132 resultaten.
Barst
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 407 de ruit spiegelde licht
half doorzichtig
zag hij zich getekend
als volleerd figurant
transparant naast
een langbenige schone
met wenkende ogen
slechts gescheiden
door een breuk
ze verbeeldde meer
dan het tijdelijk verdrijven
van zijn alleenzaamheid
maar hij
was al gehard
door opgeloste
fata morgana’s
en knipoogde
alleen…
in gesprek
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 332 in de taveerne
voor eeuwig Bertje
op de Brouwersgracht
spraken wij met drie
de frêle schoonheid
die nog van de bachwan heette
- heb haar naam vergeten - zei
leven is als dansen
zie ik alleen nog vorm
je ziet mij echt niet meer
er is geen leven
ik word beleefd
de ander bleek Suzy
beauty van de Commewijne
volgens haar
was leven wel…
de wereld weer laat razen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 287 als ik
in de spiegel kijk
zie ik net
niet echt
de werkelijkheid
ik ben
met jou verbonden
het spiegelbeeld
kan dat doorgronden
zie mezelf
in jouw perspectief
verdwijn niet zo
mijn lief
als ik
in de bossen loop
zie ik tussen
teer en groen
jouw ogen komen
je donkere haar
je oren
uit het niets geboren
jouw gezicht
gevlochten…
Romeinse villa
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.754 ofschoon je glans
in alle dorheid is vergaan
klim ik je heuvel op
tussen uitgeteerde mozaïeken
rust je naam
de zon brandt nog eeuwen je faam
pijnloos scheurt je marmer open
wespen zoeken in de wonde
naar het opgedroogde leed
maar langs verweerde stenen
groeit eenzaam een perzikboom
bijna devoot beroer ik zijn droom
zelfs een vijgeboom…
schaduwverleden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 656 mijn schaduw heeft een naam gekregen
zij is mijn kleurloos ik, meestal in mij
in het zonlicht stapt zij buiten mij
is voor, achter, naast mij
volgt, zal mij nooit verlaten
ze heeft wat rare vormen
toch hoort ze echt bij mij
zonder mij, is zij er niet
zonder haar, zou ik niet zijn
soms wil ik wel bij haar vandaan
vlucht in de diepe slaap…
het rijgen in stilte
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 287 wanneer al veel is gezegd
en de avond valt na jaren
wat voeg ik dan nog toe
om toekomst te vergaren
het heden te vullen
dan wel het verleden
te verklaren
het blijft dan vaak
afwachten in zwijgen
en als passief de stiltes
aan elkander te rijgen…
Gerept
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 412 Wanneer ik mij in diepe mijmering
langs bos en beemd ophou
en met kansarme verzekering
maar grote vreugd aanschouw ….
… hoe een pad zich vult met lentelucht
na lange winterpoos
en luid kwakend het dril bevrucht
verzinkend in het kroos
… hoe de goudveil zijn blaadjes spreidt
in onbezoedeld kwel
en het sleutelbloempje slank gedijt
langs…
midden in het leven
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 866 nog voor het feest
gaan we weer even kijken
in je bloementuin
nee niet voorzichtig aan
we staan juist midden in het leven
wijs ze maar aan
de kleuren die jij
aarde hebt gegeven
het stille groen van
een verlegen puber toen
twee knoppen die in alle
schoonheid zijn ontloken
hebben volwassenheid begroet
en maken met de jongste…
Drankmisbruik
snelsonnet
3.0 met 19 stemmen 1.954 Het feest in Kana was al haast voorbij
Toen een der bruiloftsgasten sprak: “O Heer,
Ik heb geloof ik geen benzine meer”,
Waarop de Here Jezus tot hem zei:
“Vooruit dan maar, ik maak om u te dienen
Van water wijn en dan van wijn benzine.”…
Passie
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 1.343 Ogen die elkaar schalks ontmoeten
met een onafwendbaar welbehagen
dat uitmondt in een vrolijk geflirt
waar wij weldra elkanders lippen verkennen
in een dans
van echte liefde
en onbaatzuchtige passie
schenken wij elkaar
ons gepassioneerde hart
door eenvoudig te stellen;
ik wil jou.
