Alle inzendingen over zien

verder dan mijn oren horen dan mijn armen reiken dan mijn ogen zien dan mijn hart kan voelen dan mijn gevoel kan gaan…

haar mooie blonde krullen wapperen ze ziet er schattig uit zo in haar jeans tuinbroekje. de jonge Moeder krijgt veel complimenten zij glimt van trots, vertelt dan hoe goedkoop ze het broekje wel niet op de kop had getikt. de peuter speelt de wereld zo zij die kennen is goed. Bangladesh een jonge vrouw die achttien uren achter elkaar…

Gevallen sneeuw echter: Geen klok te zien!…

wanneer zal dan die ijselijke pijn die niemand weet of voelen zal ten einde zijn 'k verberg me achter mijn lijf tot dat jij mijn naaktheid ziet en wanneer zullen mijn handen m'n schouders omvatten mezelf strelen graag zien het ik van mezelf ik wacht en voel het intense van mijn leed genietend van het tragische het diepere ik zoekend naar…

Zij bewijst dat het tussen de oren zit door die beet te pakken, rond te draaien tot hij tranen voelt Daarna uit volle kracht één keer twéé keer op de borstkast slaan die galmend toegeeft géén plek voor haar te zijn, maar dat hoort zij allang niet meer, zij is ver weg Buiten in de frisse lucht stijgt het duister uit de grond, zingt een merel…

Geef me mijn vrijheid geef me het leven laat me zien wie ik ben nu ik mezelf niet eens ken laat me zoeken naar de wereld waarin ik woon maak me wakker en haal me uit deze verschrikkelijke droom Laat me leven en deze wereld eens beleven laat me de dingen zien die ik anders zou hebben gemist misschien Neem me mijn tranen weg en geef…

Een vlokje van koude sneeuw Smeltend in een warme hand Hoorbaar in elke eeuw En vloeibaar de palm omarmt Kristallen die helder verdwijnen De drup die de hand verlaat De regenboog die gaat schijnen En met volle schoonheid weer gaat Een vlokje van koude sneeuw Die alle kleuren draagt Hoorbaar in elke eeuw En ons met het prisma behaagt…

Vrij en verlicht ben jij een heilige zonder plichten. Aanbeden zie je wat de blinden weten, omdat ze niet bang zijn voor waar jij vandaan komt en waar jij altijd spreekt als de doven je volgen en nooit vergeten waarom jij altijd op een eeuwige droom lijkt.…

Een sticker op je voorhoofd, lief als brandmerk van een dolle hond Het hoogst gevoerde woord verbeeld van wie er even om je gaf Laat Nieuwjaar zonder voornemens - voor dood ligt ieder godsbesef Neem eerst een droge cider nog en morgen start eenzelfde jaar…

Wanneer wij op een dag eens dwars door alle huizen konden kijken, ik hier, jij daar: wij gingen naar het raam om eeuwig naar elkaar te staren. Ik zag een hemel waar jouw ogen waren. Ik zag jouw hemel en jij zag de mijne; ze zouden beide vol met sterren staan boven de bergen die al eeuwen vragen of steen ook transparant kan zijn.…

Dan straalt ook in hun nachten het zonnelicht misschien en kunnen zij door tranen reeds hier de hemel zien!…

flikkerende sterren zie ik als ik mijn ogen sluit wriemelende vlekken dansen alle kanten uit priemende pijnen pesten mijn kloppende kop stenen stapelen stevig zich daarbovenop zoveel zware vrachten til ik met mij mee van alles om mij heen zie ik er minstens twee een wankelend evenwicht dwingt tot stoppen mijn mankerende maag kan niets verkroppen…

kale winterbomen steken blote armen bladerloos de kou in handen diep in zakken begrijpend knikkend naar de naakte boom langzaam verder lopend door de lange winterlaan hoofd gebogen richting grond laat de zachte lente maar snel komen winter wil ik niet meer zien…

Zeg mij hoe naakt kloten zijn dat jouw blastomeren een hecatombe veroorzaken in de schoot van vertrouwde reinheid ridicuul gutst het bloed maagdelijk doodgeslagen in copulatie een tweede maandstonde voorbij hoe rood is de kleur van isolatie in een weeïge gedachtegang de embryonale dodenrit is meer dan ogen kunnen zien…

