Alle inzendingen over ziek

Daar kan niemand hem bij helpen Daar bestaat nog steeds geen goed medicijn voor Was het maar waar…… Dan hoefden we dit niet allemaal door te maken Het is niet alleen dat mijn partner ziek is, Het is ook voor de naasten een moeilijke tijd. Deze ziekte heb je niet alleen, Beetje voor beetje glijdt je partner weg.…

Oh lieve mama, zul je op me wachten wachten totdat ik weer bij je ben oh lieve mama, omarm je met al m'n lieve gedachten van jouw lieve kleine vent oh lieve mama, is dan nu de tijd gekomen dat ik afscheid nemen moet oh lieve mama, wacht nou nog even totdat ik je voor de allerlaatste keer groet…

van buiklopen ziek zat de dichter uren op de plee en dacht 't schrijft niet lekker maar het zitten valt wel mee…

Het leven is het leven waard al is het vaak ook erg lastig vrolijk kijk je de wereld in maar somberheid is machtig Vreugde bij geboorte verdriet bij de dood blijdschap om van alles dagen wegen soms als lood Je hebt jezelf gemaakt tot wie je nu bent Alleen die ziekte daar raak je nooit aan gewend Wees blij met wat je nog kan somber…

Op zijn hoofd een hoed aan zijn hand een stok alles zoals het moet hij wandelt zachtjes hij sloft eerder wat hij is niet meer bij machte zijn voeten de een na de ander op te tillen hij mocht het graag anders zien maar hij heeft toch niets meer te willen anderen hebben over hem besloten hij moet hier weg naar zijn idee wordt hij levenslang…

Is het deel van de complexiteit van leven eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn, het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn. Ik leunde vandaag wat op de tijd en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt. Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader een lader van je gemoed…

*Multipotente bloedstamcellen Mijn lever, mijn milt Hebben zich volgezogen Met veel teveel bloed Ongeneeslijk po- sitief, waagt hij te betwij- felen of hij sterft Tijd zal mij leren Wie uiteind'lijk de tango Met mij zal dansen...…

Als ledenpop voel ik mij slap over waslijn hangen een droevige Pierrot die zijn tranen laat drogen in koele herfstzon. Een afgedankte clown ver van geliefde verwijderd een stem zonder klank geen muziek om te spelen adem zonder lach. Waar is mijn liefste die mijn lippen weer krult bij muziek van mijn viool dansend bij licht der maan…

ik hou de pen vast maar de woorden lijken niet van mij alsof ik verraad pleeg som ik op hoe koud eenzaamheid aanvoelt, het einde nadert toch wordt de dood, als een ongenode gast steevast de deur geweigerd en blijft ze ontglippen…

De zieken, zij rekenen op u De privileges die het management vergaarde Zijn voor verzorgenden en zieken vanaf nu Ontwaakt, verzorgenden der aarde Er komt een zorgzaam en menselijk klimaat Denk eens aan alles wat wij besparen Nu het management met stille trom weggaat Nu het management met stille trom weggaat…

De stoomtrein wist de mensen ziek te maken Nu doen dat Facebook, YouTube en mobiel…

Het duurt nu wel erg lang en ik mis je geen korte zinnen en lieve woorden geen doordachte zinspelingen naar de wind naar de liefde naar een kind veel zeggen in weinig woorden Je laatste hier was Bevallig toen werd je ziek, weer ziek Ik hoop je snel weer terug te zien je Leeslinten te lezen en weer van je te horen…

Een vrouw, werkzaam in een Tbs-kliniek Had zich in alle vroegte ziek gemeld Hulpdiensten waren er naar toe gesneld Want normaal gesproken meld zij zich nooit ziek De vrouw in kwestie had, zoals later bleek Haar werk mee naar huis genomen deze week … Een verpleegkundige van een Tbs-kliniek had onderdak verleent aan een ontsnapte Tbs’er……

Het heeft wel iets vragends en knus in het hart om ziek te zijn. Met de teddybeer tegen het hoofd. En met de puzzledoos in de armen. In alle eeuwigheid. Ziek. Het maakt allemaal niets uit. Ik heb een ziek hoofd. Daar kan ik het niet mee doen. Het zij zo. Mijn hart is ook nog ziek De ggz gebouwen allemaal aan toe.…

Mijn hoofdje! ach! het doet zo zeer! Het schijnt vaneen gespleten; Geen hobbelpaard vermaakt mij meer; En schoon men vraagt, wat ik begeer, Ik walg van lekker eten. Al ligt geen kind zo zacht als ik, De rust is mij benomen. En slaap ik eens één ogenblik, Dan worde ik wakker met een schrik Door 't akelige dromen. Nu worde ik eerst…

op een avond kwam je thuis mama: " ik ben ernstig ziek" ow ja muis zeg eens "mama ik heb kanker" waarom ik mama, ik ben pas 23 jaar je wereld stort in je begint aan een nieuw begin van verdriet en pijn waarom moest het juist "mijn jongen" zijn je valt in een heel diep gat je zweet je bent drijfnat je wilt het niet begrijpen…