J'entends ton coeur.…
Mystiek
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 206 De rust is ingetreden
Roerloos liggen bladeren
Windvlagen zijn verleden
Lage wolken naderen
De takken bedekt met dauw
Aan mist overgegeven
Schimmen achter in het blauw
Met het uitzicht verweven
Twee bomen door de tijd heen
Naar elkaar toe gebogen
Hun twijgen vlechten ineen
Nevelige atmosfeer
Het stenen erfgoed geeft weer
Symbolen…
Oerbaltheorie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 581 De wereld. Een kerstbal met een kuikenklein haakje
aan waarlangs water en lucht kunnen kolken tot
uitgebloeide wolken. De wielen waarin de
wereld als oerinstinctief ratje probeert terug te
sprinten naar moeders tepel waar alles zogezegd begint
En elk etmaal draait hij rond
hopelijk terug de tijd in
maar was het nu links of rechts
Wie weet…
en God sprak tot mij (2)
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 627 edoch ook het volk morde
opgejaagd door wetsgeleerden
men riep luid van uit de horde
wij bouwden deze Babilonische toren
met eigenhandig gebakken lucht
Julius, daar moogt gij
toch niet vertoeven
hij staat ten dienste van
onze plaatselijke folklore
zoek toch in uw eigen
nog te graven groeve
daar zullen de wormen
slechts u toebehoren…
dag triestheid
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 2.698 drie berkenboompjes geven mij licht
ze kijken mij aan vanuit het duister
een lief stilzwijgend bericht
brengen ze in licht gefluister
het ligt er duimendik bovenop
dat die boompjes daar staan
als stille getuigen van mijn pech
ze kijken me welhaast in droefheid weg
maar de boompjes horen mij ook aan
en knikken me vriendelijk toe
kijk ons…
hooggehakt in haar lach
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 316 Een zucht als gerucht. Ze komt,
roepen tegels tot stenen en muren.
Deuren gaan open, geluid is verstomd.
Ruiten tillen blikken naar buiten.
Bomen buigen hun takken uiteen.
Gevels staan minzaam te knikken.
Bollen tot straat in een rood perspectief.
Weten dat lijnen in verten verdwijnen
alsof horizon oplossing biedt. Zij komt.
Haar lachende…
DE OUDE JONGEMAN
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.889 Hij weet ’t niet, maar is een der onbegeerden,
die egoïstisch worden en jaloers.
Ze suggereren dat hen niets ontbeerde,
en zijn verlegen, links, en lichtelijk boers.
Hij stopt zich vol met kool en wienerschnitzel,
en drinkt zijn kop niet rozig, maar grauwblauw.
Hij was ook graag iets anders dan ’t afgietsel
van opgekookte jeugd, maar amper…
Met elkaar drinken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 207 ik heb je tranen niet geteld
maar het was denk ik genoeg
om alvast twee halve glazen
met elkaar te kunnen drinken
ik heb ze voor je weggeveegd
om niet weer verdriet te proeven
en onze Raki was nog niet op
-ik was liever dronken
van de drank-
maar zoetigheid was
allang verdwenen
en daarom wat later
deden we onze ogen dicht
zorgen…
Sprekend blauw
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 540 Er hangt een kleur verschoten laken aan de lijn
waaruit het water zich een weg naar aarde baant
-gelijk de regen druilend uit haar buien traant-
denk ik spelend met het slot van dit kwatrijn
de buurman buigt voorover uit het raamkozijn
hij roept me toe zeg op mijn scherpe blik afgaand
verdient je waskunst niet het predikaat hoogstaand
mij…
het is maar een spelletje
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 795 het WK is een gebeuren
waar vrouwen niet bij moeten zeuren
ze zitten te kijken
om te vergelijken
tussen hooghouders in vele kleuren
het niveau is aan het dalen
bij hevig gespetter met palen
getrek geruk
onder hoge druk
dekt men elkaar in groten getale…
Teak is ziek
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 240 Ik verklaar bij deze onze regering voor 100% ziek