Mijn ene oog bekeek schuin geluk door rijkdom Mijn andere kijker zag er dwars doorheen en kende…

Ik hou van jou maar jij kent mij niet van binnen, wel van zien.…

oorlog en vrede daar kon ik nog iets mee vechtend voor liefde kwaad te moede, toch tevree een soort van jaren 60 gevoel experimentele maatschappij de keuze tussen thee en een joint het maakte niet uit, toch wel blij maar nu laveer ik, bewust tussen angst en schuld bang voor wat ik denk en wat ik niet schenk aan arme negertjes aan…

Ik hou van jou maar jij kent mij niet van binnen, wel van zien.…

Ik hou van jou maar jij kent mij niet van binnen, wel van zien.…

Je kijkt naar me, Maar echt zien doe je me niet. Je ziet mijn glimlach, Maar niet de tranen die ik liet. Je houdt me vast, Maar je biedt me geen troost. Als ik zeg west, Zeg jij automatisch altijd oost. Je bent bij me, Maar tegelijk helemaal niet dichtbij. Je raakt me aan, Maar voor het begint is het voorbij.…

ik zie ze gaan ik voel ze zien af en aan niet veraf hier voorbij af en toe op en af zo nabij…

Ik ben de wind van verlangen die fluistert in je dromen en jij de nachtstraal die draalt aan de drempel van mijn ziel Mijn hart en het jouwe dwalend door een zonnig landschap Het licht van stralende ogen een droom wellicht wanneer zal ik je zien…

En een ziel, welke niet wil eten. Maar een maag die schreeuwt om voeding zonder het te willen weten. En je spookt rond, waar het ook maar leeft. En elk gaatje is gevuld met gedachtes, niets dat het doorheeft. En de vernietiging van zinvolle bezigheden valt aan. Elke beweging is er een die ik niet zonder jou wil doorstaan. Ik geloof…

mijn handen kunnen beter zien dan mijn ogen mijn vingers voelen meer dan mijn oren kunnen horen mijn zwijgen zegt meer dan al mijn woorden hendrik…

Zee te zien als kind zee te zien Het schuim van branding van schelpen zilte smaak Eb en vloed vloed en eb dat zich als vastgrijpt Aan nat zand wij schepten wij schiepen Zandkastelen met onze handen, schep en emmer Wij zagen een zwemmer,dood drijven tegen het basalt De zee neemt en geeft het zout aan m'n bestaan.…

een grijze horizon ik dwaal steeds verder de leegte in die mij bang en angstig maakt panisch hol ik langs het pad dat buigt en oplost na een flauwe bocht tot ik struikel val in grint en gras voel het met mijn handen zand tussen de tanden het smaakt naar aarde en ik ben weer terug rol me op mijn rug om dankbaar de hemel te zien…

Ik ben doof en blind Mis toch haar stem Haar lieflijke ogen Mijn hart doet moeite Maar mijn hoofd laat Mijn hart niets toe Zit verankerd in de stoel Zie hoe de regen zuinig Het raam bevochtigd Was ik maar gezegend Zonder ogen en oren Opdat ik kon voelen Hoe de regen mij troost…

Als iemand nu on line iets aan je zien laat Van pareltje tot regelrechte meuk Waarvan je denkt 'wat is dat liedje leuk!' Iets onbekends of wat in de top tien staat Dan kost dat straks de aanbieder al geld Waarna jij het dan ook nog eens bestelt…

Maar…, als ik vertrek, voorgoed, zeg niet tot-ziens, maar laat me gaan onze wegen lopen niet parallel sla geen arm om me heen, geen traan.…

Heb je zien huilen zonder tranen Hoorde je schreeuwen zonder geluid Voelde je al hoe het leven kan tanen Ben je gekweld ben je gefnuikt Ben je al duizend keer gevallen Gekneusd en bebloed weer opgestaan Schrok je ervan hoe de stilte kan knallen Door tranen bewogen de mist ingegaan Heb je gevochten gehaat en vergruizeld Benijdt en vergiftigd…