Alle inzendingen, jaar 2006, week 20

Vol flair omhelsd door uw broek resideren uw kadetten, kek en kordaat van allooi; roomblanke bollen, oorzaak van alle dooi in de harten van door ijs verstomde heren. In hun dromen reden zij reeds vele keren over elk van uw heuvels, elke aardplooi, wat uw landschap – gelijk de Biesbosch zo mooi – als een bronstig paradijs doet fungeren.…

Met lange lome tred beweegt zij achter haar oogleden spiedend naar bewondering weet zij haar kansen niet gering in strak zwart, uitdagend rood of soms een kleurloos niet, met hoed of wapperende zijden sjaal ik zie hoe zij geniet.…

Zij heeft haar rondingen gedeeld hij nam blauwe sneeuw uit haar hals tussen lakens van naakte nachten zekerheid geketend in geheimen er moet iemand anders zijn geweest hij die dronken speelde streelde met gesloten ogen van thuiskomen hij stapelt jaren zuigt het bloed van haar lippen vastgebeten in elkaar bang om uit elkaars gezicht te verdwijnen…

al schonk ik je een nepjuweel een oorring een halfedelsteen je daalt in alle gratie met elegantie omzichtig van de trap je hand glijdt langs de reling als een streling je kijkt verliefd ik hoor in je binnenoor een mozartkoor je ogen transparant stralen amarant je bent een prachtjuweel ik vond dat jij alleen dit nepjuweel…

M'n eigen goudvis ging vrijdag in de kom waarin het beest, zonder naam nog, zwom en zwom. Mijn moeder zei: "na zo'n menig rondje wil de vis meer dan water in 't mondje. Zorg dat je hem te eten geeft, als je wilt dat ie het weekend overleeft." In mijn wiek geschoten antwoordde ik: "Hoe kan je denken dat ik dat vergeten zal, moe." Maar…

verlichtende dromen weerspiegelen het zelfbeeld aan de gene zijde dienend als draagvlak om vergetelheid te bereiken wat rest is hemelse adem...…

En de zon altijd weer, de zon over mijn haar, mijn lijf en daar beneden over mijn benen, zand tussen mijn tenen en iets verder golven in galop in zee altijd weer heen en dan terug het water, het strand ik drijf mee, laat los los op in golven, in water in Mediterranee.…

Het einde kwam niet onverwacht, het duisterde al lang in je hoofd, toch ging je eerder dan gedacht, maar ik was bij je zoals beloofd. Even verdween de mist uit je ogen, toen je van mij werd weggeleid, de dood kwam vol mededogen en ik deelde met jou de eenzaamheid. De dood geeft het leven zijn enige zin, maar is hij het einde of juist het…

Schaduwen van de wolken heersen Bladeren fluisteren donkergroen De wind stuurt water van de hemel Langs en in bomen, over steen Het vuil vervalt bij deze schone dag Van blijdschap dansen takken De droge dorst verlaat vragend wat is Het gras wacht op de bakken…

hoe dwaas is de gek die schildert in mij een duinland van dromen waar opgekropte huid zich rekt op onwezenlijke muren om met beheerste penseelstreken het ongedurige te verwoorden wie zal beweren dat de worsteling op mijn gelaat niet op de lippen zal gaan liggen van hen die met een weifelende borst de vlinders doden in het stille gebied…

Er loopt een scheur door het hart van de stad waar duiven en raven achteloos zweven, waar water langs mosbedekte rotsen stroomt, waar poëzie de diepte overbrugt. Er is een bloedige arena waar juichende mensen duende ervaren in smartelijk sterven. Er is de geur van citrus, olijven en Serrano ham. Er is het klaterend lachen van…

Zing voor mij Alsof het altijd zo is geweest Dans met mij Ook al is het voor het laatst Zwijg met mij Op de plekken waar woorden overbodig zijn Neuk me Alsof de liefde niet bestaat Wees eerlijk tegen mij Zoals de leugen het verluistert Samen zijn we sterker dan dat we ooit zullen zijn Samen zijn we eenzaam Samen zijn we dood Sterf…

Voorlopig kun je nachtrust wel vergeten, hij houdt je zenuwslopend uit je slaap. Ja, morgen moet je werken, maar die knaap wil kost wat kost om 3 uur ’s nachts wat eten. Zijn wasgoed hangt door ’t hele huis te drogen, je struikelt over rammelaar en fles, sleept Pampers aan, per dag een pak of zes, ze kosten je je zuur verdiend vermogen.…

conflict, oplossing, overbodige ballast overboord, terug naar de essentie een man en een vrouw, meer niet niet ter zake doende religie, ras, geaardheid het gaat om voortplanting waren het de eerste twee mensen of zijn het de laatste twee wat is het probleem ?…

