Alle inzendingen, jaar 2005, week 7

Bloed, dik en druppelend, rood en stinkend. De adem, van een open wond, gapend in de sneeuw. Een vat wijn, pittig en donker, avontuurlijk en smaakvol. Een steen, puntig van vorm, sneed in zijn vlees. De berg, hoog en gevaarlijk, spijkerhard en messcherp. Hij klom, met teugen, zijn lippen op de fles.…

water, overal water, water van gevoelens, water van zorgen en dan is er die storm, die storm met hoge golven, zwem! zwemmen voor je kopje onder gaat, maar je bent moe, de vis in je is verdwenen en de golven worden steeds maar hoger je vecht tegen de golven, maar hoe harder je probeert hoe hoger de golven worden, iemand moet je redden…

weemoedig zacht fluistert zij vragen zoekt het waarom in het lied van de wind danst zij de regen haar droefenis toe in verlopen tranen breekt haar lach waar zij leven aanvaardt in vergane dagen smeekt zij de wind haar laatste lied…

Gehuld in een bruin gewaad, schrijdt zij langzaam voort, trots geheven, haar gelaat, verbannen van dit vervloekte oord. De handen op de rug gebonden, touwen stremmen het bloed, verborgen zijn de open wonden, ze aanvaardt haar lot met moed. De beul snel, doch genadeloos, leven vloeit uit haar weg, op haar graf : één klaproos, haar ziel…

"Als je behoedzaam deze kernen splijt, hoef je niet bang te zijn voor de atomen. We zagen vroeger feitelijk fantomen. Hervat op slag kernenergiebeleid." Komt het klimaat in serieus gevaar, dan smelt al snel het nucleair bezwaar. ----------- Toelichting: Mede door de sombere voorspellingen over klimaatverandering wil staatssecretaris…

De reiziger stond maar te zeuren. De man was z'n reis aan 't betreuren. Als ramptoerist kwam hij te laat aan in Bam, want hij wou juist de ramp zien gebeuren. Een huisvader, die hem gedreven een nuttig advies wilde geven, betoogde: 'Wees wijs: ga op huwelijksreis, mooi op tijd voor de ramp van je leven.' Hij vond het een goede gedachte…

Zo zien mijn arendsogen alles in vogelvlucht en dwaal ik door een tunnel van dramagolven zwevend over het berglandschap van dit nog onvoltooide perkament. Zo beklim ik de horizon en duik in een hemelstorm, spiralend beschrijf ik een ervaringsboog tot waar ik eindig en weer begin…

beetje bij beetje vervalen de dagen verkleuren mijn woorden verbleekt het gezicht verlies ik geheugen door veelvuldig schrapen vervliegt de herkenning in schemerend licht verzwak ik mijn geest door langdurig dwalen in wit zwarte dromen en beelden van toen herinner ik zinnen uit zwijgende talen weet ik te zeggen vergeet ik te doen…

Het testament van mijn gevoel vergeeft jou aan het goede doel; passeert het samen schrijven. Ofschoon ik vlek en vloeiblad hou, zal van de inkt die linkt naar jou, het zwart zo zwart niet blijven.…

Feodosia òù-1 Starend uit het raam Zie mijn einder voorbij Grijs de kleur vervaagd Grijpt leed onverbiddelijk Gruis gedoogd doet gelden Gestaag voortgang lotende Gebogen onder schraal Ondergaan het zelde lot Onmacht in deze vereent De kreet uit duizend kelen Ijl en nimmer gehoord Weet onbehagen te verdelen -------------------…

Een huis moet rafelranden kunnen krijgen, uit zijn hang- en sluitwerk slaan, donker mompelen, siberisch jammeren, moet zijn pannen kunnen losgooien als haar, zich laten kastijden door de twijgen van een berk. Zou daaraan dood moeten mogen gaan. Hoe zacht zouden steden dan, een droom van huizenspinsels. Huizen zouden uit hun windsels moeten…

Besluit is genomen pak mijn rugzak ga hem legen Open voorzichtig kom van alles tegen Schrik van inhoud terwijl ik erin staar Al dat gewicht voelde veel te zwaar Stuk voor stuk verwijder ik, dat verleden met een snik. Gekke is,het lucht me op en als ik na het legen stop is mijn rugzak weer te dragen, oud zeer kon ik verjagen Vrij…

Zij begint de dag zonder vragen heel haar wezen straalt het uit zij is een vrouw zonder lagen koud en kil, geeft geen geluid Zij roept de morgen stil binnen verscheurt de afgelopen nacht zij houdt van hem, zonder beminnen krijt woordloos om stille kracht Zij zal de middag niet meer voelen zoekt voorbij de zon naar een regenboog zij ziet…

In de straten van morgen loop ik te dwalen, naarstig op zoek naar een stukje vandaag. Geheel zonder zorgen kijk ik uit kralen met happen uit m'n haar en een stuk in m'n kraag Verdoofd en geborgen proef ik van stalen van onbegrensd geluk waar genoeg verdrinkt in graag! In de straten van morgen schrijf je verhalen die je 's nachts…

