Alle inzendingen over ziek

( Thema: 'Het zieke kind')…

en vandaag doe ik niets, al weet ik niet of dat mag van Europa. ach, die beurse Griekse prinses, ziek tot in haar nerven maar wie maalt erom? liever leef ik in de lof der zotheid en de liefde die de dagen draaglijk maken. of schrijf woorden met lichte voetjes en noem het ‘een gedicht’. misschien wordt het ooit gelezen.…

geheel alleen aan zichzelf overgelaten de kwetsbare oudere medemens de tranen springen in onze ogen verteert door eenzaamheid ziek van pijn en quarantaine slaat de corona koorts toe de lakens huiveren van koorts en slijm, 't kuchen en 't zuchten, totdat de laatste ademtocht een einde aan het lijden maakt; de dood kent geen pardon maait…

zo ging dat iedere avond… Tot ik plots stond voor haar graf terugdacht aan de mooie verhaaltjes die ze mij voorlas spijtig dat ze niet langer kon leven ging ik nu zelf verhaaltjes voor haar lezen en ze zou zien hoe groot en flink ik was geworden en zo ze nog eens ziek was zou ik nu heel goed voor haar kunnen zorgen....…

Lach ook als je het gevoel hebt ziek of moe te zijn Glimlach met de tranen die je wilde verbergen Zing juist als de mensen je vertellen dat het niet mooi is Vertrouw steeds ook al smeekt je hart dat niet te doen Kijk ook wanneer je het niet echt waarnemen kunt Blijf vrolijk als je belachelijk wordt gemaakt Kus juist…

Zonder beschermingsmiddelen, worden mensen onbeschermd ziek. Wie houdt er nu van grijze muizen? Van ratten die leven in riolen? Van wormen die in meubels boren? Wie is er dol op luizen? Dichters en economen weten, wat moderne mensen nodig hebben. Zij weten méér dan biologen. Economen ontwikkelen nieuwe strategieën.…

Benieuwd hoe snel de sociale druk zal toenemen op wie er straks geen draagt in de supermarkt, op een tribune, in het contact met ouderen of zieken, aan de koffiemachine of aan de toog. We aarzelen om elkaar te wijzen op onze verantwoordelijkheid.…

Ze heeft haar dood nog niet gepland, is zelfs niet ziek. Ik heb wel alvast gezegd dat ik de kast wil hebben; tegen de tijd dat ik hem erf is hij antiek. Maar dat duurt nog vele jaren. Ze wijst soms naar de rust van Avondrood - daar wil ze later wonen (en of ik vast wil sparen).…

Derhalve heb ik Ferdi net gebeld excellentie, zei ik, wacht nou even met nodeloze interviewtjes geven, die opsporing van jongerengeweld En die drugs- en wapenhandelkliek verdachten van asielzoekersdelicten die men van winkeldiefstallen betichtte ja, dát maakt ons in Holland pas goed ziek!…

hier sta ik dan een oude eik wiens takken ooit jong en groen nog zich verstrengelden met een appelboom uit de wortels van die omhelzing entten zich de loten die schuilend eerst groter groeiend later uit onze schaduw traden zo is vol het leven in het kleine woud dat wij samen waren tot rot op zekere dag ziek en dodelijk mij…

Mensen worden er ziek. Mensen gaan er dood. De straat waarin we zijn gaan wonen is een doodgewone straat zoals alle andere straten. Ons huis waarin we wonen is een doodgewone woning. Het huis waarin we huizen is onbetaalbaar duur. In geen chiquer huis, in geen betere straat, in geen ander dorp willen we wonen.…

het niet gered mijn eerste liefje is niet meer het was ook zo glad en de eik zo dik meerdere putdiepe zuchten en gedachten resten mijn pa is heengegaan toch nog een beetje onverwacht hij werd kwetsbaar ging kwakkelen en was echt oud en bezorgde mij een brok in m'n keel Mijn moe is ons ontslapen je zag het aankomen ze was al lange tijd ziek…

Wars van een strijdplan, strategie, tactiek Voortwoekerend gezwel, meer dood dan ziek!…

Dag dokter De enige echte troost die ik deze dagen heb zijn de vogels des velds Hun klanken en levenslied is mooi om aan horen Van mensen word je ziek Van mensen hou ik niet Buiten enkele echte vrienden.…

worden van zoveel roddel-geframmel, gefrimmel, gefrommel waarvan ik echt daadwerkelijk intrinsiek kotsmisselijk wordt want als ik dan echt ziek wordt dan zit ik in de wachtkamer van de dokter en daar liggen die roddelbladen ook, vers en frank en vrij dokter mag ik even kotsen, overgeven, heeft u een bakkie!!…

De goede vriend en de vijand, van onszelf en van elkaar, wonen in hetzelfde huis. In ons trouwe lichaam. In ieders vrije geest. In dezelfde wereld. Dezelfde natuur. Onze bange vijand laat ons weten dat we ernstig worden bedreigd. Er is zware storm op komst. Sluit deuren en alle ramen. Vertrouw niemand meer. Alleen vertrouwelingen, die…

