wilde verstilde in de taal die ik liefheb grenzenloos vervlogen dat wel het is de beweging achterwaarts in een diep gevoel ja, ik weet dat mijn bestemming verloopt langs die ene weg, een enkeling begrijpt wat ik bedoel ik was nog kind toen het zich openbaarde, maar hoe te gaan ik zat daar in het gras wist van heg…

Een Oelewapper uit IJmuiden Die had de klok wel horen luiden Maar wist niet waar de klepel hing Dat was voor hem toch wel een ding Het werd tot slot een hele queeste Toen was het enige wat restte Een klepelzoeker in te huren Die toen na jaren maanden uren De klepel vond zoals beloofd Hij zat in Oelewappers hoofd Dus de moraal van dit gedicht…

wij hebben gestemd NEE een andere partij gekozen dus geen PVV liefde zal overwinnen van deze haatdragende partij vast en zeker geloof ik eens weer Licht voorwaarts Christenstrijders met een vastberaden blik deze aankomende baasspelers zijn in mijn denkpatroon elkaar binnen vier jaar zat de enige zij die voordeel zal…

Nee ik ben je niet vergeten zat niet om woorden verlegen, nee opgeslokt door de tijd om te zorgen maakte dat mijn zinnen stil vielen wel heb ik je opgezocht nog altijd vlinder jij door mijn gedachten ik beeld me in hoe je nu in het leven zou hebben gestaan als tijd je een boeket aan mogelijkheden had voorgehouden waaruit jij kracht…

wanneer was ik het kind dat ik als infantiel herken bevreesd voor god en de verdoemenis omdat werd meegekeken hij was er altijd bij en zo ik dat ooit zou ontkennen kreeg ik klappen want god zit hoog… dat is goed bedenk ik nu laat hem mooi zitten even terug begon ’t ontkinden bang als zoektocht naar vandaag en liet hem waar hij zat…

Zachtjes komt de stilte op mij af als zat ik erom verlegen In mijn ogen een milde straf waarin ik mij voel genegen Zelfs de herfstige storm kan deze stilte niet doorbreken Maar de wind in mij giert enorm om mijn ongenoegen te wreken Ach stilte, je hoort het strijdgewoel toch niet De warmte maakt plaats voor kilte en het is alleen de stilte…

Samenleven met handicaps Moet mogelijk zijn Elkaars handicap plaatsen In 't geheel We deden een poging Helaas mislukt 'k Voel me niet goed hieronder 'k Hoop op een Weergaloos Wonder 'k Zat even fout Maar 'k hou van Jou 'k Handelde verkeerd 't Laat mij niet koud…

." En ik zat daar. Vast. Met een brok in mijn keel, vechtend tegen de woede van daarvóór.…

Ik zat nog even na, ongemakkelijk Op een Berlage-bankje, gevat In bijhorend gebouw Passanten passeerden mij Met gieters, bloemen en planten, heen Met gieters en lege handen, weer Voor de zoveelste keer De laatste eer, bewezen Terugkerend naar huis Meegenomen verdriet Dag pap, dag mam Het voelt goed, omdat ik kwam…

Bij de halte van lijn 10 zag ik haar staan ze had prachtige ogen Egyptisch opgemaakt aan haar hoofddoek een dunne zwarte sluier vastgespeld daaronder zat een pleister haar neus in verband verder een lange broek laarzen met hoge hakken van top tot teen blijf ik nieuwsgierig wie haar neus verbouwde en waarom zij die sluier droeg…

het zat heel duidelijk in mijn hoofd maar toen ik het papier vond, en de pen om mee te schrijven, kwam er niets meer uit mijn vingers althans, niet wat ik ooit voelde de warme woorden waar ik mee wilde strelen waar u en bloc zou voor vallen en begrijpen wat ik bedoelde gelijk een potje biljart ik stoot af in de hoop de mooiste caramboles…

daar zaten zij vol van vers in elkaar geschreven band rekbaar als postelastiek nu weer aangespand hij wauwelde waaroms bespeelde wereldleed als volleerd martelaar in beletterd boetekleed zij overhoorde alles en boterbabbelde ja of amen mee maar plaagde ook errata van vertellen moe zo beeldbuis aangezet tot schel geluid geestenkinderen…

Zodra oude zinnen zich herhalen komen wij overeind gedragen in schoonheid vervuild door spijt samen of Soms lijkt het gevoel niet te gaan maar schijn vertaalt zich niet ik weet het wel maar blijf staan want zo diep zit alles wat lijkt een reis of paradijs waar het in alles eindigt wanneer is de vraag hoe zat het ook alweer vandaag…

en zo snel als hij viel met al zijn voetjes weer de witte muur opgerend roetsj naar boven tot ja, precies de plek waar hij zat. Niet gevallen, niks gebeurd. Kleine gekko grote meester?…

Bracht een wond Op mijn mond Had ik beter geweten Had ik van me afgebeten En gezoend je zus Die beter weten Niet heeft stilgezeten En me verleid Ik was trouw Dacht aan jou Heb haar afgebeten Verteld dat ik Dat niet wou De deur dichtgesmeten Nu heb ik spijt Dat ik die meid Liet lopen Want zij zag me zitten Terwijl ik zat…

Was heel even aangeslagen, zat er eventjes doorheen, blijk jij mijn hoop in bange dagen, laat me daarom nooit, nooit meer alleen...…

In tranen verzonken Oneindig verdriet Zat ze daar, tranen blonken In haar ogen, het pleit beklonken Ze barstte bijna en hij verliet Haar alles, haar dromen Uiteengespat in vale wanhoop In ijdele illusie bekroop Haar het gevoel, dat het nog goed zou komen Kwetsbaar en aangedaan fragiel Een hoofdstuk afgesloten Verlaten en verstoten…