De Nederlanders zijn niet sympathiek. Vooral de mensen in de grote steden bezitten kwalijke hoedanigheden die leiden tot gedragsproblematiek. Maar herders in de Pyreneeën sneren: “Wij willen hier geen ongelikte beren!”…

loeiende lavenis ik weet niet wat er is maar voel mij aangebrand tot aan mijn navelrand dit ranzig Nederland zet ik maar aan de kant ik eet niet langer pizza en heb straal genoeg van Rita geef me bloemenharten laat me geuren snuiven maak me haarscherp zien dat alles draait om mien en haar betonnen rozen vertolkt door holle dozen…

Ik dicht mezelf een versje toe van zinnen die logeren in mijn hoofd en zwaai daarna de woor- den uit straks laten vast wat splinters van de letters los die in het hart van lezers blij- ven steken ik zal hen mijn pincet maar lenen…

Wat allemaal wel niet bekoort aan de wandel door de oude stad mokum heb je nooit echt gehad nu terug op de Oudemanhuispoort Erdwin de mesjogge boekhandelaar riep nog altijd ongeneerd ja ja ziet hij is er weer ha ha zeker net gepensioneerd Om de hoek van de Staalstraat zat de pianist op het terras zag meteen dat ik het was vroeg wat…

Na jaren verder weg dan ooit leek geluk weer wat dichterbij misschien wel voor het grijpen tot de dreiging van het beest weer plotseling genadeloos broos herstel de grond in boorde herleven weer veranderend in angstige onzekerheid hoeveel cellen kozen reeds de zwarte zijde van het beest hoeveel cellen pleegden verraad aan hun tak: het…

‘t Getingel van een vroege tram deemsterend schel achter de square waar een fontein met halo-kam het zondaglicht in kleur titreert. Jong eikeloof, goudgeel doorstraald, rimpelend bij de ochtendbries : de zoelte woelt weg door de straat langsheen ‘t huis met Horta-fries. Kragende arduinkorbelen torsen fier het sierbalkon waar geraniums…

Rond deze tijd van ‘t jaar is alles smaak en kleur Bloesem En droesem Van lichtblauwe hemels en violettengeur Druppels van dauw Dansen in de zon Dansen op jou Je stoffige cocon De rimpels naar zee om Je mond gezweemd De droogte van je lippen Je ogen vervreemd Je had een vochtig hertenhart Verwrongen en versaagd Sluit zacht…

Jullie, Woorden, Zullen verschijnen Plotsklaps verdwijnen Omgezet in stem Overgaan in lucht En blijven niet Langer Bestaan Dus schrijf Ik Jullie snel op Voordat jullie Voorgoed Vergaan…

Iedere dag is anders, verandering voert de boventoon, Geen moment kan het blijven, sluipend tot het verdwijnt Cellen verdwijnen, ouderdom spant de kroon, Kreunend en steunend tot het eind. Naarstig wordt naar middelen gezocht, Op zoek naar ontkenning en schijn. Zo aan het leven verknocht, vluchten voor waarheid en pijn. Geloven in het hoe…

Een vrolijke noot na dagenlang wroeten, na zeuren en zagen, na kommer en moeten, een glimlach naar sommigen die me wel kennen en die deksels goed weten hoe me te mennen... Een vrolijke noot, al is het maar even, maar die doet me goed en helpt me te leven; ik geef ze hierbij dan ook maar aan jou: een klager, een zager, een man of een vrouw..…

ik schrijf voor een publiek dat niet bestaat aan wie moet ik mijn dichtkunst etaleren en erger nog ... wie zal applaudiseren gelooft u mij, ik ben ten einde raad geen mens wil op mijn werken reageren ik schrijf voor een publiek dat niet bestaat het maakt me boos, verdrietig, obstinaat mijn dagen zijn gevuld met prakkizeren wie laat zich…

Leven is stilstaan is meegaan met dat wat is durven be-leven te be-wonderen. Leven vraagt lef, leven is wonderlijk.…

ik heb je lief in de verleden tijd toen morgen nog van mij was maar ben niet meer te houden als bezittelijk voornaamste woord een ons was net teveel om mezelf kwijt te raken in een overschot aan samen waarin alles moest gedeeld nu kus ik vrijheid welkom na lamgeslagen woorden geeft verlies me openhartigheid als meewerkend voorwerp…

Zalm vindt het geeft geen pas wacht op morgen zij wordt wel weer genaturaliseerd wat? wie? genaturaliseerd ja zij zonder pas je weet wel Somalische uitgehuwelijkt besneden op de koop toe ze is niet gepast de opa klopt niet ze is misschien zelfs niet geboren als haar met zelf dan help dit maakt onpasselijk ZIJ van JOU pakte de…

De tijd, zo vond het directeurtje, vlóóg. - Juist sneller, als er heel veel moest gebeuren, zodat-ie amper tijd had om te treuren om zijn beslist te korte spanningsboog. Hij liet zich voor een assurantie keuren. De polispremie, die er niet om loog, was - evenals z'n bloeddruk - danig hoog. De arts probeerde hem wat op te beuren: 'Al lijkt…

Je warmt het zand ik til het hoog de zee ontstaat bulderend als de nacht haar deken slaat meeuwen in hun slaap zuiverheid smaakt naakt ik lief jou bij het opengaan…