Alle inzendingen over zwijn

We lopen 's ochtends vroeg geruisloos door het bos zien 'n glimp van 'n konijn, hert en vos en zélfs 'n vluchtend zwijn. De opkomende zon stuurt gouden stralen door de bomenkruin 't bladerdek in herfst-tooi van oranje tot roestbruin. In de stilte hoor je af en toe een krak van een verdorde tak en geurt de adem van het bos.…

Z'n toverkunsten zijn enorm verbazingwekkend: zeven zwijnen laat-ie door een spreuk verdwijnen. Het joch verandert zelfs een mier door slechts te wijzen in een stier. Een glazen vat wordt onverhuld door deze stier met melk gevuld. Ineens begint het beest te loeien: 'Voor melk behoef ik écht geen koeien!' Te gek!…

zomaar niet, gelukkig toeval in keukens die veel woorden kennen zodat er dringend iemand anders kookte Mijn ziel zoekt niets, en evenmin spreekt het hart, geen spier tot mij van haten of juist dom bemind Het lekt, dacht ik, het lekt +++++++++++++++++++++++++ In pastiche hartenkreet (nr.37231) “Ongewild gevraagd” van Paarlen voor de Zwijnen…

Zaai de paddenstoelen in mijn herfstig hart als ik naar onbekende oorden reis, verstrooi mij in de sporen van de golven van een bloemen oceaan en zal ontwaken voor het naderende einde, laat mij zwarte aarde eten indien ik in de armen stijg van een argeloze orkaan, die mij aan de geparelde zwijnen voert als aandenken wat voor…

't is altijd 't oude: zitten beven van de koude; dan, deur slijk en moze gaan; later, in de zonne braên; als het zwijn zit in de kuipe, 't keerske brandt al in de puipe; en, van zo de winter fluit, 't keerske is dood, en 't jaar is uit!…

als ze Arriveert Brult ze en Choqueert ze Danst Een Fel Gedreven Hiphopdance Ik weet dat haar Jacht Kil en koud is Laaiend neemt ze Mens en muis in haar kielzog mee Niets vergetend draagt ze Organismen met zich mee Parels voor de zwijnen in haar Queeste zonder end ze Rolt Stroomt Tolt Uitzinnig Vastberaden…

Raven in de mist Mysterieusheid onbetwist Dood in de nevels Je slikt er en je prevelt Brenger van de dood Mysterie begroot De duisternis die over de heide lag Het onheilspellende wat jij er zag Schimmige contouren Je ziet ze op de vlakte loeren Lucht van dode zwijnen Hun lijken rotten er en kwijnen Brenger van de dood Je hebt hun…

Wilde zwijnen zijn schadelijk, voor onze bossen. Mensen produceren varkens, in supergrote stallen. Hoe groter stallen zijn, hoe beter, menen boeren. Hoe groter stallen worden, hoe beter voor het dier. Dierwelzijn en betaalbaar vlees. Dat is het, waar het ons om gaat. Dieren als wortels kweken. Wortels van het kwaad.…

O neen, ik drink niet als een bever Vocaal ben ik bepaald geen ever Zwijn of bronstig hert of fret Ik ben broer van De Lussanet Die zuipt en beeft nooit, nipt slechts wijn Uit de Provence, Nice en Turijn Maar als het gaat om dans en sjansen Breekt hij graag voor u twee lansen... ...In deze chaos zij de lezer in eerste instantie…

De paardenbloem Prachtig en magnifiek tegelijkertijd De laaghangende zon scheen een oranje gloed op de grond De paarden galoppeerden als wilde zwijnen door de wei Een blaadje van de paardenbloem brak af en vloog weg Weg van zijn vrienden die nog aan de paardenbloem zaten Weg van de stengel Hij vloog en vloog alsmaar door Tot hij op een bepaald…

Nat en miezer dreinen Kale takken hangend aan een boomkroon Regendruppels die van de stam afglijden Boomsappen verzameld in wat schuim Grijze luchten huilen Het weer mag in de leer Een zonnetje al tijden aan het schuilen Huiselijke knusheid bepaald de sfeer December kent z’n grillige tijden Hert en zwijn van voedselarmoe beducht Huiselijke…

Strooi de as van sneeuwvlokken uit mijn winterhart als ik naar onbekende tijden reis, bedek de sporen van de golven van een gekortwiekte oceaan die mij ontwaken laat voordat zij op de kust van het heengaan slaan, en mijzelf voor de zwijnen werp, behangen met de paarlen die eerder werden voorgeschreven, leer mij nog te wensen wat…

Kon ik het maar uitbannen: die domheid van een rund de koppigheid van een ezel de luiheid van een zwijn de schichtigheid van een wezel wat zou ik graag vrij van al die onhebbelijkheden zijn als het maar had gekund was ik maar zo werklustig als de mieren zo sterk als een beer zo listig als een vos dan kende ik geen problemen meer dan…

de zerken staan er keurig in ’t gelid als soldaten op gemillimeterd gras exercitie komt nog altijd goed van pas ook als het lijf de ziel niet meer bezit hier rusten wat men noemt de Nazi-zwijnen zij werden bij hun moeder weggerukt of haastig uit het klaslokaal geplukt de kronkels van de dood in rechte lijnen hun noodlot was het om gehaat…

