Netgedichten

netgedicht (nr. 11.154):

Ronda

Er loopt een scheur
door het hart van de stad
waar duiven en raven
achteloos zweven,

waar water langs
mosbedekte rotsen stroomt,
waar poëzie
de diepte overbrugt.

Er is een bloedige arena
waar juichende mensen
duende ervaren
in smartelijk sterven.

Er is de geur van citrus,
olijven en Serrano ham.
Er is het klaterend lachen
van de kinderen van Andalucía.