Alle inzendingen over zomeren

Bij aaneengeregen opzwepende noten in het jagende ritme van een zomerse bui spring ik acuut uit mijn zachte fauteuil en vergeet voor even mijn kraaiepoten Dan dans ik vurig en lenig de lambada ondertussen kort vertoevend in het nirwana…

Wat natuurlijk voorbij lijkt aan het ziende oog onttrokken vanuit de zomerse natuur in vruchtbaar boeiende naijver; bevruchtend het gonzen van de ijverige bij biedt fokken, men bij het laatste etentje voerend de gonzende drijver.…

Een traan die over een wang loopt Zal de lach van morgen zijn De lach in zijn volle pracht Geeft lommer in een zomer dag De traan in mijn hart Is het zingen van jouw lach Een traan en een lach Samen één woord…

Ik hou van mooi gebroken blauw zoals de maand van jou en Mei, de kentering van ogen tot de nacht de zomer die in de winter werd gebracht. Een open gedicht het lichtste licht voor dauw en dooi heb ik je in mijn hart gesloten.…

De muurbloem rukt gestadig op in mijn tuin met wilde rozen In betere tijden ooit de opzet, nu grijp ik in in geur en kleur Ik tooi mijzelf met lente en kom vóór de zomer al tot bloei en roep de tuinman…

Te warm was het voor mijn dekbed Te koel voor een zomers laken Het was na enen toen ik iets tevoorschijn smeet Een sterk en stevig tafelkleed Onder prettig fel gestreept Kreeg ik een leuke binnenpret Krijg ik morgen op dit tafellaken Dan ook ontbijt op bed?…

Vaak zie ik ’s zomers vrouwen manoeuvreren, zwaarbillig zwetend op hun fiets. Dat kan nadenkend stemmen en zo peins ik dan hoe of ik later wil reïncarneren. Als architect, als arts, als man van adel, desnoods als aap… maar nóóit als dameszadel!…

En al was de zomer niet zo mooi er was veel gras er was veel hooi 't klein hoefblad knikt nog aan de sloot kattenstaarten uit- gelatener dan ooit 't zit vol jonge koeien in de wei en een stier dikbillig ligt er onverstoorbaar bij…

Hoe kleiner wij, hoe groter de zomer. ------------------------------------- uit: 'Op de rand van de taal', 2001.…

Wie spreekt er na de dood van Michael Jackson Nog van een slangenbeest in de wc Een katje draait wat Miele-rondjes mee Een cirkel in het gras is werk van heksen Voor wie er zoekt naar wereldnieuws met pit Wat leeft er deze zomer? This is it.…

Ik zweef en zie de wereld ik zie jou, en ik zie mij ik zie de zomer, ik zie de winter Ik zie het groen, ik zie het blauw ik zie mensen, mooie mensen ik zie engelen en ik zie jou.…

We zagen uit naar de lente en witte bloesem toen het nog winter was en de langzaam kalende bomen met bladeren goud dwarrelend nog vers in het geheugen toen we vol heimwee verlangde naar de zomer en de geur van rozen in de tuin…

De dagen en de frieten worden korter De zomer gaat al bijna van ons heen Precies als Laura, want ze mag alleen Dan ga je je toch afvragen: wat schort er Aan wat voor 14 jaar te groot kan zijn En wat juist groot móet zijn, is dan weer klein…

ze woont in een droom gekneld tussen zomer en herfst er hangt een geknakte zonnebloem aan de binddraad na het laatste onweer hij krijgt een binnenplekje in een vaas terwijl ze kastanjes uit haar zakken schudt wordt er gerild door merg en been…

Late avondwind draait rond mijn hoofd vreemd genoeg speelt een glimlach aan de schaduw kant laatste refrein van een te vroeg geboren zomer loofhout dicht haar boezem devoot wat haar weerbarstigheid ontsloot.…

