Netgedichten

netgedicht (nr. 78.189):

mijn verlegen gaan

licht verblindde
door de buitenkant
wist ik niet hoe
snel ik binnen
moest komen om
te raken aan
je gedachten en
je nog miraculeuzer
zijnde dromen

puzzels gemaakt
er alle woorden
mee gelegd
zinnen met vele
soorten emoties
uitgediept en
op hoogte hun
doorzichtigheid
vol liefde bekeken

toen mocht ik
pas de brug slaan
naar jouw hart
in mijn verlegen
gaan op jouw pad
voorzichtig tastend
naar houvast dat
jij met beide
warme handen gaf