Alle inzendingen, jaar 2005, week 35

gaandeweg verzacht de rijpe zon het land in vloeiend avondrood verwoordt de einder wat onbenoembaar is vouwen mijn handen zich tot heilzaam gebed…

Ik stap zonder doel de vloedlijn aan mijn zij woorden stappen mee op golfslagritme aarzelend, onregelmatig komend, steeds meer regen sijpelt ongenadig door mijn jas heen wind zoekt toegang tot mijn lichaam gebogen silhouet proberend warmte te behouden gedachten diep, onzichtbaar vrijmaken van stilte enkel stappen in regen en…

zwartgevlekte tralies verbannen me naar niemandsland,waar bloed gutst over ruwe treden van mijn wanhoop met geplette handen en brekend bot daal ik af, stap voor stap kruip onder de steen waar ontvelde vingers stuiptrekkend aan de waarheid sleuren neergeworpen in schreeuwende inktvlekken worden stenen aangesleept onder en boven…

Wat is ons leven broos als blaadjes van de beukenbomen die dwarrelen in de wind al is de lucht nog vol van zomerdromen... Al is de lucht nog blauw en straalt de zon met vreugde - ons lied is kort van duur hoezeer de melodie ons ook verheugde...…

ik heb geen regenboog nodig om de kleuren te zien die me raken... vertedering zit in het landschap waar je warm voor loopt geluk is dikwijls niets meer dan een mooie droom die werkelijkheid is geworden daarom maak ik een foto voor later…

De wereld liegt niet ieder kent zo zijn of haar waarheid ieder gezichtveld is anders en als ik objectief moet zijn dan liegt de wereld niet. -De wereld liegt niet- maar er wordt wel veel verzwegen en soms iets anders verteld dan dat het is maar de waarheid is altijd daar omdat de wereld groter is dan jouw eigen liegerij…

Morgen weer een dag als deze nog niet is afgesloten worsteling met alles in mijn gedachten zullen ze morgen vrij zijn of zal ik wederom zeggen morgen weer een dag…

mijn letters zijn als wollige pluisjes die zweven boven het gras ze lijken eigenwijs strelen zachtjes mijn gezicht en het jouwe de wereld is groot voor hen ze komen neer met een plofje dat ik eens zou willen horen…

Ik schrok van jouw laag gekras gitzwart van snavel tot staart Je streek neer op mijn handpalm lichter dan een vers brood luchtiger dan mijn voorarm Was jij de bode van de dood? Er lag een groene glans over jouw verenkleed doorlopend naar de dijen De ijstijd heeft ons gescheiden Sindsdien ging mijn huid verweren Maar nu, herenigd…

Echt, puur zonder franje in mijn denken zit jij niets kan in mij opkomen zonder te dromen over jou hoe zou het zijn als wij... niemand die het weet mijn fantasie op hol je ogen glimlachen liefde maar je zwijgt woorden…

als het wegzingen van beelden in spinsels van gedachten kroelend kronkelend twinkelerend steeds rakend dan hangend op samen vloeiend druipen druppels tot vormen luister! ze klikken in het hoofd stollen woorden dan tot zinnen aaneen gesloten zwemmend maar met oog voor contact…

Minister Veerman is een ritselaar, met nevenfuncties en met boerderijen die blijkbaar zonder hem niet goed gedijen, met foutjes hier en slordigheidjes daar. Als een gladde aal kan hij ontsnappen en voelt zich niet gedwongen op te stappen.…

Sla je arm om mij heen Laat me schuilen in deze pijn Geef me woorden van troost Maak dit verdriet weer rein Kus mijn tranen weer droog Laat de lach weer toe in mijn leven Tover een kleur in mijn bestaan Zodat ik je alle liefde weer kan geven Sla je arm om mijn heen Laat het zonlicht schijnen Vul mij met je heerlijke liefde En laat al…

Met pijn in het hart vertel ik je met smart dat ik ons lot tart Liefde stroomt, zelfs wanneer je droomt, zachtjes onbeloond Te weinig getoond Onvrede behoort aan mij Onbewust persoonlijk Te laat met mijn gevlei zoals gewoonlijk…

Luisterrijk gespitste oren vernemen angst beleven mee laten gisteren horen Vangrijk wachtende armen geven warmte verlenen steun doen heden verwarmen Troostrijk gerichte woorden verlichten pijn verzwaren hoop spinnen toekomst koorden…

Golven van begeerte overstromen blote liefde handen die gepassioneerd strelen overgave aan verlangen Warme adem, vlammende kussen op gloeiend hete huid vurige liefde brandt ruik het zoete lichaamszweet Striemende regen onweert hard verblindt, onberekenbaar ontzettend koud Onderhuids smeulend zoekt lava echter uitweg vuurspuwende…