In Indonesië heerst knokkelkoorts Wat dat precies is heb ik nog niet door, doch Naast alle dagen burgercoupe en oorlog Heerst dagelijks ook pest, griep enzovoorts Van die berichten vol bacil-alarm Krijg ik het ook weer verontrustend warm…

En vreemd: half smart half liefde zijn, maar ik ben toch aan die gevoelens trouw Ik ben van mijn verlangen ziek, ben zonder jou.…

De schaamte van mijn jeugd waren gedragen schoenen. Ik moest soms wachten van de juf - tot na de les. De hakken onder ‘t zand, bruin leer nog op te boenen. Mijn vader was heel arm en ik was amper zes. In de derde dropte dezelfde juf versleten kleren. Ze zei het “lekker hard” onder een rekensom. Mijn pov’re pa was arm, maar ik kon prima leren…

Gedachten dwalen af Je ziet het aan haar ogen De dromen zijn voorbij Nu angst zich heeft bewogen Liefde is aanwezig Hoop dwaalt in haar hart De wereld is gekleurd Maar haar ziel is zwart…

Jeetje Jan, wat doe je nou, ben je ziek, heb je een kou, da's snel genoeg weer over, tenzij 't wat anders is, in dat geval tover, ik een lief rijmpje voor jou in elkaar. Ik denk namelijk dat je je veel te druk maakt, en als dat de reden is, nou dan zeg ik je Jan, da's niet mis, want weet je Jan, ik wil wat aan je kwijt.…

Ik verklaar bij deze onze regering voor 100% ziek Ze hadden weer eens wat leuks verzonnen En verloren met houthandel vele tonnen Door te sponsoren in een malafide handel in teak Niemand durft aan Balkenende ooit nog te vragen Waar hij nu weer de “plank” heeft misgeslagen -------------------------------------------------- (De ministeries van…

Eens woonde er in een nauwe straat Een knaapje, zwak en teer: Hij lag er met verbleekt gelaat Op 't eenzaam ziekbed neer. Hij lag er sedert jaar en dag, Waarin hij zon- noch maanlicht zag; En toch, bij al zijn zielsverdriet, Hij klaagde of morde niet. Maar eindlijk, op een zomernacht, Sloot hij de handjes saam', En fluisterde…

ga eens na welke perso(o)n(en) u deze week dicht zijn gekomen met verdachte uitstrooiingsverschijnselen hierna als volgt op te sommen: zo mogelijk gelijktijdig koortsachtige blik belazerd voorkomen aanzwellend kusgedrag onzekere tred afmatting in de gelederen triest qua levensverloop vulgaire uitstraling afwezig in uw gemoedsrust.…

Nadat de zieke man, zowat vier jaren door, door iedereen was verwend geweest, door iedereen zacht behandeld en zacht was aangesproken, en gewassen en in bed gelegd, gekrabd, in bed gelegd, geraden, gestreeld, gelaxeerd, in bed gelegd, en iedereens zachte wil, vier jaren, tot eigen heil had ondergaan - daar sloot hij opééns zijn kasten, laden…

Mama is ziek en dat is niet fijn Mama heeft kanker en dat doet mij pijn Ik hoef dan niet geopereerd, geen bestraling en zo meer Maar zij moet naar het ziekenhuis, elke dag weer… En als ze dan thuiskomt is ze zo moe Dan wil ze nog maar één ding; zo vlug mogelijk naar haar bed toe Ook is ze niet meer zo vrolijk en blij Maar chagrijnig, ook tegen…

Kern de pit van ons bestaan Kernenergie het begin van de hitte Kernproef proberen of je vuurvreter bent Kerndeling hersensplitsing Kernfusie van twee gekken een superidioot maken Kernreactie klap op je kop Kernreactor uitlaatplaats voor gespleten koppen Kernbom verdelgingsinstrument Kerngezond of toch niet?…

Als je het soms niet meer ziet zitten Al zit je soms in een dip Dat zal je moeten incasseren Dat valt ook niet te leren Dat komt zomaar op je pad Je heb deze ziekte ook nog nooit gehad Vecht terug naar betere tijden Je heb de kracht in je om daar toch voor te strijden Die kracht zit in je geest Dat is bij jou zo je hele…

De hemel hoest dikke zwarte wolken De poolkappen schreien En de zee drinkt en drinkt en wordt dronken De bossen roken hun longen zwart De aarde zucht en steunt Maar slecht weinigen horen het…

Daar zit hij dan Met tranen in zijn ogen Van oud dom en ziek zijn Elke keer die prikken, Elke keer die pijn, En dan maar blijven zeggen, God zal bij me zijn.…