(Refrein 2x) die gene die dat deed jah die heeft un zieke geest, God ut leven dat ik leef is nog nooit zow hard geweest. ik heb mense wel zien sterve maar dit is tog ut wreedst, ik mis Faroz en ook Sjella maar jou mis ik nog ut meest.…

bij de brug rechtsomkeert fietsen langs pastorie en houtloodsen liften vanaf snelweg tot directiebrief definitief bij ouders belandt: keuze voor het rechte pad papieren schoolgang kenmerkt ups en downs in onderwijzersopleiding prioriteit voor biljart boven religie leraar rijdt piëteitloos over verloren schooltas van hé die was toch ziek…

Hij is niet meer... kon niet meer lopen, drinken en eten evenmin, horen en zien, was er ook niet meer bij, ziek was hij ook nog, niemand, ook hij niet, was nog blij. De laatste stap was moeilijk, de rit naar de spuit helemaal, tergend langzaam brachten we hem weg, 't was zo achter de rug! Maar allemachtig, wat mis ik hem.…

En het geluk vluchtte, een zieke kraai, zwart, kreupelig, verwaaid.…

Moe evenwichteling, Kroop uit tricot mijn vergeefs len'ge geest, Zoals naar 't donker kruipt een oud, ziek beest, Naar druipsteengrot van koele herinnering: Vol echo's was 't, metalen tinkeling; En wat ik hoopte als jongen, daar herrees 't, Zodat 'k vergat, wat 't leven was geweest En zijn zou, als 'k weer naar de wereld ging; Weer…

Alsof je het uitzoekt met een vernauwde geest, niets dan zieken, zeuren, zaniken, niks zonnigs; Files, verkeersborden, fouten, versperde wegen, alles valt en verdrinkt net buiten de greep. We zijn niet gemaakt voor elkaar, we moeten het maken, maar waarom de verkeerde dingen. Ik zie mezelf anders, wat ik je toon, is niet wat je oppakt.…

Of ook: de haas die sneeuwblind wegschiet -donkere beweging op heldere rust- twee blauwe reigers verbazend traag opvliegend uit het berijmde oeverriet een rillend konijn met zieke ogen in het afgeknaagde onderhout schokkender dood -want met nog slechts een zucht een lichte trilling van leven- dan het stijfbevroren eendenkreng even verder…

Als ik straks oud ben, ziek en zwak en pijn verjaagt de slaap Als onrust neemt van mij bezit doe dan wat onvermijdelijk is en laat me gaan, een laatste goede daad Beslis voor mij en wees niet bang Past eigenliefde bij de vriendschap die ik gaf of uitstel tot het beter past bij een verloren strijd Ik ben niet bang tijdens de laatste gang…

slopen staat door verraad niet langer open keihard wordt die deur dichtgesmeten als je je oprechtheid bent vergeten je ruikt nu zoals het diepste riool terwijl ik zuiver speel op mijn viool je stank belet mij zuiver te blijven omdat die mij lijkt in te lijven als ik nu stop met spelen zal jouw hart verlangen naar geluid maar door je eigen zieke…

Waar eerst geen tijd was om te zitten omdat de kinderschaar haar riep zie je haar nu met regelmaat van de klok op de sofa zitten dutten Waar eerst toch nergens tijd voor was is tijd nu overvloed maar zij kan nu niet echt genieten omdat haar hart nu bloedt Elf kinderen leiden hun eigen leven Haar man die is niet meer maar, nu zij ziek…

Mijn verjaardag, al mijn vrienden zitten hier op mijn balkon Nou, niet allemaal, want Jacob kon niet, ziek, of hij verzon een reden om er niet te zijn Maar Nico is er, dat is fijn Dus wij tweeën en we drinken, we genieten van de zon En we praten over Jacob die voor Nico ook een bron van ergernis en boosheid is Nee, met Nico is niks mis…

Een beeld of een mooi geluid Het raakt me, daagt me uit Een mooie zangstem, een ernstig ziek kind Een oude vrouw die nóg door de hare wordt bemind Waar ooit een betonnen muur was geplaveid is nu ruimte voor treurigheid.…

Zoals een zuil van rook haar klim in 't steile Zo groots waant, wijl de lucht haar roerloos draagt, En van benee haar hitte en arbeid schraagt, Tot zij het wanklend hoofd verbergt in 't ijle, - Zo steeg ik statig uit de nauwe laagt' En stuwde een stoet van donkre drome' uit veile En zieke ziel, - toen boog 'k het hoofd een wijle, Waar…

hier woonachtig en werkzaam daarvoor meermalen hoog onderscheiden thans behuisd in verzorgingsflat lucia is waarlijk lang de eenzaamste niet weliswaar is zijn trui al dood maar met de geluksbode op schoot wuift hij minzaam aan zijn raam naar elke passant die hem herkent of wit doorwerkt in betaald segment geen bijstand of als kortjakje ziek…