Alle inzendingen over zat

De tuinman zat.…

Ik weet het niet, dit vele roeren zat. Nu slechts op zoek naar wat heerlijk zwart.…

Guusje denkt, was ik maar kat, Want het poes zijn, ben ik meer dan zat.…

ADELE Mens die puur Theater bracht, zoals Het hoort, die als Geen ander het applaus Kon laten klinken Na weer een lied Dat snoeihard bij ons Binnen kwam - en toch Een kwetsbaar mens met Een ongekende podiumvrees, Die ondanks je bulderende lach Van pure angst zat te Sidderen voor je op moest, En je podiumwerk als dwangarbeid…

er zat een knoop in de tijd ik trok aan het kortste eind kon de grote lus herinneringen niet meer binnenhalen moest ze laten gaan uit de verbanden die mijn jeugd omspanden kwam nog wat fragmenten tegen uit een ongekend verleden maar te weinig voor een fundament wat losse stenen en cement zwerf op het net in verloren tijd…

Iedere keer dat afscheid nemen iedere keer weet je misschien is dit de laatste keer en toch doe je het weer je zwaait tot haar beeld samen smelt met de omgeving je ziet haar niet en het is wel zeker dat ze jou niet ziet ze zag je al niet toen je bij haar op bezoek was ze keek dwars door je heen jullie zaten daar samen maar zij bleef…

het staat er nog Het hek al stokoud maar de dagen nog niet zat Het hek houdt afstand tussen mens en dier Van rundvee en schaap de lange stoeten Het hek houdt veiligheid in het oog schrik voor schrikdraad Het is de dam die het water van de rivier niet toelaat Wij zijn toch allen bang voor natte voeten.…

Die nacht dat je binnen vloog En rustig op mijn vingers zat Het gebeurde nimmer meer Werkelijker werd de droom nimmer Een gevoel dat onbeschrijfbaar is Wetend dat je nooit meer Van iemand anders zal kunnen houden Doch niet kan blijven dwalen In het labyrinth van het verleden Je leven voortzet En jezelf met elke dag Een beetje meer verliest…

Ben ik ter dagen zat geworden? Natuurlijk wel en ook weer niet! Natuurlijk zie ik graag een mooie meid. Maar meer nog hou ik van gezelligheid.…

In een groen, groen, groen, groen knollen-knollenland Daar zaten twee haasjes heel parmant En de één die blies de fluite-fluite-fluit En de ander sloeg de trommel Toen kwam opeens een jager-jager-man En die heeft er één geschoten En dat heeft naar men wel denken denken kan De ander zeer verdroten…

Een ouwe rot verkeerde verregaand In staat van pré, als jonge pensionado Z'n poen kreeg hij, uno momento dado Vanaf z'n zestigste, iedere maand Daar zat hij dan aan vast, oud-luit ter zee In Zuid-Europa, dankzij 't ABP…

Beste mensen, ik erken dat de reparatie van de schoolpoort niet mee zat, de ingang werd afgesloten, het kostte 300 duizend euro meer dan geschat, de werken duurden anderhalf jaar, tot m'n spijt, maar alles is nu in orde, behalve 'n futiliteit : binnenkort gaat de straat 6 maanden dicht voor de aanleg van een zebrapad ...…

. __________________________________ Er gaat niets boven Groningen, maar zie Vanuit de spits van de Martinitoren Zie je waar NAM naar olie zat te boren En als je heel goed keek Delfi-C3 Door wolkenluchten aan de hemelboog Werd veel onttrokken aan het blote oog...…

Ik zat te wachten en het was Me als wist ik, wat er kwam. Alsof ik, luistrend, in het gras Een stille tred vernam. Een ruisen, vreemd en zacht, Heeft mijn onrustig hart vervuld Met bang, verlangend ongeduld, Naar 't geen de stilte bracht.…

De schakers zaten achter de blokken en tuurden met hun hele zware hoofden. Ze tuurden met hun heel gewichtige hoofden. Naar geheime getallen en ook naar geheime breuken. Schaken, schaken, wiedewiedewaken.…

Ze zaten aan een tafeltje met brood. (Of was ik soms zo stoned als een dragonder?)…

Het lijken lang vervlogen dagen dat ik hier op een bankje zat en de jongen van mijn dromen me vroeg hoe lief ik 'm wel had En ik dan, zacht giechelend met schaamrood op mijn wangen niet durfde te bekennen dat ik brandde van verlangen En terwijl ergens een merel een prachtconcert ten beste gaf schoven wij dichter naar elkaar dichter in…

