Alle inzendingen

Wat is liefde nog, sinds jij weg bent en ik dood -- ga in hoe het was?…

ik heb ze zelf geplant de kleine leugentjes om bestwil snel hebben wij ze laten bloeien in de borders van onze tuin ook deden wij samen het onderhoud om trouw bij elkaar te kunnen zijn rond de struiken schoffelden wij het onkruid weg en harkten het gevallen blad er was een kleine vijver voor onze droomvissen die wij nooit…

Als achter de wolken de zon verdwijnt En de nacht de dag langzaam verdrijft het duister het licht steeds dooft Dan weet ik dat jij me zult vinden Als doorheen mijn onvervulde dagen Van zoeken en zachtjes vragen Onrust in mijn hart begin te groeien Dan weet ik dat jij me zult dragen Als tegen het ochtendgloren De dag steeds nieuw wordt…

Twee kerken met een kardinaal besluit: De Gorecht- en de Dorpskerk gaan fuseren. Die gaan zich als één Topkerk presenteren, Die komt er na de fusie heel sterk uit. Een topkerk ja, maar wél een met een mits: De beide predikanten in de spits.…

De wereld aan te zien, welvarend nog en krachtig, Maar met een afscheidnemend oog, De zeventig voorbij, in 't opgaan naar de tachtig, Een leefkring die, uit veel, een enkle slechts voltoog; Omstuwd van een geslacht, mij over 't hoofd gewassen, Meest door een andre geest dan mij vervult bestierd; Op stelsels prat, die slecht bij wat ik…

In het gras bij de haagbeuk rond de tuintafel viert het feest De armen – ze liggen op tafel of steken een vorkje gebak af De visite spreekt en eet en is het met acht hoofden eens Die Arno is een hele vent de regering regeert en de aarde wordt warmer van al dat gedraai De visite knikt en slikt en viert dat het verjaardag is ---------…

ik hoop mijn dochter mee te geven wat mijn vrouw mij laat zien dat kracht niet in stilte schuilt maar in weten wie je bent dat vallen geen falen is maar een sprong naar iets nieuws dat onafhankelijkheid een recht is geen gunst van wie regeert of stuurt mijn vrouw staat haar mannetje in een wereld die haar klein houden wilde zij leerde…

Jij liep langs mij heen en ik keek in jouw eeuwige ziel waar jij nog niet in geloofde al keek jij wel naar de mijne nu zien wij beiden bewust en zie ik jouw charmante gelaat liefdevol opdoemen uit de eeuwigheid voorbij al de rollen die jij zo teder speelde zonder jou is Sinterklaas Sinterklaas niet meer ook al komt dat niet op het Sinterklaasjournaal…

-------------------------- Een huis is een rechthoek om de ruimte: het lichaam omkadert zichzelf. Jouw leven een blauw stipje op het canvas: contrast tot de leegte de vogel en de boom en de wolken, de zon en de vijver worden zich, schenken zich uit, vullen alle mogelijke werelden. Alles is moeiteloos simpel wat het is: de precisie…

DE HAZENSTRAAT, HET 10E STRAATJE Ik wil wat vertellen over mijn straatje mijn Hazenstraatje, ons 10e straatje het stukkie straat tussen Laurier- en Elandgracht waar ik in woon en bezig ben met dat wat me bezig houdt de mens, lief en leed en leuk want weet u, weet jij lieve lezers (m/v/n) het leuke aan de populaire 9 straatjes is ze,…

in de ochtendzon fladdert in geel lentekleed een citroenvlinder…

Koop heel de wereld met je geld koop macht en heerschappij misschien voeel je je dan een held maar echt, je maakt niemand blij. Je voelt je machtig met je miljarden denkt dat ieder voor je kruipen zal scheurt je beloftes en hulp aan flarden eens komt jouw hoogmoed ten val. Je wilt heel de wereld regeren zet alles en ieder naar jouw hand…

Onze eerste kus: mijn hart was een vogeltje -- trillend in het nest.…

De klank van stilte noot na noot, mijn ziel wordt vrij mijn hart vindt zijn rust Muziek omhult me als een zachte storm. Klanken stromen door mijn aderen, vullen elke porie van mijn wezen. Een fluistering die ik niet altijd kan verstaan, maar die me diep raakt, mij uitdaagt en tegelijk troost zonder woorden. Elke noot komt van een plek die…

lieve president Oekraïne de dappere soldaten zullen trots op u zijn eerdere bondgenoot zij die u in de steek laten is helemaal niet fijn o deze enorme klap moet u allen te boven komen let wel twee landen op deze aardbol zijn vast jaloers op uw sterke beleefde karakter geen enkele schuld heeft u aan deze kommer en…

zij flitste lachend voorbij nog voordat ik de diepte in haar ogen heb kunnen peilen zij was er onaangekondigd nam zichzelf als suprise mee naar huis net bekomen van het onaantastbare moment haar te zien en te accepteren haar warmte weer intens te ervaren om samen het hemels moment van weer een edelsteen aan de ketting van geluk…

