Alle inzendingen over zeggingskracht

Veel hoor ik Elke dag En zien Doe ik Nog veel meer Veel meer Veel meer Dan 'k verdragen kan Daarom mijn voorkeur Voor het dichterschap Niets van wat ik hoor en zie Is sterker dan de zeggingskracht Van de poëzie Titel ontleend aan songtekst Liefs uit Londen, Bløf…

Vaart die fluistert Dat het leven ook Zonder fleur en franje Zo bijzonder zijn kan Heeft in zijn fluistering Zeggingskracht voor de mens Die alleen maar denkt Aan de geringe vaart Van de crisiseconomie Die hem daag'lijks zorgen baart Vrij naar Daniel Lohues…

In het grote blauwe woelen van de wereld schitteren okergele Zonnebloemen in een vaas Hun uitgesproken zeggingskracht in drie tinten geel bijeengehouden Door moederlijke troostrijke armen zachtjes wiegend in ongeschonden samenzijn…

het nieuwbouwhuis modern en fijn zal in de smaak vallen maar voorlopig zullen haar jonge muren nog geen verhalen uitstralen of vertellen die eeuwenoude kasteelruïne zal met haar restanten in sprekende beeldtaal schillen fantasie bij menigeen afpellen bij het zien van dat iele boompje met haar jonge twijgen zal je blik vaak snel naar…

Hij ploegde met man en macht Handen zaaiden concepten Onder de hete zon Een lovend woord gaf zeggingskracht Toen het over bloeien repte Wist hij dat hij het kon Hopend op een oogst vol pracht Velden vol verlepten Tot hij opnieuw begon…

Zeg wat je zeggen wil, Verlies je niet in Een omhaal van woorden, Richt je op regels die Zich vullen met de kern Van wat je op je lever hebt - 't Is goed zoals je het doet, zo, Laat het dan bij weinig woorden, Elk met hun eigen zeggingskracht En je zegt meer met minder, Meer dan je ooit had gedacht…

Dit opnieuw te spellen uit te spreken, dit uit krampachtigheid vandaan naar vingers grijpen, taal- springen, klankstoten, letterlallen, dit likkende liplezende, hortende dit allereerste onverstaanbaar hulpeloze, dit stameldichtende dat opgekropt stampt in het gedicht: een hunkering naar de zeggingskracht van goesting in gezoogde taal…

ongesproken blijven ze vooruit gerold in namen, één voor één en geen verlies aan zeggingskracht toch verdwijnend, naar een niemandsland hun band voor eeuwig stil geloken in de ogen van verraad het kwaad was al geschied nog voor dat men het noemde rond de uitbraak van vandaag ik had het zo graag anders gewild maar weet nu dan mijn…

Na jouw dood ben je niet gestorven. Zie, ik maak alles nieuw. Uit oud verdriet een nieuw verhaal. Zie, ik maak alles goed. Uit vlees en bloed een laatste avondmaal. Na jouw dood ben je niet gestorven. Als dichter, bleef je dicht bij mij.…

Lehmann die ik zo bewonder vooral om zijn zeggingskracht waarachtig gevarieerd en heel bijzonder hij draaide zich om en ik stak schielijk mijn hand uit terwijl hij aarzelend ja schudde en daarbij licht verstoord keek zacht bij stem vroeg hij breekbaar welke dichter ik wel niet was waar hij mij kon lezen waarom hij mij niet kende een…

Poëzie is wording die blijft steken in de rauwe, gebarsten onhandige gaafheid van het ongenoemde haar voltooiing is toeval, het stokkend ongerepte uit haar krom getrokken pen poëzie polijst niet wat ze zegt, ze schuurt zich uit in haar ontluistering ---------------------------------- uit: 'Als het dichtklapt', 2005.…

In de overtuiging van een verhaal, De zeggingskracht van een gedicht, Is de verbeelding meester Over haar eigen werkelijkheid - De fantasie gaat er met De maker vandoor, gedicht Dat niet door hem, maar Door de poëzie zelf geschreven Wordt, en de schrijver de Hoogste toppen laat bereiken, En daarna laat vallen in bodemloze Diepten…

waar vaag contouren spannend maakte verloor focus woordloos zeggingskracht omdat zuivere waarheid die hem ontnomen had zacht schemert traag licht zijn spanningsboog oplossend in de lichte veelheid hoog aarde rakend vallen gaten in fundamenten waar controle al eeuwen het zicht heeft gemist op het vaag dat ook heden…

Compact als mul zand verliezen mijn woorden vluchtend hun zeggingskracht. Hierdoor ontmoedigd gooi ik, soms voortijdig, de handdoek in de ring en denk: een ieder zijn gave, zijn ding… ik beperk me tot lezen.…