Wat begon als een sprookje Eindigde in een boze droom Waar ik nooit meer uit kon komen, als zat ik in een disselboom Liefde maakte plaats voor haat, maar met haat kon ik niet leven Eigenlijk is het nooit uitgepraat en daarzit ik nu niet meer om verlegen... kon ik niet tegen...…

Jij was toen Groot En ik werd steeds kleiner toen ik groter werd Boven was ik bang En onveilig Niet alleen in de deuren zaten gaten Toen Zo ook In mijn hoofd En mijn lichaam Liever was Ik er toen niet Geweten heb ik Verder ga ik Anders door het leven Afstand is verleden tijd in mijn leven Rouwen mag jij doen Wanneer je aan…

Toen ik jou zo nodig had kon je er niet voor me zijn wachtend op jouw schouder zat ik alleen met de diepe pijn Waarom liet je mij toen alleen juist op dat moeilijke moment smachtend naar jouw aandacht mijn hart zwaar uit haar isolement Met hoop bleef ik op je wachten ik had behoefte aan jouw hulp je liet mij over aan mijn eenzame lot…

Tranen, wangetjes nat, ben je me nu al zat. Tranen, liefde is, wat ik nu mis. Tranen, van goud plonsen op m'n schoot, gaf ik me daarom bloot?…

Een zelfmoordterrorist deed zijn beklag dat hij zijn kebab-hap vaak rap in de stad at, nooit sportte daar hij aldoor op zijn mat bad en dus een té dik lijf voor de Jihad had daar hij al opgeblazen op zijn gat zat.…

bij de vijver zat een kikker hij kwaakte een mooi liedje over zeven dikke muggen die vreeën in een rietje de vissen raakten opgewonden dit was nog eens een pretje als wij dat zouden kunnen hadden wij een leuk verzetje nee, jullie kunnen niet op het droge zo riep de kikker bekakt want eer jullie zijn begonnen heeft Miep de poes je…

voorbij de deur toen de ochtend kwam de geur van dood in het gras ik zat naast jou en mijn eigen leven in zachte kleuren en witte vlokken je zou niet terugkeren toch niet naar mij, slechts diepe stilte in het afscheid ik heb je gestreeld in het druppelend daglicht en in al die jaren, langzaam oud ga nu, mijn vriend naar het onbekende…

het is onjuist dacht ik zomaar dat jij je verveelde in het samenzijn dat we nochtans deelden niet dat we veel woorden scoorden of dat de bewegende beelden uit de kast der verstrooiing ons op de bank afleidend doorboorden we zaten gewoon te voelen zonder te raken kijkend naar wat zwijgend werd gezegd wel had alles met ons te…

Na een uil geknapt te hebben zat de hond in de pot men debatteerde verder tot ’t laatste oor versnoept bleek. ’t Resultaat van oeverloos gezwam werd aangehouden niemand weet hoe ’t kwam dat de meute slaap bleef houden…

Wat drank: daar zat Lard op te hopen. Hij dacht er heel hard op te lopen en zocht naar z'n wijn. Toen die bocht bleek te zijn, is-ie twaalf flessen landwijn gaan kopen. De wijndrinker kon je verbazen: hij vrolijkte op na tien glazen en nachtbraakte blijde. Hij bracht naakte meiden - de man sloeg op hol - in extase.…

Te intensief dat hoorde je wel vaker van die wolf, dat beest en ook ik ben die eenzame mens geweest zo liep ik dagenlang van geest naar beest van feest naar geest met zonderlinge gedachten zo liep ik dagenlang van angst naar lol ging ik helemaal uit mijn bol totdat ik mijzelf vond in mijn hol zat er geen limiet aan mijn plezier…

Mijn tranen dropen binnen Mijn gedachten kwamen boven Mijn hart zat vol emoties Wat begon met een ontmoeting Begon te vallen als een bloem, Want de vriendschap was voorbij Korte mooie dagen Veranderden in regenachtige maanden, Want jouw leven was bij ons weggerukt En tijden veranderden snel Maar het gemis niet En gedachten bleven…

En ik voorspelde het verlies met jouw hart en het mijne liet ik kilometers leegte zwemmen toen je naakt op je scooter zat vlinderde er een zwarte vogel rond de neusvleugels van de lente ik slaakte de behaagzucht eenmalig zocht wat ruimte in de gedichten van een oude Surinamer uit de buurt die me vertelde van de stille bomen en hoe dromen…