Netgedichten

netgedicht (nr. 73.071):

Ik heb het licht gezien

zeker, een nieuwe hoop
openbaart zich telkens weer
in het voorjaar, of bij toeval

bij een andere keer
zoals nu, rond de kerst, terwijl
we zijn opgehokt in een stal

bergen hebben we beklommen
en nog klim ik de weg omhoog

het valt als mens niet mee,
onze tomeloze levenszucht,
heilzaam te verstommen,
opdat ik maar 'n ongrijpbare
overmacht ervaar en gedoog

ik zie zeker licht aan het einde
van de tunnel: een teder begin
't viel bij mij zomaar te binnen;
zag iets van liefde in al het zijnde