Alle inzendingen

Witte vlinder aan mijn zij waar ik wandel daar ben jij vrolijk fladderend in het rond hoog in de lucht of laag bij de grond onbezorgd speels en vrij elke keer weer volg jij mij een met de natuur teer, lieflijk mooi, zo puur zonder haast en alle tijd vlieg jij tot in de eeuwigheid…

De wond, de kern, of negativiteit? Het ego, de duivel, of gemis van affiniteit? Is het angst of liefde wat ons leidt? Stel, een ego, dan ook dualiteit. Dan ook een ego van positiviteit? De duivel, een god, hetzelfde verhaal. Zal niet alles in een geheel bestaan? Is het geloof in opposities niet de bril waar je doorziet? Gewoon een vraag, niet…

Hoe schoon de paarden. Een graast, het ander bekijkt me. Weemoed in zijn oog? Beide oren bewegen even. Een siddering loopt langs zijn flank.…

En ook al vallen hier soms zelfs de mussen met Peter Koelewijn af van het dak er vallen in Iran en in Irak weer honderd-en-een doden ondertussen Wat doet DT als paranoid dictator in Washington DC en in LA hij splijt de USA verder in twee en arresteert een democraat- senator Wie spint er garen bij dit machtsvertoon geen hond -…

De roze wolken die zijn leven Steeds weer het geluk geven, Van de liefde zij saam beleven, Daarom dachten nooit zou sneven. Nochtans sloeg het noodlot toe, Van hun geluk waren zij lang niet moe, Zoals veelal klieft eens zulk geluk, En maakt dan plots ’t onbreekbre stuk. De twee eenheid van die twee mensen, Die zo hecht aaneen was gesmeed…

Midden in de winter, de koude was snijdbaar, kwam het kind in de nacht op de wereld. De ijzige wind sloeg gaten in de sneeuw. De moeder die in barensnood alles vergat wat ooit belangrijk was. Op de Noordzee voer de vader de haven tegemoet. Wetend dat zijn kind In deze nacht geboren werd en dat zijn eerste taak zou zijn het aangeven…

Alles is anders, ik leef nu echt, lacht mijn vriendin Echt, ik droom dat de aarde stilstaat en de rozen blijven bloeien Mijn avonden zijn vol verwachting en ik word gered wanneer het stormt Weg met de boekhouding van het voordeel van de twijfel over de toekomst van de wereld en mijzelf…

het zijn blokjes tekst die ik op spanning heb gebracht met diverse emoties uit de dagelijkse werkelijkheid miljarden mensen hebben met hun leven letters woorden en zinnen aangedragen waarbij gevoelens in het bestaan het sociaal samengaan in verbindingen spannend kleuren want hoe de mensen elkaar te na staan is al lang niet meer…

"O, was iedere dag als de eerste lentemorgen dan zou ik gouden stralen schenken aan jou. O, had iedere dag de geur van verse bloemen dan zou ik zilv'ren zoeken alleen voor jou. O, zou iedere dag voor de eeuwigheid gelden dan zou ik nog meer houden van mijn en jou.." "Hmm, misschien moet ik dat laatste toch veranderen." mompelde de…

Ik hou normaal vooral van het gewone Vandaag ben ik dus best tevreden met Die sokken en die schroevendraaierset Jaloers ben ik toch echter op mijn zonen Ik wou dat ik op deze Vaderdag Ook eventjes mijn eigen vader zag…

Na schooltijd rook ik het strijken van overhemden En thee die je mij schonk Ik smaakte de geborgenheid van warmte die ik dronk Bij vuurhaard en gezelligheid Je boog zo zwaar in het strijken van die stapel kleren Je mond bewoog niet snel maar kon mij toch bereiken Jouw dagen telden teveel kruimels Die je voor het vallen al wilde vegen Jouw…

Gevoel, Verbeelding, Heldenmoed, Tot éne ondeelbre kracht verbonden, Tesaam gesmolten tot één gloed, En door de boezem uitgezonden Op vleugelen van melodie, Om al wat ademt te betoveren, Om al wat hart heeft te veroveren! Zie daar de gaaf der Poëzie! Gevoel, dat plotseling ontwaakt Bij ieder indruk uit de hoge, Zich uitbreidt, meedeelt,…

de dagen glijden uit zijn handen verdwijnen in de mist van vergissingen het spiegelbeeld verraadt wie hij moest zijn nu houdt hij het nu vast om niet verder weg te zakken of te moeten vrezen vrezen voor een terugslag een terugslag met gevolgen een terugslag als een moker die alles kan breken wat tot nu is opgebouwd het is de wilskracht…

leg je hand op mijn schouder trek het deken weg laat me door de kou heengaan maar leg je hand op mijn schouder leg je hand op mijn schouder trek het deken weg laat me naar de einder gaan maar leg je hand op mijn schouder alleen maar met jouw hand op mijn schouder ------------------------ uit: 'Hawwa', 2003.…

nu nog na al die jaren vader hoor ik voor je inslaapt het wakend wiegen van je wakker hoofd mijn diepe denker mijn zachte reus mijn zoon…

Vannacht reed ik op een scooter. ’t Was op een lange smalle weg. Een zandweg, zo het vroeger was. En bovendien het regende, met steeds maar weer een modderplas. Ik droeg een wijde regenjas. Een beetje geelachtig groen. En ik reed met grote snelheid. Ik zag alleen die donkerbruine weg, steeds vooruit, o grote goedheid. Maar ik voelde me…

