156 resultaten.
Najagen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 322 De avond voor het duister
breekt het zwijgen van de dag
omwoelt haar donker denken
schenkt bezield die ene lach
de nacht voor altijd eenzaam
onder het schijnsel van de maan
verwoest gesmolten zinnen
verdrijft gewonnen waan
de ochtend voor het weten
tikt zware uren naar het noen
op jacht naar nog een leven
vergeet zij het verloren toen…
koldermolens
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 413 Ze malen tranen
uit mijn ogen
als ik het
vlakke land bekijk
worden wolken
luchten bedorven
als ik wandel
op de dijk
honderden witte
zenuwlijders
wieken door
mijn vergezicht
ook met zonneschijn
en regen
in het donker
en het licht
nergens heeft
een oog nog rust
straks ook niet
meer op de duinen
en aan hollands
smalle kust.…
je stapelde buien
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 579 ik gaf je wat wind
om te spelen
wolken zo dat je
je niet kon vervelen
je vlocht ze in het
blauw van de lucht
rondde ze met donker
en wit in hun vlucht
zag het moment
dat ze botsten, in je ogen
de weerschijn van bliksem
toen donders luid losten
je stapelde buien
hagelde wit en voluit
joeg met orkanen
de regengordijnen vooruit…
Dichten en weven
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 368 Vaak wil ik met woorden wat weven
ze even gebruiken en dan laten zweven.
Soms schrijf ik een zin op waarin alles klopt
en blijkt er wat ritme en rijm in verstopt.
Een wever laat langzaam zijn rollen verschuiven
maar tekent eerst lijnen van rozen of druiven.
Na weken van werken ziet hij ze verschijnen
in scherpe patronen die niet mee verdwijnen…
Groen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 309 Tintengroen, ongeremd
Voorjaarsweelde, nooit getemd
Wind, zon, regen
Ontluiking, niet tegen
Rodondendron flonkert, rood
Aarde klonkert dood
Aronskelk groet de grond
Vogelmelk klinkt gewond
Prachtschubwortel, parasiet
Vergeet-mij-niet.…
Hoeveel levens
hartenkreet
4.0 met 56 stemmen 1.438 Waarom fluistert mijn ziel
Dag in dag uit jouw naam
Hoe komt het dat mijn hart
Jou maar niet kan laten gaan
Hoeveel levens zal ik leven
Met jou in mijn gedachten
De intense liefde die ik voel
Tranen in eenzame nachten
Jij verraste me met je komst
En betoverde me voor altijd
Zelfs nu je bent verdwenen
Raak ik je gewoon niet kwijt
Een…
Het hoofd boven water
snelsonnet
2.0 met 15 stemmen 1.404 Ook de grotere vis lijkt nu gevangen
In de netten van het winstbejag
En hijst de schipper een andere vlag
Zijn koers bepaald door de belangen
Worstelt men, hoe komt men boven?
De winst vergroten, matroos beroven?…
Wir War
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 461 Uit een ketting van woede breek ik mij los,
waarheid en leugens, total loss.
Ik zie je gaan, ik zie je komen,
luidkeels roepen, onzeker dromen.
Mooie woorden om me heen,
een kreet van angst, ben weer alleen.
Antwoorden zoeken, staren naar de grond,
waar is de wereld waarin ik je vond?
Een kille ruimte omgeven met angst,
maar het gevoel…
Levenslang
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 588 Woelen doorheen een dikke mist,
een vraag die naar een antwoord vist.
De vergeving die ik zoek maakt me zo bang,
het houdt me vast, levenslang.
Het kijken naar de horizon laat me dwalen,
ik zoek de kracht om mijn liefde te vertalen.
De vergeving die ik vraag klinkt als gezang,
laat me terug leven, levenslang.
Een gevoel van verlangen, keer…
Dianne zingt Schubert
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 520 Ze heette Dianne van Dingen
en was heel beroemd om haar swingen.
