Alle inzendingen over zomeren

Lach dan nog eens naar die oude magiër die de lucht beslaat met goudgele vingers en de huizen wit pleistert in zijn gelaat, want straks is het weer zomer.…

Als de zomer in mei reeds is gerijpt, De herfst voor augustus wordt ingezet. Kent oktober dan ineens vorstverlet? Logica welke niemand meer begrijpt. Komt december zal de twijfel staken, Om voor lentekriebels plaats te maken.…

ik heb een cocon van licht gesponnen uit vroege zonnestralen een zachte wind vergaarde de draden uit geurende bloemen ik wilde de zomer begrijpen reiken naar het feest dat lang geleden voor ons de tastbare hemel op aarde is geweest…

Ook deze zomer kan al niet meer stuk, dankzij de glossy van de Donald Duck.…

alsof ze nu pas in hun groei zijn ontwaakt te laat om het zoete van de zomer mee te nemen houden ze zich met hun onrijpe zo stevig vast aan de ranken dat ze de herfst met enig respijt nog welstellend rijk zullen maken…

Een warme, zomerse bries. Zo voelt het als ik aan je denk. Maar oh wat zorg je, tegelijkertijd, voor een herfststorm in mijn hoofd. Wat moet ik nu met jou. Zonder jou een koude windvlaag op een winterdag. Het wordt weer lente, dat voelt goed. Passie, dat zijn jij en ik!…

De donkere nacht Samenspeling van duister en kou Het jaargetijde doet Anders verwachten Een ijskoude windvlaag Gevolgd door Een rilling over mijn gelaat Doortastend Verhelderend Een poetische zinspeling van de nacht In het hart van de zomer…

een ondeugende herfstachtige wind doet rokken bollen zomer nog de schalkse wandelaar in de Haagse schilderswijk kijkt reikhalzend naar half ontblote dijen snelt zich naar huis om daar met zijn dame te gaan vrijen…

Dikke wolken drijven over, zeggen dat de herfst al komt en de dagen worden koeler zodat alle klank verstomt; velen treuren om de zomer nu alweer zo gauw voorbij, maar de najaarsdagen zingen ook, en zij verheugen mij.…

De zomer is niet meer, de winter is er wel, de tijd is er ook niet meer, het uur telde wel twee keer. De kippen van de leg, de koeien vol met melk de mens is even van slag omdat het uur der waarheid omgezet werd in wintertijd.…

bloesem van zilte aarde vindt zelden een vaste bodem als de wind aldoor raast raakt amper gewend aan een zomerse liefde van blijvende waarde waarop een hart zo innig aast…

Ik zie naar buiten En ontmoet op het raam Nog zweetdruppels Van de eendaagse hittegolf Ze gedragen zich monogaam Verspreiden zich over het glas, Wensen zich niet aan te sluiten Allee, roept het gras Het is zomer, dat komt ons In stromen beter te pas…

De zomer is er voor wie houdt van heet, de herfst voor wie graag paddenstoelen eet, en schaatsers moeten het met winter doen. Maar jonge minnaars zijn voortdurend smoor; verzaligd zoenen zij seizoenen door.…

Ik zou een jonkie willen zijn van wielewalen dat boven in de hoogste boom zijn liedje zingt er fluitend wacht op leven uit de eierschalen- een zomer lang in Neerlands bossen ademhalen tot de oktoberkou me weer naar elders dwingt.…

O, die klaprozen langszij wanneer je op de snelweg rijdt, dat zomers rood tussen het groen, groots in uitbundigheid. Als pauwenveren wuiven zij een speels pauzeerakkoord, dit rozenveldapplaus vertolkt Gods eigen scheppingswoord.…

Zal ik hem met de zomer vergelijken? Zijn verzen stranden niet in klamme dagen Maar spiegelen om hoogmoed aan te klagen En weten haarfijn pointes te bereiken Zo lang de mens kan lezen en kan spelen Zo lang zal Shakespeare’s oeuvre niet vervelen…

snel kleurt de bloesem aan de twijfelboom daar waar jonge bladeren hun lente dromen rijpen vruchten in wanstaltigheid met een ongepast voorkomen wij gaan ze niet oogsten onze zomer zal ze allemaal verdrogen…

Wij kunnen er -meestal- tegen schijnsel ...van zon Wij willen zomers met zon in overvloed Maar de hortensia in onze tuin doet het pas echt goed Na de overvloed van 'n klaterende bui regen.…

nu de zomer doet alsof ze pas gestart is grijpen groene bladeren hun kans om zich helemaal vol te zuigen met leven zodat de landing, voor wanneer ‘ie dan ook geplant staat, aanzienlijk zachter zal zijn…

op zomers plezier nog niet klaarwakker nog niet ...getuigd voor de vaart het is tenslotte nog maar eind maart De zeilen in het vooronder het roer roerloos Ik zie de rimpelingen van ongeduld in 't klare water.…

ik heb de lente meegebracht de tulpen aan je deur gehangen achter je winterse raam heb je ze in een vaas gedaan “kijk eens hoe mooi” dat zag ik aan je lippen ik heb de liefde meegebracht als we zwaaien huil je zacht was het maar zomer…

is je op 't lijf geschreven Jij schrijft het nu en het verleden op elke bloem die steel met aarde bindt Je maakt een lint van capriolen De lucht lijkt, door je dagtocht, blauwer Het is dat wat me in zomers zint.…

open ogen verdragen weing licht in een wankel jaargetijde versleten levens uit de lijst gehaald verblind ten val gebracht ijskoude handen op het hart gedrukt is het ooit zomer geweest?…

Na deze winter gaat het kwik omhoog Maar na de zomer wordt het toch weer kouder Met wat geluk wordt u een jaartje ouder En als het regent houdt u het niet droog Voor slechts 10 Euro kan ik meer voorspellen De lijnen zijn geopend...u kunt bellen…

De lente is nu bijna voorbij En dan is het eindelijk zomer.…

De pitbull in toga neen de Bokito onder de topadvocaten de grootste, de sterkste de onverwoestbare geen gat in haar hart te slaan hard zal ze terugslaan die houden ze niet vast Nog voor de zomer is zij te gast bij de talkshows is het niet in Nederland dan wel in Dubai!…

Zinderende zon De bloemetjes en bijen Vatten vuur en vlam Freya ontkleedt zich Het wordt een warme zomer Vruchtbaarheid alom Veulens in de wei Jong verliefden in het gras Moeder Natuur lacht…

Dus blijven onze zomers zo extreem Dan is straks de vergrijzing geen probleem.…

Bij aaneengeregen opzwepende noten in het jagende ritme van een zomerse bui spring ik acuut uit mijn zachte fauteuil en vergeet voor even mijn kraaiepoten Dan dans ik vurig en lenig de lambada ondertussen kort vertoevend in het nirwana…

Wat natuurlijk voorbij lijkt aan het ziende oog onttrokken vanuit de zomerse natuur in vruchtbaar boeiende naijver; bevruchtend het gonzen van de ijverige bij biedt fokken, men bij het laatste etentje voerend de gonzende drijver.…