Bij de cipressen van een lustwarande stond je te lachen om het bronzen zwijn toen je uit de lucht in mijn blikveld landde aangeschoten, door een teveel aan wijn snel zouden we in dat hotel belanden het oud palazzo van een Florentijn die ooit als monnik tot de vuurdood brandde we gloeiden er na, omringd door jasmijn.…

in deze schemerige bossen waar de geest van ‘t verleden zelfs huist in de ruwe schors van eeuwenoude statige eiken wind raast in de toppen verschuilt zich ruisend in ‘t eeuwige groen van statige bemoste sparren zwijnen spoken hier rond zwart smakkend knorrend elke geest vlucht jammerend tijdens hun nachtelijk maal in de morgen resten…

Maar zie daarna, met ogen wijd gesperd, de zwijnen, ook aan de jacht ontkomen, een einde maken aan mijn moestuin dromen. Het leven is een tranendal En in de herfst dan nog het meest.…

De nacht langs het sparrenbos Herten treden uit De maan en sterren boven ons Een laatste roodborst fluit Je voelt je op elkaar aangewezen Samen heb je de nacht geprezen Het schouwspel vanuit het heelal Maanlicht boven het dal Schimmige contouren van wilde zwijnen Een das die de velden in zal verdwijnen Je voelt een hand En brengt elkaar…

Ze paradeert over de trap om het volk te laten weten hoe het met haar tamme zwijnen is. Met bulderlach en volle borsten destilleert ze het wild uit de man, die zich – gelokt door haar grote ogen en open blik – in haar armen een gefuikte vis weet.…

Blij dat ik geen wroetend zwijn was. Zoveel statiegeld te vinden. Ai, alweer verstapt zich hier een hinde. Colablikjes met wat resten. Tientallen kevers mochten het dodelijk testen. Zonlicht op gebroken glas. Het is maar goed dat de brandweer erbij was. Geldkluizen mogen er roesten.…

Paardenbloemen in de wind zien wiegen Composieten met de mooiste zweefvliegen Te kust en te keur zie je Pinksterbloemen Het voorjaar wil je roemen Een veulen springend in de wei Met haar moeder aan d’r zij Reeën dartelend aan de bosrand Een zandhagedis zonnend op een boomstronk beland Zwijnen die schurend tegen een boomstam liggen Een zeug…

Over het bij vlekken zongeplengde dak hangt de beuk zijn loof van dieper rood Raamkozijnen glimmen groen en vatten terracotta bloemenpotten daarin geraniën groeien van het esmeralden blad met doffe kring naar meekraplakken bloemen Op de dijkweide weidt zijn zwijnen een zwijneweider wijl hij op een schelp gebrande aarde okarino speelt De klanken…

Er was ooit een wereld waar zwaluwen zwijnen knipten en schoren, voor niets. Er was eens een tuin, een lusthof met onaanraakbare bomen, een pad vervoerde een kar, geladen met boeren, vervolgens een koets met dichters en denkers, een koets met geleerden, techneuten en klerken, daar achteraan een wagen vol tweedracht en twijfel.…

Hemeltergend vuur mens en dier verjagend jankend in de as pijn in mijn hart Alweer een kermende moeder tussen de puinhopen van een oorlog gevoerd uit winstbejag pijn in mijn hart De medische misgreep die meer vernietigd dan heelt ongestraft weer een leven verminkt pijn in mijn hart de angstige ogen van het kind waar het smerige zwijn…

Levensvragen verder reiken, een zwijn wordt meestal vastgehouden geslepen en verchroomd bij bewustzijn, ongehavend uit de strijd opnieuw is gevormd het voorzetsel dat bestond, hevig strijd heeft het gevoerd. Het doek schittert als vanouds, boekte een verdiende overwinning het is mooi eigen fouten te herkennen.…

steeds meer nuanceverlies is te vrezen de zwart-wit standaard rukt dreigend op cultuurverworvenheden als verdraagzaamheid vreedzaam samen leven wederzijds begrip worden razendsnel vervangen door varkenskop bomaanslag brandstichting een horrorstrip gegooide eieren naar een Turkse supermarkt zijn ridicuul slecht getekende zelfportretten van zwijnen…

Dat de klant op het achterend kauwt van een zwijn, laat de vleeshouwer koud. 't Gaat om economie. 't Is de vleesindustrie, die de mens voor het baklapje houdt. Hoe kan bij een feest, dat we vieren het eten van lijken plezieren? Dat snapt toch geen hond, want het is ongezond voor de mens maar vooral voor de dieren.…

Kleine vogeltjes maken kennelijk de dienst uit - geen hert of zwijn betreedt mijn horizon – en vinden geluiden uit die lijken op wilde dieren. Ik probeer ontspannen de warmte te negeren en strek genietend mijn hals om maar niets te missen van de bedrijvigheid in een paddestoelendorpje. Kleine, ja wat?…

Er is ruw aan gerukt je ruikt nog de geur van vers verdriet - geen wonder - je ziet de rauwe kleur van rood de pijn erin gecapitonneerd op zijde bezeerd door venijn lagen de jaden jaloezie, de zalmcamee met de zoute ogen en al haar galgouden ringen, een robijn, het oog van een zwijn en het smalensnoer dat niet meer kon zingen.…

Het is november en wij eten Nu van ons vetgemeste zwijn: De grote hammen en het klein Gesneden spek, en, niet vergeten, De lever en de fijne nieren, De dikke kronkelige worst; Het is wat zwaar en geeft ons dorst, Die wordt geblust met donkre bieren. Blaas even uit..., neem nu wat bonen, Of boerenkool; dàn rijstebrij.…