Tot op zekere dag
ze dat niet meer zo zag
en Lieder van Schubert ging zingen.…
Buena Vista Social Club
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 872 Het is een clubje prachtige oude mannen…
Ze wonen in het bekende Havanna in Cuba
onder het regime van Fidel Castro gebukt.
De eigen identiteit lijkt verbannen
alleen de sigaren, zoals de “Cohiba”
zijn niet uit hun geneugten weggerukt.
Pas als je de prachtige muziek hoort
die zij al vanaf de 60’er jaren produceren,
proef je onmiddellijk een…
et lite stykke Norge
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.369 (een stukje Noorwegen)
noem het de hang naar ginds
een vleugje folklore
of onbestemd verlangen
kortom een blik op 't kompas
wijst ons de weg
naar het hoge noorden
waar mensen wonen
die dromen
van het zuiden…
weemoed
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.896 misschien is dít het wel,
heimelijk nog hechten
aan wat ooit verloren ging
aan vage schaduwen in de
schemering, een zacht geruis
een verre roep, een geur
een oude afdruk in het zand
iets van droeve leegte voelen
in een stille polder
terwijl er een zwalkende
dierbare vogel vluchtig
in het niets verdwijnt…
Wat is dat toch...
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 743 Wat is dat toch, die overmoedigheid,
het menen dat je staat in eigen kracht;
dat niets van wat je in de toekomst wacht
je neer kan halen, dat je nooit nog schreit...
Je denkt: ik kan de hemel wel bestormen
en niemand die me tegenhoudt, geen lot
dat me kan tarten, nergens ooit nog spot.
Maar je vergeet dan dat je niets kan vormen
uit niets…
Prutswerk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 382 Amechtig sleutel je aan het eerste vers
Enkele ronde letters in een maatpak
Druipend op het prille witte stille blad
Ze moeten nog herschikt
Het woord vat geen vlam
De rijmdwang gooi je overboord
In een woekering van tekens en tamtam
Groeit buiten elk besef de leegte
De valse noot sluipt tussen de regels
Het klaaglied ronkt langs alle kanten…
Begrip
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 780 Des dichters hoofd gelijkt een warre winkel
als Malle Pietje's uitdraag-galerij.
Er ligt, hangt, staat, zweeft, overal versprei
de rommel, die geen rommel is voor Sinkel
Hijzelf weet alles heel precies te vinden
hij slaat dezelfde zaken in het klein
in vijf dimensies op in 't magazijn
van zijn interne fotolabyrinten
Ik loop al tastend,…
Vruchtbaar in wording
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 615 aangestampt tot wat eens
duin in de wind was de winter
heeft haar best gedaan
ik lig er als wachter voor de zee
nog zoveel in het verschiet
de vruchten liggen te rijpen
ik vlucht met de lente
en kiem in de hand
van een goudfazant…
De Wind
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.609 Slangachtige adem van De Wind
slaat de gladheid van het raam.
bijtend in het glas koppig en secuur,
net zo ijverig als Doodsarm.
