Alle inzendingen over zijnde

zo laat nog in de avond zeker deze dag nadert zijn einde prevelt mijn stem onderwijl het gebed van wat was over vandaag dus haast het oude zijnde ik ben nu en hier in gedachten verzonken doch ook zowaar reeds zwevend op weg naar boven en verguld een balsem van rust stilte rond de ziel al raak ik door de jaren immer…

Het vers gemaaide gras smeult als zijnde het laatste leven dat ik benoem met woorden die ik vond langs de leegte van het pad de geur is oud en desastreus, het ettert waar gebeurde momenten uit mijn hand al strijkt de eer slechts door het omber dat zacht doorweekt wordt door woorden van vergiffenis spreuken die het lijden verlichten zijn…

Een deel van jou was al in mij, maar pas toen hij ook zijn deel jou compleet makend,aan mij schonk zijnde uit liefde kon ik je wikkelen in de warme mantel binnen in me, gewiegd wordend in de poel die jou draagt op onze hoop en verlangen.…

Dus mezelf zijnde, puur als een kind, in zelfvertrouwen door liefde bemind, ga ik creatief speels door het leven, echt enthousiast en zacht gedreven.…

Terwijl de wind Met verwoestende Kracht om zich Heen grijpt En al het zijnde De angst van zijn Leven aanjaagt Zie ik midden in Die orkaan dat kleine Veertje liggen, gewoon Op de grond in het gras - En met geen mogelijkheid Is zij van haar stuk Te brengen, terwijl de Storm over haar raast Brengt de zwaarste Stormvlaag…

dat ik zou weigeren bij het naderen van mijn aangezicht toch zal ik het wassen niet laten het is niet iets waar ik vaak over zal praten maar ik maak me zorgen over de onbevlektheid toch voor het oog althans vaak onzichtbaar verborgen ik zal trachten al was het maar uit fatsoen enige afkeer te overwinnen want al wordt het, als zijnde…

zo laat nog in de avond zeker, deze dag nadert zijn einde prevelt al doende mijn stem het gebed van wat was, over vandaag, dus haast het oude zijnde ik ben nu en hier in gedachten verzonken doch ook zowaar reeds zwevend op weg naar boven al raak ik door de jaren wel vaker verstrikt in verder kijken, soms gelijk aan…

allemaal op vakantie lekker genieten ik als kat zijnde blijf thuis op het huis passen wat dacht je bazin in eigen huis oma brengt warm eten kabeljauw als toetje een ander soort heerlijke vis een avond wel een niet toch gemis mijnerzijds een kattebedankje lig op haar schoot voor jou oma een muisje griezelig wel…

ik ben gloorsnikkend hoor haar damp slaat neder de warme schaal derwijze de snik valt achterover over de tong sprakeloos de larynx in de zeep melkwit haar wassende ter zijde op ’t halzen beneveld' ogen was ik haar uit wellend onuitwisbaar slempt zij mijn overgave de put in mij glorend' is zij zijnde haar kleed lakend' doende alsof het…

De sterfelijkheid houdt aan, deze morgen ontwaakte er een in mijn slaap, en vanavond vraagt het nuchtere glas om genade, men ademt zich uit als een inzicht, men is, ik herhaal me spel hoe men zich weervindt in dit haast vervleesde voortdurend kortstondige zelvige grondstuk, lijf lijk als weefsel, ik zijnde, wijn wikkend, zeker de nachten…

professioneel gedicht ik zou het maar volgen immers het is aan u gericht met enige allure durf ik trots dit in te sturen niet dat ik word betaald of een ander mijn deskundigheid bepaalt nee, dit is hèt gedicht der gedichten dat zonder meer de top behaalt omdat, ik geef het toe, het hoogtepunt van mijn arrogantie uitstraalt dit zo zijnde…

Leegbloedend in mijn overpeinzing Ontwaar ik huilend mijn bedrog Te laat begon ik waar te nemen Sleurde je mee in schuimend zog Hoorde nooit die liefdevolle woorden Ontkende wars als zijnde vals onecht Om hen in de kiem grof te vermoorden Niet ik was verdorven nee jij in en in slecht Hoe kon ik die serene liefde negeren Vals als ik was…

En de vormen van het leven, die schijnen eeuwige en onveranderlijke aan kortzichtige ogen, staan in zijn verschijnen niet meer dan wolken aan de hemelbaan; En mensen vragen, welke vorm geboren, zal worden uit die van nu; 't oog zoekt in wolken, en in de wijzen van 't zijnde, de geest.…

het verleden als mos vastgegroeid op haar ziel doet haar verstillen er van overtuigd zijnde dat alle dagen een eigen geur en kleur bezitten en als ze leest in verrukking vertelt haar hart de woorden die bij haar horen beeldend en boeiend verschijnen veldbloemen op haar netvlies en de oude eik op het dorpsplein verhaalt lachend…

Zij forceerden mijn geopende deur drongen binnen in mijn diepste ik legde bloot verborgen geheimen gelijkhebbend niets ontziend analyserend Mijn recht op een afwijkend gedrag een eigen ik levenswijze te profileren buiten de gehandhaafde norm te leven werd mij ontzegd als psychotisch zijnde Psychiatrische behandeling, de inrichting direct…

