Alle inzendingen over ziekte OR lichaam OR lijf

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

op het laatst leefden we jij en ik op verschillende planeten jij verhuisde naar de ziekte-planeet en ik bleef maar liggen in mijn bed het verliezende lichaam de herinneringen aan wie we waren de onbereikbare planeten alles ging teloor het moest zo zijn misschien toen de tederheid uit de hemel viel…

Ik heb geen strafblad sta niet bekend om kattekwaad Ik heb geen verslaving die mijn gezondheid schaadt Ik heb geen schulden ben geen bedreiging voor de staat Ik heb dan ook geen banden met mensen uit de misdaad Ik heb geen incompleet lichaam geen organen die ik mis Ik heb eveneens geen fatale ziekte die levensbedreigd is Daarom heb…

Hart en lijf Ziel en lichaam Kom tot elkaar Ziel en zaligheid Verbind je Met mijn Lichamelijke staat Daal in mij En sta me bij In dit Aardse bestaan Zodat ik mijn Weg kan vinden Laten we Samen komen Het met elkaar doen…

mijn hart klopt nog steeds, maar jouwe is uit elkaar aan het vallen mijn lichaam fit en gezond jouwe ziek en moe van het vechten mijn leven begint net 't jouwe eindigt al mijn leven, uw leven en de levens van alle anderen bruut uit elkaar gescheurd als gevolg van een ding, maar nog steeds durven mensen te schelden met de ziekte!!…

De hand van jou is rijker: je lijf is nog het minste, al is het lang niet mis. Maar ook illusies heb je nog, en hoop. Jij hebt alles wat er is. Toch ben ik soms al op je uitgekeken, ontkennen heeft geen zin.…

elk stoplicht stapje voor stapje en zo voorzichtig mogelijk op de treden van de gang-trap m´n voeten veilig neerzettend op een stevige ondergrond me kreunend omdraaiend in bed de benen lang laten bungelen en dan een twee drie op staan en weer vallen vallen en weer opstaan m'n geest raast voorbij maar haalt uiteindelijk mijn oude lichaam…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De beestjes in je lichaam vraten meer en meer. Ik zag je pijn, je onmacht, je ongelijke strijd. Dat ik niet kon helpen, dat is wat me spijt. Toezien tot het einde, het kwam steeds dichterbij, Maar ondanks deze ziekte was je soms nog blij. Voor alles wat je leven volmaaktheid had gebracht.…

Oh lijf van Andalusië de olie over je lichaam werd verwarmd door de zon en maakte me hongerig en heet Oh lijf van Andalusië netkousen van boomgaarden versieren je glooiingen en maakten me wild als een stier Oh lijf van Andalusië zeven dagen mocht ik je beminnen en elk heuveltje en elk rimpeltje deed me verlangen naar meer.…

't Roept op tot zo onvoorstelbaar veel vragen, hoe wordt mijn lijf toch ooit weer heel? Voor jou ben ik een totale vreemde, 'k weet dat je ziek bent. Je man ook niet gezond, die jou 'armen leende', is nu ontheemd, en moet tijdelijk naar 'adres onbekend'. Als we vrienden zouden zijn, mocht je bij me schuilen.…

koortsachtige warmte omgedraaide maag koude rillingen de wereld vaag geen pillen nodig het gevoel is fijn liefde is de ziekte jij het medicijn…

onderhuids doet de ziekte haar werk en ondermijnt ondergraaft verminkt nog onzichtbaar voor het oog maar vaag voelbaar er klopt iets niet meer een vijand is binnengeslopen in het geniep terwijl de buitenkant nog glimlacht stromen binnen de tranen om wat wegvloeit onherroepelijk zoals een uitgesproken tekst die nog even blijft hangen…

Over mijn ziekte valt een ander weinig uit te leggen. Ik kan vertellen dat ik dan weer kan praten, dan weer het zwijgen er toe doe. Niet omdat ik niets wil zeggen, maar de woorden zijn soms zo moe. Ik kan vertellen dat ik dan weer kan lopen, dan weer verstijfd moet zitten zo moe, zoals deze regels: niets doet er dan meer zo toe.…

ik las vandaag een bericht dat Nederlanders Engels schelden ik denk dan, krijg allemaal maar de kutkankercholeratyfus heb je iets om over na te denken…

gedachten laat die ziekte nog maar 30 jaar wachten...…

Haar grijze haren wapperden nog één keer in de wind. -daar stond ze dan- Ze keek uit over haar leven, haar doen en laten. -wat zou ze denken?- Haar vingers van plastic omsluiten haar schouders, haar ogen staarden in het licht. Haar mond was open, -wou ze wat zeggen?- geluid was er niet. -stille vogels vlogen in het rond- Haar benen…

Wanneer men ziek te bed ligt en de nacht In slaaploze uren wegglijdt zonder dromen, Als van de dagen die men heeft verwacht Men zeker weet dat nimmer één zal komen, Luistert men rustig naar 't geruis der bomen En naar de regen. En de sombre klacht Die door het duister vaart is welgekomen: Men weet zich eenzaam, alles lijkt…

Veel post versturen heeft ook zijn bezwaren, Want als je dikwijls aan de zegels likt Wordt je gestalte lelijk aangedikt, Iets wat ik aan den lijve heb ervaren. Nu ben ik anorexiapatiënt. Ik braak na elke brief die ik verzend.…

ik heb dit jaar (2006) enkele opknapbeurten achter de rug twee keer onder het mes er was geen weg meer terug dat heb je als jaren tellen gaan slijtage slaat hier en daar toe maar ook het dichtslibben daarom was ik in januari zo moe allemaal ditjes en datjes zo word je langzaam ouder noem het seizoenen van je leven de herfst voelt telkens…

hoestend en proestend al snakkend naar frisse lucht zichzelf oprokend…

Niet alle urologen hebben werk, Een aantal zit thuis op een baan te wachten, Men heeft op hun gebied te weinig klachten. Bij nader inzien lijkt me dat toch sterk. Als ik verneem hoe men soms staat te zeiken Sta ik van die werkloosheid raar te kijken.…

Ik zag haar liggen in dat hoge bed, omringd door apparaten, slangen, ruis. Zo opgesteld ‘t wijdse uitzicht over daken voor haar verloren. Door medicijnen haar volume voos, dicht de ogen, in haar stem een open buis, waardoor ze niet kon praten. Om de slangen niet te storen, aarzelde ik lang haar blote schouder aan te raken en…

Het popidool dat in mijn jonge jaren Garant stond voor een hele serie hits, Rod Stewart dus - in hart en nieren Brits, Zat mij van achter ramen aan te staren. Rod was – te pijnlijk haast om te geloven – Verworden tot het uithangbord van doven.…

Nog méér voortschrijdend inzicht bij het plassen: Waar manlief ouderwets er stoer bij staat - Hij nu moreel verplicht de pot op gaat - Is hurken nóg gezonder bij het sassen. Maar als dat móét dan stop ik wel met drinken, Wim Overweg kan niet nóg dieper zinken.…

Een buitenkansje greep ik met de Pasen. De scan die Henny Huisman aanbeveelt Brengt al mijn mankementen scherp in beeld, De Dood neemt mij eerdaags nog niet te grazen. Al ben ik nu wel duizend euro lichter, U bent nog lang niet van mij af als dichter.…

Wie door prostaatproblemen moeizaam plast Beveel ik aan naar Haren te verkassen. Als hoogbejaarde kunt u daar goed plassen, Van plasproblemen hebt u heel geen last. Vergeet dan niet mijn tweede goede raad: Zorg wel dat u naar ‘Sassenstate’ gaat.…