Getekend door allerlei handen
met de klank van gloeiende kreten –
vliegt hij binnen door de spleten
en verleidt mijn oog,
Leidt mij daarheen waar de golven
de hemelse dampen zoenen,
De Maan fronst zuur haar voorhoofd…
Gewoon Speciaal
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.298 Je ogen waren eerst
gewoon je ogen
onbewogen
Geen ontzag
geen trots
geen mededogen
Je mond was eerst
gewoon
je mond
onbekend
Geen lach
geen traan
geen zoen gewend
Jij was eerst
gewoon
jij
onbemind
geen ik
geen wij
voor aandacht blind
opeens werd je
speciaal
voor mij
van binnen
nu nog…
Eiland
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 816 Ik zie gevlochten takjes groeien
tot mand gevuld met verenpluis
de architecten zijn twee kauwen
die bezield een wiegje bouwen
in d’oude Linde voor mijn huis
Het tweetal is gezwind verloren
en treedt zich in het lieve lusten
tot de plicht die aan hun beidjes
gesteld wordt als er broze eitjes
in ’t warme liefdesnestje rusten…
VEDERLICHT
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 510 de voeten wijzen mij de weg
naar optimisme hoop stut
vertrouwen in een toekomst
met zonnige bewijzen gestaafd
ik observeer kikkers zorgeloos
hun meiconcert ten beste gevend
zie geïrriteerde kieviten buitelen
reigers klapwieken naar rust
en geborgenheid scholeksters
ruziën vaardig vliegend eindeloos
het mensdom imiterend bevrijd
van hoofdpijn…
RECENSIE
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 884 we sliepen buiten tot het ochtendgloren
het zand nam onze lichaamsvormpjes aan
een koele, rode gloed verdreef de maan
de opening, een ademtocht, herboren
de achtergronden schoven langs in banen
bouwden samen een levensgroot decor
de zee zei fluisterend de woordjes voor
en kluisterde de zinnen, ving de tranen
wij speelden niet de hoofdrol…
Heimwee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 736 Het dorp, de straat, het huis dat achterblijft
ik strijk dan in den vreemde neer
met neonlichten op het dak
al snel vermoeid en tergend zwak
jouw verre beeld volstaat niet meer
mijn geest verslapt, mijn stramme lijf verstijft
Geen borst, noch bil, noch been
raakt zacht mijn klamme huid
jouw adem speelt niet slapend om mijn hoofd
ik droom…
de meerkoetsuite
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 757 ik open de poort
en de meerkoet blijft liggen
in het wak bij de boot
met witte snavels
over eieren lopen
op het kale vlot
een constant gepiep
van droge kogellagers
waterkipkuikens
voor een feestvogel
is er geen betere kooi
dan een zomers park
het is nog donker
er zwemt een meerkoet voorbij
op weg naar het werk…
grachtengordel in de nesten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 588 twee Amsterdamse ambtenaren schreven de sleutelroman
“Waterlooplein 2” : borsten billen grondig in verkenning
vrouwen zijn geschokt, niemand in staat tot herkenning
de sleutel is zoek, Mokum deelt uit – daar niet van
't seksistisch werk blijkt echter 'n gordeliaanse knoop
de grachtendieren lagen tegelijkertijd op éne hoop
---------------…
het is feest - geweest
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 605 je glimlach
had magie
diepte zinnen
uit hun lethargie
liet ze dansen
door betovering
ogen sjansten
in verovering
de dame boeide
passie gloeide
ik moest helaas
het feest verlaten
mijn partner kreeg
haar glimlach in de gaten…
Scherven
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.338 Toen de scherven plotsklaps vielen
sloeg mijn droom ineens kapot
De toekomst leek ter ziele
ik werd gepijnigd door mijn lot
Maar maar toen de tranenvloed stagneerde
en ik afstand nemen kon
merkte ik dat ik het leerde
en zag hoe de nieuwe dag begon
Scherven zijn niet echt het einde
van wat ooit zo mooi begon
ze zijn een belofte, een op…
Vertrouwen
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.745 Niet gekwetst en niet bedrogen
Zonder vechten, zonder pijn
Soms zo moeilijk te geloven
Dat liefde zacht en mooi kan zijn…
Je bent een geurige meneer
gedicht
3.0 met 33 stemmen 11.394 Je bent een geurige meneer.
Ik heb je geroken
toen je naast me zat.
Je was als een theedoos
van Van Nelle
met heel veel verschillende
smaakjes erin.
Al ik naast je zou liggen
zou ik je afsnuffelen
zou mijn neus in je haar
mijn neus in spleten hier en daar.
Ik zou me in een
geuren-dromenland wanen, met jou
geurig als iemand maar kan…
rankte de twijg
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 461 ik proefde je wijn
zag de stronken verleden
stond op de grond
waar je wortelt in heden
je pakte de zon
in bloedrood verdwijnen
rankte de twijg
liet bloemen verschijnen
je druifde wat bleek
maar de zomer was heet
je droeg vol dankzij
de krenters hun beet
geplukt en ontveld
wordt de oogst nu geteld
ze flessen het vat na de
rust…