183 resultaten.
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
Lijst
snelsonnet
3.0 met 33 stemmen 1.656 Met zelfportretten is dat heel gewoon:
Daar past steeds in de lijst maar één persoon.…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
gemis
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 2.071 met in zijn kamer
haar laatste zelfportret
dat hij steeds naast zich zet...
...met in zijn ogen
de tranen die hij spaarde
omdat hij ze bewaarde…
Spiegeling
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 179 de gelijkenis is uitzonderlijk
minutenlang dwalen mijn ogen
naar de persoon in wiens jas
ik woon
zelfportret bevestigt beeld
van vergeten foto's in een
schoenendoos op zolder
toch is het anders nu
alsof er iemand in woont
wiens sprekende evenbeeld
in woord en gedachtegang
kleurt bij het mijne
is het thuiskomen teder…
anders zien
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 jouw geharnaste blauw
groen en steenrood
geschilderd gezicht
op het doek
kijkt me aan
je hoofd valt uiteen
in geometrische vormen
met contouren zo
scherp als de punt
van een bajonet
een zelfportret in
staccato geschilderd
een masker dat jou
tot een ander maakt
ben jij het die ik zie
kan ik je anders zien?…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 454 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Ik teken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 196 Een zelfportret van een geleefd
gezicht met liefde door mij gedragen.…
Nieuw wonen
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 9.437 Nieuw wonen
doet hamers en
zagen en boren
zingen en grommen
Stofdelen bewazigen
de lucht
in het huis
van vrij en majeur
Tranen om het oud
sporen in het stof
twee wangen af
gedenken in mineur…
De liefde in het samen klussen
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 2.247 Ze kopen samen planken,
zij meet, hij zaagt.
Zij zet de tekens
voor de spijkergaten,
hij boort, hij draagt.
Zij houdt de ladder vast
als hij naar boven klautert.
Terwijl hij timmert
knijpen zijn ogen saam,
zijn lippen gaan een stukje
van elkander.
Zij ziet het vol van liefde aan.
Haar handen wit
van ’t klemmen van de ladder
vraagt ze aan…
Ik zeg: “Doen!”
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 379 Dit is een aanrader.
Vol van monteringsdrift
Staat hij al sleutelend
Waarlijk voor niets.
Neemt zelf zijn brood mee en
- Kostenbesparender
Kan niet- hij komt elke dag
Op de fiets.…
Klusje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 199 Wij Nederlanders stellen klusjes uit
Hoewel de dames het van ons verlangen
Een wandje stucen, verven of behangen;
Wij liggen op de bank en doen geen fluit
Maar ik doe dit karwei dus wél voor haar
'Schat luister eens, alweer een versje klaar!'…
Als een tafelblad glanzend
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.723 Op bed kijken we elkaar
uit de kleren op de vloer
een jurk een hemd, meer valt niet
uit te trekken; hoe we ook op handen en knieën
bijenwas in de vloer wrijven
tot het hout was opgeeft
terwijl we elkaar op bed liggen te bekijken
op de vloer, glad as een tafelblad waarover dingen
uit eigen beweging beginnen te schuiven
tegen elkaar aan…
Terra Nova
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 121 In een wankele kamer
zonder plafond
gilt een vrouw het uit
urenlang
Haar winterreis
door diepe duisternis
ongekende kou in een
vergeten continent
In deze gesloten wereld
onthullen de beelden
op het scherm
haar ingekerfde angsten
Zelfportret in de spiegel
zoveel woorden
om niets te zeggen
alleen maar drijven
Woordeloos schuiven…
M.
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 996 Hij maakt een zelfportret van een vrouw,
moet soms lachen om de werkelijkheid.
De vrouw doet iemand na,
niemand die ooit heeft bestaan.
De schilder imiteert de illusie
zo perfect dat het echt is.