Ik zie een stelletje in de verte ze lopen dicht tegen elkaar; zij heft haar hoofd op, vertelt hem iets, hij lacht en kijkt stralend naar haar. Daar liepen wij, daar in de verte; ik begroef mijn blik in jouw ogen en je vertelde me zo ongedwongen hoe rijk je je voelde naast mij. Ze naderen, zijn nu dichtbij hun handen innig in elkaar en…

Dans met mij zoals jij verlangt zwierig, passie-vol sierlijk. Dans met mij de wals en sneller getrokken met mijn ogen je voeten over de vloer. Dans met mij en vlucht niet weg in meer dan deze droom. -Dans met mij-…

De aarde loopt met rasse schreden schudt ontzet het hoofd veegt haar voeten af aan de hemel niet meer zo wit niet meer zo blauw dan duikt ze als een kind zo blij aan mijn voeten ze is van mij…

hou je mond, want je woorden zijn als stenen, en je raakt me hard; raakt mijn hart, raakt mijn romp, mijn hand, mijn benen. Het is ongezond. En zo je me hier ooit vond: met te grote schoenen want ik had nog veel te lange tenen. was ik toen verward, later kwam mijn part. Met je woorden zo hard dat ik niet anders kon dan wenen. Is de circel…

Pablo Magnifico uit Palermo de schorre rietvoornvogel zingt z'n lied als in Uitdam 'n stel van kleur verschiet zij waren bloot in elkaar geknoopt maar Pablo wil ’n vluggertje en anders niet - - - Stradivaria in hoge C de dame was diep in 't hart geraakt ‘n zwerver had ‘t met viool gemaakt maar voor het zoenen eerst tien keer…

Pijn en onmacht breken af en toe uit heel zwaarmoedig kijk ik dan vooruit. Een fleurig boeket om jullie te eren wat de toekomst brengt tijd zal het leren. Zie ze eens drijven wolken van weleer verdriet en gemis keer op keer. Stil en vredig was het bezoek aan mijn ouders bij die steen op de hoek.…

Ik heb mijn oog laten vallen Op iemand om mij heen Verboden gevoelens Helemaal voor mij alleen Er is helemaal niks gebeurd Gewoon wat blikken die Elkaar kruisten Een stille hand op mijn schouder Ter bemoediging En het laat me niet meer Los Flarden van gesprekken Borrelen in mij op Grijsblauwe ogen Een geur Vastgeklonken In mijn…

Losgeslagen tongen en Scheve ogen Welkom in de slangenkuil Woorden die zijn gelogen Vanachter de wolken klinkt gehuil Een roerloze mond en Een heldere blik Welkom in dit kalme oord Dat ben ik Stilletjes wordt mijn gebed verhoord…

ik voelde je in verre zee zacht golfde je bij me binnen er was al snel contact nog voordat zij dachten te beginnen je kent mijn naam in genverbondenheid ik wist van je bestaan omdat jouw geest in vrijheid nog wat verder reikt in iedere mogelijkheid je koos je ma en omaat mij het is gelukt nog onverwacht ik heet je welkom…

Op zaterdag begint de omroep MAX Charles Groenhuijsen komt vast bij 't journaal Het nieuwe Glamour-blad gaat nationaal De strippenkaart wordt flink wat duurder straks Veel nieuws en anders, maar bedenk u wel Ooit komt alles weer op marktplaats.nl…

pulver paddestoelen in mijn haar als ik naar verre oorden reis dompel mij onder in een boekettenzee mocht ik gaan zwerven aan de linkerkant laat mij zwarte aarde eten indien ik ten hemel stijg voer mij met de zwijnen als het lopen mij slecht vergaat leer mij al dat te doen zodat ik weet te balanceren op touwen die…

Dat het podium kraakte ik mijn chanson zong jij van concentratie gebogen me aankeek uit een hoekje van je ogen impromptu dat je maakte Dat blijft als ochtendgloren duisternis van de nacht en de regen samen onder een paraplu De zachtheid van de paardenharen strijkstok over de snaren…

rond het klooster in gewijde stilte schuilt het land in nevel en mist lijkt de tijd met rust gelaten ontwaakt de dag in zuiver licht…

vergankelijk zijn gedachten aan vroegste jaren van mijn vast bestaan ook vermoed onstoffelijk zijn tot moeders baren is gedacht tot niets vergaan geen zin laat ik mij geven daar alles is vergeten - een vogel mist zijn vleugelslagen niet - geen woord geen zin noch aai noch koos het leven maakte mij gewetenloos…