Iets van grote zeggingskracht was op de muur geklonken. Een metalen stem, verfrommeld van ontroering, legde uit. De gouden kamer uit vervlogen tijden lag één verdieping hoger. Banen glanzend in het stof getrokken wezen eerder nagebootste ontucht aan.…

peilloze droefheid gevangen in haar ogen de diep intense blik in een gestold moment het bebloede gescheurde gewaad de eenzaamheid die opkruipt uit haar hart haar loodgrijze gemoed wendt zich af van de wrede wereld de lucht kleurt rood Meester, je zeggingskracht opent haar verleden je redt haar van verlies en vergetelheid het…

we verhalen levens in een notendop foto’s en etalagewoorden met weinig zeggingskracht je lacht het kunstgebit met gelig waas komt bloot ik verberg de apparaten in mijn oren zonder welk ik niet kan horen wat je zegt ik weet nog de lange vrouw die oma heette, grijs, doof en schimmig in haar ouderdom waar ik nu niet van wil weten want…

Weet wel dat een zinledig woord niet werkt Als glas holfrazig, zonder zeggingskracht Een vacuüm vol tandeloze macht…

Krampachtig stapel ik mul zand waarin de bron spontaan is opgedroogd, om nog iets van zeggingskracht te redden. Helaas moet ik wederom machteloos en zoveel pogingen verder in de tijd erkennen, dat geen echte dichter in mij woont, maar wel een wens, een hunkering, illusie.…

duisternis fladdert zij als een engel des doods boven donkere golven van de zee Van oost naar west de wereld rond overal schrijdt de stilte door de straten Onze handen beven beroofd van warm leven in 't gewoel zonder warm menselijk gevoel we hebben geen keus het verderf dreigt als Goliath de Reus De troostende hand overweldigd beroofd van zeggingskracht…

kromme rechtlijnigheid Maakt een wirwar in het landjepik (Grenzen stellen zich aan) Boze woorden uit de doeken Maken muffe stof tot praten Over eenzaamheid, vermoeiend Als slechts de verteller luistert - en andersom Zinnen worden ingewikkeld Parallellen aangekruist Emoties sterken zich In afgunst, boosheid, haten Metaforen verliezen zeggingskracht…

Het theater Daar waar zeggingskracht is Verbeelding Daar waar in neutraliteit De samenleving Een spiegel krijgt voorgehouden Zoals vanuit Onze oudste beschaving Is ontstaan De tragedie Was de eerste vorm Nog voor Christus Werd geboren Zijn al deze oude verhalen tot ons erfgoed Gaan behoren Het theater Waar de fantasie Rijkelijk…

eigen weemoed en zeggingskracht.…

Soms slaken we een zucht van verlichting als de laatste stukjes van de puzzel van het ei zijn gelegd, het gedicht tot een eind gebracht, met klaarheid en beeldende zeggingskracht... àls het al af is.…

er zijn zoveel bijzondere vrouwen: de lieve moederlijke knuffelbare …. zo’n vrouw als Astrid Kersseboom gewoon mooie charmante vrouwen als … Astrid Joosten en Helga van Leur de exotische vrouwen als … Giovanca Ostiana, Fidan Ekiz, en Nadia Moussaid alleen al hun namen de gewild of ongewild seduisante als … Annechien Steenhuizen of Mariëlle…

(voor Willem Frederik Hermans) De tralies van de wereld zijn opgebouwd uit hersencellen lang geleden toen het sprookje zijn zeggingskracht verloor, maar zijn kleine hart overleefde. Wraakgenomen verschijnen er vonkjes in zijn ogen, die hij lang verloren waande. Hij steekt zijn haviksneus fier en onbekommerd in de lucht.…

Een stem valt stil Maar houdt zijn oude zeggingskracht Dag prachtmens, rust nu zacht Het lichaam is verlaten, leeg, Onze harten grijs en grauw verslagen Maar wie is dood Op zo’n manier herdacht? Dag prachtmens, rust nu zacht! In mijn verbeelding zie ik hoe je minzaam lacht, Jouw hoop maakt ons verschil van dag en nacht.…

rijmersambacht neem ik graag in acht Geen oude versvorm vind ik te versmaden Elk goed doortimmerd en elk weldoordacht Gedicht dat nergens lijdt aan schemaschade Verstevigt mijn c.v. van dichtersdaden Al blijft de inhoud altijd wel mijn fort Maar mijn balladen bleven vorm, façade Daar alles nogal gauw gekunsteld wordt De tekst verliest gewoon aan zeggingskracht…

en zijn stuitende onbegrip voor de zeggingskracht van deze kleine ballade maar terzijde te seponeren en af te doen als nonsensicalia!…