Stichting Falderie organiseert Verwenconcerten voor mensen met een beperking en hun naasten Ik, Jan Jacob, vader was er vandaag bij met mijn beperkte dochter Giulia Ik kijk om me heen en denk.... "ik begrijp het niet: zoveel gezonde mensen, maar zo ongelukkig doch zo gelukkig de beperkten om me heen, alhier intens gelukkig zelfs, uitgelaten…

hey jij, Goeiemorgen. Weer een dag zonder zorgen? je hebt er weer zin hè. Ben je er klaar voor, klaar om beoordeeld te worden? Jouw oordeel en andermans ogen in samenwerkend verband. Hetgeen dat je overeind houdt is je zelfvertrouwen, dat meegesleept wordt aan je hand. Voor als iemand het vraagt: Het gaat goed! Het gaat goed Je bril staat…

Terwijl ‘k met ogen dicht een plan bedenk: me lopen zie in ‘t zachte zand, me vluchten zie in wolkenluchten mijn oren branding, meeuwen horen En dan met ogen open kijk op ‘t hoog vergeelde gras waarachter heg groene coniferen erboven ‘t lichte groen van wilgekruin dat vredig wuift Op de familie app foto's uit Italy, Jura, Texel,…

Ik loop iets te zacht voor een wereld die raast — maar ik hoor wel het gras Wacht even — ik voel nog trillingen van gisteren: stemmen, lichten, de haast van lichamen die passeren. Alsof stilstaan iets is om je voor te schamen. Maar ik adem liever diep dan vluchtig. Ik zie wat jij niet ziet: het knikken van een bloem, de aarzeling in…

als tijd noch ruimte bestaat dan ben jij hier, nog voor ik vraag ik ben daar, waar jij mij mist nog voor jouw adem mij verlaat geen morgen dringt zich aan geen afstand tussen jij of ik niets scheidt ons geraak in jouw lege zielenblik als tijd en ruimte niet bestaan is elk nu een eeuwigheid is jouw stem al in mijn borst voordat woorden…

Mensen die authentiek zijn ervaren drek van volkeren als belastend voor de ziel de grens ooit beklonken en de zoete wijn gedronken zij zullen zich altijd verweren tegen een zinloze wapenwedloop tegen vernietiging van de natuur tegen de hebzucht van de mens mensen die authentiek zijn zullen zich blijven verweren tegen de leugens van…

pennenstreken onder het maaiveld loos gepraat voor een dove god blinde ganzenveer van naakte taal in grauwe leegte het tasten zat lamme veer van manke strofen het stranden in de gapende nacht…

je staat niet graag luid op de voorgrond bent geen vlag die in ochtendbries wappert maar ben je er — betrouwbaar als een huis dat in stilte schuil geeft, warm en stevig is je handen rusten vaak rusteloos wachtend totdat ze voor mij nodig en helpend zijn als een baken, snel en zeker, staan ze klaar een vaderhart immers weet, zwijgt en telt…

In het land van de molenwieken draait men er niet omheen of toch ook weer wel alle redenen daartoe zijn zichtbaar geworden aan de top, bovenop het naderend onheil als ‘t gevaar afstand al weet te overwinnen zal het nog meer nodig zijn te verenigen terwijl het hart overslaat, jonge mannen de nacht van hun laatste adem vinden met sterke…

Voor dag en dauw kwamen ze twee stoere mannen de laatste hand aan rekstokken leggend vlakbij een rietkraag aan de waterkant Tropische hitte doorgonsde de dag maar wie ook passeerde ieder negeerde de stokken, geen keurde ze waardig een blik In de zonnegloed, 's avonds werd het domein verkend en betreden en elke rekstok huidstrelend…

Toen vandaag gisteren was, Verlangde ik naar jou, Degeen ik zoveel van hou, En vandaag nog meer. Als morgen vandaag is, Zal ik willen het gisteren was, Wijl ik toen nog meer Van jou hield dan toen nog Vandaag gisteren was.…

Veel dingen niet meer weten Veel dingen zich niet meer kunnen herinneren Veel dingen vergeten Overrompeld met vergeetachtigheid Voor sommige mensen is Dit ziektebeeld een hele strijd Het lijkt geen pretje als men Door een hersenaandoening Zijn of haar eigen ik verliest Dementie of alzheimer is een ziektebeeld Waar niemand zelf voor kiest…

ik (met m’n grote bek) ook altijd de bomen pleuren gewoon om recht voor m’n neus -serieus- ’t is helemaal niet mijn bedoeling iedereen (jij incluis; of zij met wortelbehoeftes) hysterisch achter te laten of in (a)tonale ontroering na ’n lichte beroering (van wind; of ijdelheid?) wat mijn takken niet ratelen doet (of deed) -sorry enzo-…

Alsof ik hem of De Liefde bespot heb, zo gewond droomt hij mij op snelle benen een hindevrouw zonder pijl en boog bevallig, en schuw rank, en bescheiden wijs, maar een vrouw onderworpen aan zijn verlangen om mijn verlangens te bezitten, mij haarscherp in beeld terwijl ik ren, smachtend kijkend naar hem, hijgend verstrikt in…