Alle inzendingen over zomergasten OR wilfried de jong OR kou

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

’s Nachts groeit het ijs een dikke centimeter Het land wordt met het schaatsvirus besmet En ijzers glunderen, ontdaan van vet De kans op ‘it giet oan’ wordt per dag beter! En dan, gewoonlijk een paar dagen later Gaan sloten fieltig grijnzen: ijs wordt water…

Hij, die ene lieve jongen Hij, die er altijd voor me is en me laat zien wat echte liefde is Hij, die een arm om me heen slaat in de kou Hij, die zegt hoeveel hij van me houdt Maar hij, hij is nu ver bij me vandaan nu is hij slechts een herinnering die ik voor altijd in mijn hart zal dragen Ik mis hem zo, die ene lieve jongen vooral in deze…

In ‘Zomergasten’ zag ik pas Dick Swaab De schrijver van het boek ‘Wij zijn ons brein’ Achter zijn lach hing steeds een grijs gordijn ‘De vrije wil ontbreekt’ zegt blije knaap Bij óns thuis werd het eventjes heel stil De buis ging uit, geheel uit vrije wil…

verse krassen getuigen van een liefhebber een waaghals hoe de kou ook snijdt kleurt het wangen rood zichtbaar ademt de kracht van dit jonge leven de vrijheid tegemoet…

Jong Geluk Jonge honden in de wei Jonge helden zijn wij Geboren voor het geluk Geboren voor de zege. De anderen zijn slecht De anderen zijn tegen De anderen zijn wij In sportpark Welgelegen. Shirtjes fladderen in de kou Kluiten vliegen op Kuiten zijn gespannen Het doel bereikt.…

Ik zou een jonkie willen zijn van wielewalen dat boven in de hoogste boom zijn liedje zingt er fluitend wacht op leven uit de eierschalen- een zomer lang in Neerlands bossen ademhalen tot de oktoberkou me weer naar elders dwingt.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

------------------------------------------ Deze hartenkreet draag ik op aan zomergast, 31 juli 2011, Dick Swaab, emeritus hoogleraar neurobiologie en internationaal bekend hersenonderzoeker, die samen met interviewer Jelle Brandt Corstius zal zorgen voor boeiende televisie.…

Zomergasten zijn verdwenen als spreeuwen - het dorp komt tot rust. Wolken hebben haast en brengen het blauw om zeep. Stil bos - in de verte hoort hij een ringtone. Lege speeltuin - wind wiegt de schommel heen en weer. Het klikken van haar hakken houdt het trottoir wakker. Storm raast en geselt de stad - kattensprong.…

- Wel Wilfried, Willy wil weten waar Wendy woont. Wendy woont waar Wilma werkt. Waarom wil Willy weten waar Wendy woont? - Wel, waarschijnlijk wil Willy Wendy waarschuwen want Wendy's Walter wil wat...! Wat wil Walter? - Wel..., Wilma! Wablieft! Werkelijk? Wanneer wordt Wendy wakker! - Wanneer wil Willy Wendy waarschuwen?…

Voor de uitzending van zomergasten Corona Schouten, de moeder en de zoon Zou ze gaan praten over haar jeugdige geslachtsgemeenschap voor het kerkelijk huwelijk in Israël wat beloond werd met haar zoon zou ze gaan praten over haar onvoorwaardelijke overgave voor God, Kerk en ChristenUnie wat beloont werd met haar ministerschap zou ze…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Maar ik zou best willen weten, of geld ook "jongen" ken! Want als ik voor elk rijmpje betaald worden zou, stond ik nu niet, te roken in de kou!…

Als de regen langs mijn haren druipt En de wind mij in mijn jas verjaagt Als mij langzaam het gevoel bekruipt Dat de kou mij persoonlijk heeft uitgedaagd Als mijn haren druipen in mijn nek En ik huiverend mijn jas ophang Bedenk ik tevreden, en dat is gek Dat ik steeds vaker naar dit weer verlang…

Lang is de avond een gezicht dat ik verander in de kou die me niet meer volgt als ik slapeloos verdwaald weer eenzaam en gelukkig ben…

nu gaan ze weer trekken de scheuren op zijn taaie lijf maar alles beter duizendmaal beter dan die geur van verbrand vlees van verse botten waarop vlammen lekken die hem zomer's soms doet gruwen ook al vloeit er dan drank knallen er slechts kurken een geur die hij nimmer heeft geroken zo hoort hij keer op keer waren het maar gekken…

De kou begint weer trekkend door heel mijn lijf lief kun je mij warmen?…

Ik wil hen bewaren van de kou vrijwaren, zoniet vertonen ze barsten in hun kleren, verliest mijn bronzen pauw zijn veren, staat mijn ranke beeld zich af te vragen of zij het deze winter wel zal halen. Haar gezicht wordt er niet beter op, straks staat ze er de volgende zomer zonder kop.…

Nee, roepen zal ik je niet je zult nu toch niet komen mijn handen koud aan de rand van wat ooit ook jouw leven was wilden je alles geven wat ik nog te bieden had, maar je wilde slechts jezelf en die ander, waarvan je zei, dat ze niet bestond.…

zo kan de kou er nóg beter bij…

Telkens weer, doet de kou de gemoederen verhitten, maar dat komt alleen maar voor, bij de gemoederen.…

omarmt mij hoe lieflijk ook rillend tot op 't bot beroert zij mij jaagt ze me aan tot dingen waar ik mezelf voorheen niet toe in staat achtte…

Het wrede lot dat mij bestiert Onkruid dat zo welig tiert Veel gedaan en veel gebierd Met veel gevoel maar zonder doel Menige deerne heb ik versierd Ik was daar nooit goed in maar afdoende gespierd Zoals een duivel zijn feestje graag viert Dit is wat ik bedoel Ik leefde vol passie, maar 't hart bleef koel…

ik zie afschuw in je ogen hoor de woede in je stem als ‘t klappen van een zweep voel ik de striemen in mijn hart in de schaduwen van jouw ijzigheid bekoelt mijn koortsige lust…

Het koude front beheerst steeds meer het aanzicht. Het geeft de zon haar glans. Bevroren landschap. Wispelturig vliegen de vogels heen en weer. Stilte in de vroege morgen geeft de opwarmende zon zijn impuls over het fraaie winterse weer.…

De kou ligt dik over de wereld als stof alsof er al heel lang niemand meer is en ik ben vergeten of over het hoofd gezien achtergelaten alsof ik niet meegenomen kon worden Niemand met wie ik kan delen wat ik voel, de kou sinds jij weg bent, de kou sinds ik alleen thuis ben Niemand om aan te vertellen dat ik jou, mijn liefste liefste…

En ik, ik zit hier doelloos nog steeds denkend aan jou Het leven gaat door met leven kent geen warmte, kent geen kou..…