Alle inzendingen over zielloos

straat onder de regen is het de herkenning die je aanraakt over woeste golven merkwaardige helden avonturen in de nacht vrouwen met zalmneusjes bij de sloot zitten een paar fazanten in de verte staat een vervallen boerderij oude tijden herleven bij de aanblik knotwilgen en weilanden in mist je vraagt om een naam en speelt met raven zielloos…

De klok rond Stapels overleden status Uitgescheurd Uitgebeende kadavers Leegkijkend Zielloos geparkeerd Jaloerse blikken Uitstekende ogen Met honderdtachtig Op zijn coup gevallen Metallic huiden Eens fel begeerd Asfaltvretend bumperklevend Uitgekleed Drooggelegd Benzineslurpende vellen In snel rood gespoten Verweerd Bergen staand…

om te betasten Vergif in kleur en naamrijk varia het geestdodend gif anti-depressivia Populair zijn Prozac en Remmeron schooltje gepekelde haringen in beton Gelijk snoekbaars glazen ogen verdoofd word de maatschappij van geest beroofd Iedereen in lijn op een lopende band ongelijken die wijken worden verbrand Zombies lopen zwaar zielloos…

kerkdag nu een spookdag die de stad verandert in spookstad Onwennig vult men hun hoofden met flauw vertier noemt het plezier Men verdringt achter vensters de leegheid van hun alledaags bestaan Zondags stil en kil rijk verleden treurt op de Utrechts Oudegracht Omgeving waar ik even geen deel van uitmaak door ‘n jamais vu Voel me zielloos…

niet buiten, maar van binnen zit een wants die ons verveeld maakt, moe en tweedehands de chocoladekoppen van de krant die honderdduizend keer voor de klandizie gedrukt zijn, overschreeuwen onze visie blinderen 't oor, verschrompelen de plant het tere twijgje dat zich opwaarts vecht als het zich voeden kan met waar en echt als zombies, zielloos…

we doken door de mist de kille huiver in schaduwen verbrokkelden woorden sprokkelden hun klinkers tot vocaal huilden in ruïnes van gedichten metaforen waren krom getrokken tot een zielloos perspectief ritme danste een waanzinnig spel metrum joeg de lezers met explosies door de hel strofen scherpten zich aan glas, gebroken rond een…

Nu gij 't leven dorst verspelen afgestompt voor vreugd en pijn, wil ik wel met u nog delen dit bestaan van zielloos zijn.…

Later sieren lage stralen uitgedunde bomen tot silhouetten die straks een winter lang een duistere kant laten zien hun laatste blad cirkelt zielloos door de lucht.…

Een diepe zucht ontsnapt haar mond, daar ligt zij dan, zielloos, 21 gram lichter...…

Haar beenderen schrijden zielloos langs het ongegraven graf, terwijl de stenen schallen en de bakker zijn brood niet lust. De lach van de raaf verstomt de klucht van de troubadour met eenvoud! Want wanneer de weemoed plaats maakt voor een vrolijke noot, dan dansen de tranen tot de weerklank bezwijkt.…

zielloos kwijnt nu nog de vrijheidsboom. Steeds weer streeft men naar een morgen. Een dag waarop er geen oorlog meer zal zijn. Een dag waarop men zijn paradijs mag scheppen, Waarop verschillen bijgeslepen zullen zijn. Mensen zijn misschien niet voor een paradijs geschapen. Zij dragen in hun hart het lot van de tinnen soldaat.…

En met lijf en ziel vergroeien in dat zielloos plantenleven; onder sneeuw en ijs gedoken, slapen er, de winter rond, om eens, door de lente ontzwachteld, als een reus weer op te rijzen, rijk van 't diep en krachtig leven van de milde moedergrond. -------------------------------------------- Verzen - uit Westerlo (1900)…

Zie hem lopen al die jaren Zielloos door de doodse stad En was er ook maar iemand Die zei dat hij hem nodig had?…

Best spannend hoor Die paar gelijke spelen Verlengingen, oké En op het eind Werd nummer tien De grootste sof Van het EK Die dreun voor Em Bap Pé Maar zielloos Het gebrek aan lef En aanvalslust En fantasie Het eindeloze Schaken breien Tikkie terug Balletje breed De schrik sloeg ons Wel om het hart Bij Christian Eriksen Maar…

Ze is zielloos lieflijk En reedloos wreed! En Hij die allen Is vóórgegaan? Liet zonder antwoord Ons Waarom staan! Het eind der wijsheid Blijkt altoos meer; Wij weten weinig – Te weinig, Heer! Maar toch, al gloeit soms Mijn hoofd van smart – In U, mijn Schepper, Vertrouwt mijn hart.…

nieuw luchtkasteel En wat ik digitaal heb toevertrouwd aan de wereld Hoop ik na mijn overlijden in de ‘cloud’ weer te vinden Je mag me gerust een rommelpot of zelfs poot noemen Want de hersenhelften van een ‘homo’ zijn uniek Het is daarom, dat ik ze ter beschikking heb gesteld Aan Prof Swaab van het Nederlands Herseninstituut En als dan zielloos…

kinderen verbrand vrouwen verbrand mannen verbrand wegen verwoest fabrieken verwoest theaters verwoest havens in puin horeca in puin stadshart: puin, puin, puin, pijn, pijn, pijn ‘t bombardement op Oud-Rotterdam 24000 woningen vernietigd 900 doden gevallen duizenden gewonden tienduizenden dakloos ‘t centrum levenloos Rotterdam zielloos…