Ze hadden weer eens wat leuks verzonnen
En verloren met houthandel vele tonnen
Door te sponsoren in een malafide handel in teak
Niemand durft aan Balkenende ooit nog te vragen
Waar hij nu weer de “plank” heeft misgeslagen
--------------------------------------------------
(De ministeries van…
Geen bloem of vrucht
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 407 steeds wanneer ik gebukt ga
onder de afgestorven boom
zie ik die struik
ooit droeg ze
vruchten
nu liggen er alleen maar
bladeren
die krampachtig
het onkruid
bedwingen
met stuiptrekkende
trillingen
op de vlakke grond
breekt
het beloofde land
en snoeit
ruw
met wilde uithalen
de brandende wraak
uit ieder slagend uur
dat…
jij de grand-cru
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 278 ik wist van jou
maar iedereen belooft
zijn trouw aan kerk en vaandels
wat zo onschuldig leek
bleek in realiteit jong
hout in nieuwe takken
jij zocht een stam om
weer te enten ik wilde groen
en druiven zonder krenten
samen gisten we tot tafelwijn
jij de grand-cru en ik gaf jou
mijn laatste druppeltjes azijn…
tweetakt
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 472 jij hebt het nooit geweten
de eenacter, opgevoerde brommer
ik nam de wijk en week uit
stond schuin tegenover jouw kamer
vreemd vertrouwd met een onbekende omgeving
maar jij gaf nimmer thuis
ik stond buiten de werkelijkheid
gordijnen kierden niet
onverrichterzake keerde ik weer
naar wat eens was, mijn huis…
HOLLANDSE NIEUWSTE
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 1.409 Waar velen zich staan af te jakkeren
om hevig zwetend kilo’s kwijt te raken,
laat ik mij elke maaltijd lekker smaken
door simpelweg te sonjabakkeren.
De haring vreet zich ondertussen vet
en levert zo de visboer topomzet.…
Klaproos
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 497 Zo teer met zacht fluwelen blaadjes
het frele aangezicht is uiterlijke schijn
Fier rechtop, slechts door de wind gebogen
het zwarte hart kloppend van leven
wendt ze zich naar de zon
De ranke stengel zet zich schrap
weet dat hij eens moet buigen
Een korte tijd is ze vol leven
bloeit in volle pracht
In de stilte van de natuur
sterft de klaproos…
Kwijt
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 7.434 Mijn broek is kapot
Mijn schoenen versleten
De wind die langs mijn wangen giert
Ik ben je al vergeten
Je verstikte me
Zo mooi, onherkenbaar
Een ongewild gebaar
Ik geef het terug
Je bent me heel even kwijt
Uit elkaar gedreven
Voor altijd…
[dood]
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 1.315 in de lucht stok je
je valt lukraak te pletter
op ons tegelpad
en daantje cirkelt om je dood
alles is ook vreemd en groot
lapidair 23.1 110605…
stil begeren
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 2.345 heupen
die op hoge hakken
in de knieën beven
lichtvoetig zweven
ranke benen
slanke tenen
in een ludiek moment
door je spel
geveld
weef ik
om je frêle leest
een stil begeren
statig schrijden
bevallig glijden
hopeloos aan je voet bezwijken.…
en God sprak tot mij
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 572 andermaal
sprak God tot mij
in bedekte termen
Julius, waar zijt gij toch
mee bezig
al die woorden die gij
laat zwermen
uit uw verzen
voelt gij u nog
in het aardse aanwezig
ach Heer, wat is toch mis
aan het spontaan roepen
te juichen in overvloed
ik ben toch niet geschapen
om te wachten
tot de vermaledijde dood…
Wonderbaarlijk
hartenkreet
1.0 met 8 stemmen 1.354 alle prikkelingen die hij ontvangt
vormen zijn eigen veilige wereld
waar de zon meer kan zijn
dan een lichtbol van warmte
wonderbaarlijk leeft hij het leven
en laat hij levens veranderen
als zijn lach ook wordt gevangen
en zij is de zee van eb naar vloed
die dierbaren laat meedeinen
tot aan de avond, door de nacht
en soms vallen sterren…