inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 51.269):

Zelfportret als kind

Kijk dat ben ik.
In het vroege ochtendlicht
ruikend aan de nieuwe dag
huppelend
adem ik de toekomst in.

Ik ben alleen.
Maar dat geeft niet
want er is hier niemand,
niemand om mij eenzaam
bij te voelen.

Ik praat tegen god.
Of wie ook zijn oren
te luisteren heeft gelegd
in deze zachte
ochtendbries.

Ik heb geen lakschoentjes
geen witte kniekousen
maar op mijn bruine veterschoenen
huppel ik
toch.

Schrijver: Pia Wolters, 15 maart 2014


Geplaatst in de categorie: kinderen

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 213

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)