Het portret begint te glimlachen.…
Bijvoeglijk
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 69 nog één keer;
net zolang
tot het vertrouwd klinkt
qua herkenning
stukje beleving
een voorspelbaar loopje
karakteristieke eigenschappen
pijlvormig, gedurfd
zelfstandig naamwoord
kerend tot zelfportret
i.h.k.v.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Spiegelpad
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 200 Woorden waren rond
verdronken in zichzelf
ver buiten elke zinnen
luisterend naar raad
zinvol in ‘t kwadraat
haal je raadsels binnen
kus vaarwel
je zelfportret
dat schaduwrijk
de muren vult
je aanstaart
met die blik
- jij komt niet ver-
want op de tast
van het gevoel
stap voor stap
zoek je sleutels
voor de doolhof
in je hoofd…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Doofstemmig
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 108 ongezouten lippen trotseren
geblindeerd speeksel
woorden trekken zich terug
een mond achterlatend
waarmee maar gezegd is
alsof we een luchtje scheppen
ik ben er nog niet uit waarom
of hoe dit kon gebeuren
de tijd lijkt zich te herpakken
in een ontzield hemellichaam
voorgeslacht verbergt zich
achter zelfportretten, vanouds
ruimschoots…
Jouw zonnetje in het bos
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 171 stralen tegemoet
Bekomen van buien
Met visuele mijmergloed
Vredelievend schouwspel
Het weer toont eerherstel
Zonlicht als vriend
Zo langzamerhand dik verdient
Droge wandelschoenen aangetrokken
Vogels die je naar buiten lokken
Rode dennenstammen ontmoeten met zonnegloed
Hakkende spechten hoorbaar in overvloed
Gaaien lawaaien
Huismussen klussen…
Die dag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 59 ik wil die dag terug
die dag
dat ik schuldloos
genoot van het nietsdoen
die dag
dat volle blocnotevellen
met lijstjes nog-doen-klussen
onzichtbaar waren opgeborgen
achter dichte deuren
geen doe-eens-wat-geschreeuw
te horen
die dag
dat ik de maatschappij
vakantie gaf
mezelf wentelde
in een leegte zonder moeten
die dag
dat…
Maar in detail
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 91 ik heb je geschilderd
maar ben nog niet klaar
je ogen zijn dof
vreemd plukkig je haar
in grote lijnen wil jij
wel herkenbaar verschijnen
maar in detail blijk
je steeds te verdwijnen
het is een en al weerbarst
om jezelf te laten zien
juist in de kleinste dingen
vervaagt steeds je ziel
maar als de zon
jouw ogen beschijnt
leven zij…
Een klein houten paneel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 107 heb mezelf gezocht
in rijke kleuren op palet
maar vorm en harmonie
gingen in samenkomst teniet
met een speciale streek
van mes en penseel
kon het nooit treffend raken
altijd bleek er een te veel
heb mezelf gevonden
op een klein houten paneel
wat eenvoudige basiskleuren
een paar streken maakten het geheel…
Zelfportret in een schilderij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 152 Ik zag mij.
Zondag, verbeelde het mij.
Een houten paneel
kern, noest en groeiringen
marmerende structuren.
Sepia, zacht geel en bruinen.
Blond zand, strand
duin aardetinten en wind.
Glooiende keerkringen,
mijn schaduw lag
als bevestiging van de zon in mij.
*landschappen van Frank Dekkers, een oorverdovende stilte.
Galerie Milic…
Zelfportret als kind
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 213 Kijk dat ben ik.
In het vroege ochtendlicht
ruikend aan de nieuwe dag
huppelend
adem ik de toekomst in.
Ik ben alleen.
Maar dat geeft niet
want er is hier niemand,
niemand om mij eenzaam
bij te voelen.
Ik praat tegen god.
Of wie ook zijn oren
te luisteren heeft gelegd
in deze zachte
ochtendbries.
Ik heb geen lakschoentjes
geen…
Ik wil wel
gedicht
3.0 met 9 stemmen 3.916 Ik wil wel graven
naar poëzie, maar niet
te diep. Je weet
hoe ik dichter ben
bij de gratie van
aardoppervlak
hemelbodem ook
wel genoemd. Daar
staan mijn handen
nu eenmaal naar. Dus
wandelaar en zwartziener,
geen delver
maar werper
van stenen, laatste
en eerste. Scherend
over aarde, daar
nesten mij bouwend
als zwaluw, gedicht.
-…
Rembrandtcyclus: anno 1642: impasse na de dood van Saskia
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 133 De molen van mijn leven
draait maar door en door
het hoofd, de wieken slaan mij
steeds tegen de grond
wie kent je beter dan de spiegel
die dagen slijt met zelfportretten
weigert je om op te zetten
je kunt zo tactloos zijn
royaal met verf en geld
je grote mond
eigengereid, het noodlot
sloeg geliefden dood
alleen je werk doorstaat…