Alle inzendingen over zon opkomst

. ---------------------------------------- uit: 'Zijn opkomst in de voorstad', 2000.…

Ik laat me door geen zon koeieneren, Dit wordt de strijd der gebakkene peren, Manmoedig de lont in het kruit! - Paperle - paperle - paperle - pap, Kijk es hoe ik in de zonneschijn stap! Piet Hein die veroverde een zilveren vloot - Ik lust je, jou hemeldragonder!…

September blaas uw gouden vlammen Door al de wijde wereld heen! Blaas van nog boordevolle stammen Het kwijnend afval naar beneên! Begraaf ons in uw gulle goud, Tot ons ontstuimige verlangen Barst boven al uw wilde zangen En feest in al uw vruchten houdt! September blaas uw witte buien Als blâren van een rozenstok! Blaas aan ons hart, tot…

De grote zomerdag staat open En bouwt zijn weelde over de aarde, Het malse moes lacht in de gaarde Bij 't sappig groen, met dauw bedropen; Het ruiselt in de weke hagen, Het gonzelt in de bloesemstruiken, het tintelt in de groene pruiken Der berken bij de zoete vlagen; De kool brandt op de peerse kluiten, De blonde brem bloeit welig tegen…

Bij de dood van C.F.L. De Zomer stroomt van de glanzende lovers, En staat op als een bruid uit de zingende velden, Een zwerm van witte vlinders valt in de klaver, De morgendauw druipt van de struiken, Als van onze wangen de tranen - Want hij is gestorven! Het koren ruist, als de klagende branding, Die opstijgt uit ons hart tot de kusten…

De dag ging heen, zonk eenzaam achter Een oude wijze vlier, De meiliedjes werden al zachter, De wei lag vol getier - De kleine krekels riepen: Kom hier! kom hier! kom hier! 'k Sloop zachtjes door de bronzen wei, Het zong er als een lier, - Ik hoorde 't - ik was heel dichtbij - Dan zweeg 't - ik zag geen zier, - 't Was verder dat…

Wanneer als vandaag, de zon haar stralen laat dalen, zodat de warmte voelbaar wordt, zie je mensen glimlachen, vrolijkheid straalt, soms lang, soms eventjes, dus kort! Wanneer de zon, haar ons de stralen voelen laat de warmte een waar genot denk ik niet meer aan de afgelopen weken want toen kwamen we warmte en zon tekort!…

tijd verafschuw rimpels mijner handen wring ik mij in de stroming van weleer echter opgenomen word ik niet meer geslonken is mijn gulle minne tijd doch gesmoord dendert deze voort ongezien over de amoureuze vlakte verteert het mij en heeft mij stil vermoord nimmer kan en zal ik aanvaarden die langzaam vervagende horizon vervagende opkomst…

Ik ben de baas van dit gedicht Het is aan mij gehoorzaamheid verplicht Zo wil ik dat het niet meer rijmt En dat het raadsels in zich bergt Van opkomst, bloei en ook verval Ik ben de baas van dit gedicht De weemoed in mijn ziel Wil ik in de regels branden Over wat eens was en niet meer is en nooit meer komt of toch weer anders Ik ben…

Samen toen met Breytenbach op barricade met woorden werd gestreden tegen een zo vilein bewind Vervolgens ver- filmd, leerde de rest van de wereld wat wreedheid is als vanwege slechts een diep-donkere huid 'n beperkt aantal blanken zich ergert zich stoort aan opkomst van gerechtigheid voor gekleurden vanaf de jaren '90 van de vorige eeuw…

Uit de magistrale opkomst van de zon, de pastorale dirigent zonder winstbejag waar alles eindigt en begon, de opmaat neemt in een vlammende paukenslag, het veld bestrijkt van ieder instrument en de liefde bespeelt, waar de zin z’n hoop aan ontleent van het heden, maar ook postuum.…

de nacht verschoot spontaan van kleur toen jij, slechts gekleed in goed humeur mijn slaapkamer binnen kwam stormen de ochtend in je ogen was reeds gewekt door rommelige lakens die zich nog onbevlekt plooiden rondom mijn slaperige vormen je glorende opkomst was de droom waarmee ik me normaal gesproken loom nog eens slaapdronken omdraai met…

Een blij gezichtje, huppelt mijn kamer binnen, een blij snoetje maakt ook mij blij van binnen, een blij gezichtje wordt naar me opgeheven, een vochtig kusje op mijn wang gegeven, met een blij gezichtje maak ik voor dat blij binnen huppelen inclusief de zon een kort maar blij gedichtje.…

