Netgedichten

netgedicht (nr. 6.498):

Verboden Begeerte

De antieke pastoor kroop op de kansel
Wees naar zijn borst
Zei
Het hart is een verraderlijke spons
Die gif slorpt

Toen klom hij op de arduinen sokkel
Waar Eros troont
Gemarmerd naakt onder een kruisgewelf
Hij schoof er hem puffend af
Tot hij aan brokken, splinters viel
Noemde hem kobold
Vaagde hem door het kerkportaal

Toen haalde hij Aphrodite van onder het stof
Het schuim van de branding nog op haar lippen
Gooide haar met een brede zwaai erbij
Sloeg murmelend een kruis

De antieke pastoor zit op een dwaalspoor
Zoals hij in de begeerte
Die noodzaak die regelmatig opbolt
Een bron van leed aanboort

Als simpele rechter spoog hij naar de vijand
Alsof hij een sater smoort
In een gistend moeras