De tweestrijd gaat nog onverminderd voort, En eist een hoge tol aan beide zijden, Defensie, aanval hebben zwaar te lijden, Nog steeds is er geen zicht op een akkoord. Eén vraag, daar zit ik echt al weken mee: Wordt Ajax kampioen of PSV?…

Ei, al lente?…hm, dat ’s vroeg! En dat gaat maar zonder vragen! Vreeslijk lengen toch die dagen!… ’t Had waarachtig tijd genoeg!… ’t Endje zal de last wel dragen!- Nu; het licht er toe… ’t Is fris… Brrr ! Als dát nu zefier is! Hiet dat warm? het vriest, pot domen!… En wat zie ik aan die bomen? Zou dat ook al mee gaan doen?… Al zijn leven!…

De stad hing grijze straten uit, suiker briesjes aan de spoorlijn, een nacht. In de lampbol van verre flat: man, wachtend voor miezerige bietenfabriek. Ik gooide mijn fiets aan de kant, wankel en herkende een stem uit een ander vroeger. Hij gaf mij een hand, en zei dat hij het was: eerste pianospeler, sad septembersong. -------------…

‘Gedenk, mens, dat gij stof zijt en tot stof zult wederkeren.’ Dat zegt de priester ons bij 't assenkruisje Toch zijn we ook het beeld van God en wil Hij ons reserveloos beminnen. Vandaag kunnen we opnieuw beginnen, de juiste weg weer volgen naar het licht, ons bekeren en elkaar tot vrede zijn. Als pelgrims van de hoop geloven dat een…

schransende mussen wat een gezellige boel rond een pot eten © Hilly Nicolay…

De schrijver Herman Melville eindigt zijn verhaal van de gevreesde witte potvis die wraakgierig een schip ramt waarna het snel zinkt met de woorden en de lijkwade der zee golfde weer voort zoals het reeds duizenden jaren geleden deed dat schone wijde doodskleed bedekt verdronken mensen strijd van leven op dood door alle dieren…

En dan staat daar een dochter van vijftig. Volwassen vrouw, maar ook nog kind. De opvoeding steekt een duim omhoog! De familie zwaait klaarwakker. Van verre zien we toe hoe zij haar zaken plezierig regelt. Bij voorkeur met jubel-ambities. Zonder de stofdoek te vergeten. Hoe dankbaar moet je zijn als ouder nu de jaren zich moeizaam verhouden…

Als een web omspannen we als het ware onze gedachten rond de globe Op sommige knooppunten, bivakkeren, beklijven we langer om dan het volgende punt steeds verder een draad uit lijven te lossen, bereiken, om nog meer, intenser te voelen, beleven. Naar hemellichamen, wolken reiken gedachten, ideeën, dromen Ook steeds dichterbij,…

We dansen, stampen onze tranen de vloer in -- en huilen samen.…

er werd geleefd naar vrome wensen door lieve mensen aan de buitenkant toch was er ook de straffe hand die oordeelde zonder onderpand slechts wikte en woog zonder weerwoord onkreukbaar in de uitleg van goed en kwaad en wij warmden ons met aangeleerde waarheden die de wegen plaveiden naar hemel en eeuwig leven voor kinderen en…

Dieuwertje Blok is dood. Ik zal haar missen Als boegbeeld van het Sinterklaasjournaal Ze kon zo liefdevol en amicaal Ons van een goede afloop vergewissen Een kwaliteit die ik nu bovendien Bij een gewoon journaal zo graag zou zien…

Stilte in het meer spiegels van lucht en bomen de tijd raakt het hart Zon werpt haar zachte gloed op het water, elke rimpeling trekt de stilte in verschillende richtingen. In de spiegel van de vijver ben ik niet meer ik, maar een samensmelting van bomen, lucht en stilte, waar tijd even stilstaat en alles samenkomt. Bergen staan recht en…

een pilletje voor het hart geeft duizelingen daar weer eentje tegen geeft kramp in de voeten laat ze rusteloos bewegen daar weer eentje tegen doet je door jeuk in je neus wroeten allemaal van die rare dingen daar weer eentje tegen tast ze aan – je herinneringen bezorgt je hallucinaties en problemen met je ejaculaties waarvoor moet…

De blauwvoet, zoals geschreven door Albrecht Rodenbach : Nu het lied der Vlaamse zonen, nu een dreunend kerelslied, dat in wilde noordertonen uit het diepst ons herte schiet. Refrein: Ei! het lied der Vlaamse zonen, met zijn wilde noordertonen, met het oude Vlaams Hoezee. Vliegt de blauwvoet? Storm op zee! 't Wierd gezeid dat Vlaanderen…