Geluid van de vogels, eenden en meerkoeten, vullen de stilte gekwetter alom, met in het stralende middelpunt: de zon! Ik lach, begroet de dag en tel mijn zegeningen……..…

. ----------------------------------------- uit: 'Zijn opkomst in de voorstad', 2000.…

Er was een grote opkomst van de boeren die tegen deze koning demonstreerden, die biologisch oorlog wilde voeren.…

~~~ de nacht verschoot spontaan van kleur toen jij –slechts gekleed in goed humeur- mijn slaapkamer binnen kwam zeilen de ochtend in je ogen reeds gewekt door rommelige lakens die nog onbevlekt de dag tegemoet leken te geilen je onverwachte opkomst was de droom waarmee ik me normaal gesproken loom nog even lekker omdraai in mijn bedje…

De bemiddelaar als bedreven kunstenaar laat in één gloeiende lijn mijn zegen vieren haar opkomst is mijn persoonlijke interpretatie. Ik zie jou met mijn gevoel mijn bevlogenheid de stilte in kleuren balanceert in harmonie dat is mijn grootste wonder in gehele compositie.…

. ------------------------------------------ uit: 'Zijn opkomst in de voorstad', 2000.…

dagen kantelen in schemering verlengen schaduwen om nachten minder zwart te geven en zichzelf langer te verwennen met het licht dieren wisselen van leven en gaan rusten uit het zicht van opkomst tot aan ondergang ben jij de tijger die al loerend loopt te azen op dat grijze ogenblik wanneer de prooi ontspannen is omdat de nacht…

Boven hen houdt een dreigend-grijze lucht de zon gevangen. Totdat zich een opening vormt, helblauwe lucht ver-schijnt – snel weer bedekt door nieuwe wolken gevolgd door opnieuw – een grijze massa, waarna een stralend witte wolk zijn opkomst doet, begeleid door lyrische vioolstreken die de piano tot zwaardere akkoorden aanzetten.…

Schreeuwend van het dak voor het herstel van blazoenen die tekens hebben gegeven aan contact tot harmonie na humane opkomst goed behoevende slag hongeren binnen een klakkeloos opleverend bestel als gestel een wezen warmbloedig de tegels die oplichten voetenwerk de intentie symboliserend teruggetrokken rioolras dichterbij reiner en duidelijker…

Je opkomst en je ondergang verstreken in enkele eeuwen (nee, dagen). Je opdracht was de optelling van alles. Je was geen boom vergeten, geen sloot (of oceaan) (behalve de kleine oceaan waar iemand stiekem voor ging staan, alsof je een stel arme sloebers hun oceaantje af zou pakken).…

zon verwarmt het stadion volgestroomd met levendige gesprekken de behaaglijke geur van sigaretten warm aangeschurkt tegen jassen het uitvoerig betoog van tabak de hemel welft genegen over de opkomst van spelers na de eerste helft is er een tegenslag een wolk legt het veld naar een grijs vlak veroordelingen van de tribune het spel wordt…

Donkere kruinen breken de gloed van de zon. De Heische Beemd bloeit. Licht richt de korenbloem op. Stilte én gezang alom.…

Verwarrend, denk ik toch Goed of niet Zwart of wit Koud of warm Haat of liefde Maak niet uit Het is een opkomend besluit Die rijpt in mijn geest Misschien in mijn hart het meest De opkomende zon, na een regenachtige dag, dat is wat ik hopen mag.…

jouw gelijkenis overbrugt het allemaal zonder toegeknepen ogen bij zonsondergang en opkomst herkennen wij onze pa in jou mijn halfbroer met dezelfde innemende blik.…

De keuzes van mensen zijn te vaak ingegeven door zelf niet te kiezen maar zomaar te volgen ook niet na te denken wat de gevolgen zijn het effect, het resultaat voor hem of haar als individu en de mensen om ons heen laat staan de collectieve massa In die negatieve spiraal zit onze Nederlandse samenleving gevangen ons als geheel niet beseffend…

Duizend keer heb ik De zon zien ondergaan Gloeiend purper in omarming Brandend rood in zwarte zee Giftige wolk over boze bergen Pluimen opgeblazen in oranje Gouden golven in verdwijnpunt Vage nevels in het niets Ontsluiting van de horizon Een sinaasappel in een sleuf Daar gaat het licht tenonder Kleuren vervloeien tot de nacht De laatste…

En in de avondstonden hebben nooit sindsdien de zonen van de zon de ondergang gezien zonder dat hen de wonde kwelde van voordien. ----------------------- uit: 'Rebis', 1989.…