Het zijnde handen van de Heer Die ons de juiste wegen wijzen Zodat we nooit verkeerd reizen. Het zijn de handen van de Heer Die uitnodigen om tot Hem te gaan Hij zal ons in Zijn liefde gadeslaan…

De Grote Donorshow toont onbetwist Dat implanteren niet alleen voor mensen Belangrijk is, ook BNN heeft wensen Vanwege dat het smaak en hersens mist De overheid moet nu een oordeel vellen En zal daarvoor een nieuw orgaan instellen…

licht verblindde door de buitenkant wist ik niet hoe snel ik binnen moest komen om te raken aan je gedachten en je nog miraculeuzer zijnde dromen puzzels gemaakt er alle woorden mee gelegd zinnen met vele soorten emoties uitgediept en op hoogte hun doorzichtigheid vol liefde bekeken toen mocht ik pas de brug slaan…

er hangt een uiting aan mijn poort ten teken ongevraagde kolder als zijnde promotie en folder ergens waar toorts niet brandt te steken val uit een toren breek doormidden met uw kompanenpolitiek klik ons Janjaapje steun mijn Driek blijf zulks niet bidden gij verrekte niet voor u zelve noch voor vriend kom hier niet vleien ga niet zeuren…

Wie zoekt naar de betekenis en zin, de allereerste oorzaak van het zijnde, die kan het best beginnen bij het einde. Zo kom je als vanzelf bij het begin. En ga de deur niet uit, verroer geen vin. Je vindt het antwoord niet als je naar heinde en verre reist, integendeel. Verklein de maaswijdte van je net.…

Spiegelend dacht ik Laat ik nu eens mijzelve zijn Maar wezenlijk zoals het moet Niet altijd die gepassioneerde Die man met de strooienhoed En bij het verwerpen van mijn eigen ik Bedacht ik opeens verrek maar en stik Moet die baard en snor dan ook nog eraf Verwenste mijn onzekerheid als onmin en laf Het zijn van die opleeftijd zijnde…

bewegingloos Liggen blijft, de weg naar Het licht die in het Begin oneindig lijkt En alleen lijkt Op te houden als ik Deze aarde verlaten heb, Is daar ginder in De verste verte Nog net voor ik Deze wereld verlaten zal Een streepje licht Waar de zon toch Onverwacht haar licht Laat schijnen, binnen De grenzen van het zijnde…

Niet het plezier van jong en oud vergallen Draaimolens van hun paardjes gaan ontdoen Er wensen u al heel wat naar de maan Betichten u van zijnde de vazallen Van Koning Carnaval, kuis uw blazoen!…

scherven plotsklaps vielen sloeg mijn droom ineens kapot De toekomst leek ter ziele ik werd gepijnigd door mijn lot Maar maar toen de tranenvloed stagneerde en ik afstand nemen kon merkte ik dat ik het leerde en zag hoe de nieuwe dag begon Scherven zijn niet echt het einde van wat ooit zo mooi begon ze zijn een belofte, een op handen zijnde…

Betekende dit soms het einde van 't feest, op z'n hoogtepunt zijnde? Een vriend van me legde het uit en zinniger bleek het besluit: ze waren te lang weliswaar getrouwd, echter niet met elkaar.…

denkend aan de stilte en de rust in m'n hoofd ervaar ik soms wat kilte zoals een slang langs m 'n ruggengraat in een korte koude voorbij schiet de rilling doet me bewegen onwillekeurige bewegingen waarvan er geen een herkenbaar is als zijnde een eigen gemotiveerde wel doordachte daad zie 't als een ongevraagde gunst of een stille hint…

Zo zou hij ook geen weg geweten hebben met z'n eigen leven als hij niet verzekerd was geweest van haar aanwezigheid als geest zijnde. -------------------------------- uit: 'Quasi-kamikaze', 2002.…

voor Als ik zeg dat ik fan ben van André Hazes De koning van het levenslied Dat ben ik al van kinds af aan Tijdens het liedje Een Beetje Verliefd Dat ik op de radio hoorde Rolde bij mij als driejarig jochie Over mijn wang een traan Helaas is mijn idool in 2004 Op 53 jarige leeftijd aan een hartaanval overleden En dat doet mij als fan zijnde…

somberheid Weerkaatst het Zonlicht via de maan En ik baad En wentel me Volop in Het maanlicht Voelt vertrouwd Even toeft het fijn Om dan toch te bieden Weerstand Want wetende Een been in Het moeras gezet Is mezelf verliezen Red ik mezelf Door niet langer Te vechten tegen Maar accepteer Omarm ik Deze twee zijden Als zijnde…

een stal bergen hebben we beklommen en nog klim ik de weg omhoog het valt als mens niet mee, onze tomeloze levenszucht, heilzaam te verstommen, opdat ik maar 'n ongrijpbare overmacht ervaar en gedoog ik zie zeker licht aan het einde van de tunnel: een teder begin 't viel bij mij zomaar te binnen; zag iets van liefde in al het zijnde…