Als Ochtendgloren Goud in de mond heeft Wil hij Die vrouw wel 'ns zien Als ze dan gaat krieken Gaat hij Met haar en de Dageraad Op zoek naar de Zingende Merel En als er dan ook maar één haan Gaat kraaien Dan krijgt de dag Een gouden randje…

hout kraakt voor de stappen uit zingt wat komen gaat draagt heden laat ontspannen gaan waar vroeger heeft gestaan geoefend in de wind in een weerbarstig buig en strek vaak topzwaar door dicht bladerdek maar nu gevloerd met de seizoenenkleur in planken gevlamd door beits in jaarringklanken slijt jaren op de grond recht opgebouwd…

Zeg mij dat ik nooit zal sterven neem mij in jouw armen laat hoop geen laatste hoop, maar leven zijn sluit mijn ogen nog niet voor eeuwig laat mij even in de armen van de adem rusten, tot de glimlach mijn gezicht verlaat geef dan de fakkel door aan hen wie ik liefheb, sta hen bij voor de tijd die komen gaat, begeleid hen op de weg naar…

Eén ding Staat bij ons thuis Heel erg vast: Als ik wil Naaien Dan moet de Machine Beslist In de vrij staan Ziet u dit niet Als Techniek Maar als Dramatiek Of - nog erger - als Tragiek Dan denkt u Dubbelwandig En - als Wezen - Liefdeloos Losbandig…

Paddo’s die kunstmatig zijn gedroogd Blijken voor de rechter illegaal. Nederland is niet zo liberaal Dat iets onschuldigs zomaar wordt gedoogd. Of zou de rechter soms op Volkel doelen? Daar kweekt men hemelhoge paddestoelen.…

Het gevoel is gevangen weggestopt in de ziel benauwd, in alle hevigheid een aaneengestrengelde gedachte Klanken stromen uit mijn mond vormen woorden, zinnen Maar het verwoorden van de pijn blijft een echo Schreeuwende woorden krijgen geen vat op het hart Fluisterend snikken sterft weg…

Ik had er echt heel erg op zitten hopen dat ik eergisteren met Valentijn nu eens bij de gelukkigen zou zijn, ik stond er met mijn hele hart voor open. De postbode liep door terwijl ik wachtte waarbij de kerel zelfs geniepig lachtte.…

De vlinder vliegt onwetend met gekleurde vleugels als een paard zonder teugels vrij en ongeketend de hemel tegemoet. Onbewust van schoonheid noch van broosheid zit hij op bloemen te pronken voert zichzelf dronken; nectar in overvloed. Blind, onbesuisd raakt hij juist in een dartele vlucht door zwoele avondlucht dodelijk verstrikt…

Zelfs als een aspirerend taalgemaal geen inspiratie heeft, nog niet, ver weg, zit in de letterstroom een goed verhaal te wachten als een merel in de heg. Want een gemaal, zo'n draaiend waterding -het is geen echtgenoot die ik bedoel- -al draait-ie rondjes om zijn lieveling- houdt door gestadig werk zijn maalgevoel. Dus laat de hersens…

Het is grijs achter gordijnen, besloten; lucht een scherm dat mijn hart afsluit. Te nauwe doorgang onder te lage wolken, waar vinden dromen de kans gedachten te worden, het ontwaken van een klokje, een lelie, lavendel, de Venus van Velazquez, en hoe ze zich naar mij keert, week die huid en donker die vlok haar. Waar vind ik doorgang…

Daar ga je dan, mijn dochter. Voorgoed naar de andere kant van de oceaan. Je laat alles hier achter om daar verder te gaan. Jouw toekomst ligt in dat verre land, zeg je en ik geloof je, echt waar. Het maakt me alleen zo verdrietig, ik hier en jij daar. Wanneer zal ik je weer terugzien? Dat is dus niet bekend. Uiteraard is jouw geluk het…

's Nachts word ik wakker in een droom je stem zingt heel dichtbij in mijn slaap ik wil de woorden vangen die jou in de stilte van de nacht ontsnappen overdag galmt de echo van jouw stem na in mijn dagdromerij bijna verradelijk verdwijnt de droom als sneeuw voor de zon het licht verblindt en waait een warme bries in mijn gezicht…

Een nummer anders niets. Of is het toch nog iets? Vechten om een kind, iets wat ik vreselijk vind. Om een baby was het te doen. Hoe konden ze dat nou doen? Baby 81 waarom jij? Ben je een lot uit een loterij? Sterker is de waarheid. Dan gaat het om... de eerlijkheid. De DNA-test geeft het feit. Urgent... ondanks deze droevigheid. Een…

De wekker licht de tijd op: pas half twee. Nog dom van slaap doe ik wat niet kan wachten tot half acht. Rustgevende gedachte aan ruim nachtrestant stemt soezerig tevree. Behaaglijk nestel ik weer in, maar hé, er knagen muizenissen en karrevrachten nutteloos bedachte klusjes wachten in slagorde, wat moet ik daar nu mee? De torenklok galmt…

water om me heen en even ben ik alleen voor een moment ben ik het water los ik op ben ik opgelost en vloei ik als kwik over een spiegel niks achterlatend dan het verleden…

De antieke pastoor kroop op de kansel Wees naar zijn borst Zei Het hart is een verraderlijke spons Die gif slorpt Toen klom hij op de arduinen sokkel Waar Eros troont Gemarmerd naakt onder een kruisgewelf Hij schoof er hem puffend af Tot hij aan brokken, splinters viel Noemde hem kobold Vaagde hem door het kerkportaal Toen haalde hij…