De zon staat laag het is nog fris maar aan de kleuren zie je dat het bijna zomer is ik ga uit bed en doe zowaar mijn best je bij het opstaan niet te storen de zon staat laag het is nog fris er is zover ik zie nog niets verloren.…

Toen de dag zich draaide naar de wereld lag er in jouw bruine ogen dat donkerblond verlangen naar droevere weemoed dan die je had gevangen en aan zwarte horizon verloor een boom zijn uiterlijke schaamte en wentelde een droom zich uit de zomer naar een herfstgeraamte.…

Kan iemand deze zomer mij vervangen? Al weken weet ik: Straks zal ik niet kunnen Toch gaat het niet alleen om enkel gunnen Je mag toch ook wat kwaliteit verlangen? Aanvaard, o lezer, zij die ’t werk verricht Bewonder vast haar naam in dit gedicht…

ik vergelijk je met de zomer maar jij bent zonniger en milder en nooit in glans voorbijgaand ik bemin je in het stofgoud van de zon het is mooi om je aan te raken het is zoals het voelt, het is liefde harten op drift volmaakt in een schoon licht…

in haar beschermende schoot koestert de winter het zaad van de zon en bevalt in al haar glorie van de prille lente belofte van de zomer die lang zal zijn en zoet de grote Moeder glimlacht en wentelt zich tevreden om haar eeuwig brandend licht…

Ik verlang steeds meer naar de zon Ik kan echt bijna niet meer wachten Over hoelang zou die komen Hoeveel dagen hoeveel nachten Met een licht zomers briesje Niet te hard en niet te zacht Die zon die zal wel komen Ik heb er zo lang op gewacht…

Van oudsher was de kermis in de stad Een reden dat omwonenden verkasten Nu kiest men ook vanwege Zomergasten -Zodra de zomer komt- het hazenpad Zo'n vlucht scheelt gauw een maand lang redetwisten Met plaatselijke loungeroomsocialisten…

je ligt op sterven maar je wilt die ene voetbalwedstrijd nog zien dan is Nederland-Estland niet het beste moment om op sterven te liggen Nederland-Brazilië zou beter zijn, maar is pa s volgende zomer dus neem ik dan maar wat afscheid van familie als je toch wat moet doen…

met haar hand in de jouwe wandelen ze blootsvoets door het iet wat hoge gras de zomer omarmt ons doet haren wapperen in de kleurrijke wind voelend dat de tijd daar is om voorzichtig los te laten volgt zij met gepaste tred…

warme wind vlaagt veranderlijkheid maakt de wereld stil als zonder adem hol schaduwen achterna mijn weg naar binnen om in jou te vergaan tot ik je hart weer hoor slaan zomer ons verder draagt…

Het is er nu, die vergankelijkheid die zo kan rotten op de grond en we vinden er ook bodem na zwoele zomerse winden we vinden er weer eikels die zijn gevallen door koude en het intieme van de nacht we houden van zijn regens in regelmatigheid van zwijgen.…

Het hart heeft geen mening: want ik weet dat onze liefde over zakelijke kwesties zal blijven zwijgen ik heb je lief in het zand van de zomer wanneer de wind keert ben jij mijn stilte en ik held voor een dag zwem als een dolfijn om bij jou te zijn.…

de dromer droomt de zomer bloot de denker denkt om aardkloot en uitstoot de doener doet gewoon wat moet rebelleren, demonstreren als de dromer doet zal de doener denken aanstoot, opstoot maar wie er nou iets mee opschoot?…

Het hart aan het platteland verpand aan het blonde stro en blond haar Tijd gaat niet voorbij, maar verdwijnt Elke herinnering wordt opnieuw voorbij opgebouwd, er verdwijnen stukken uit jij bent hier in zomers land en blijft in mij…

het zomert na: we worden erg verwend die ploert van koper weet voorwaar van wanten en dus beheerst hij elke dag de kranten de warmte is voor velen ongekend een paddestoelenweelde annonceert: de zomer sterft maar herfst is niet verkeerd…