Netgedichten

netgedicht (nr. 11.463):

Oerbaltheorie

De wereld. Een kerstbal met een kuikenklein haakje
aan waarlangs water en lucht kunnen kolken tot
uitgebloeide wolken. De wielen waarin de
wereld als oerinstinctief ratje probeert terug te
sprinten naar moeders tepel waar alles zogezegd begint

En elk etmaal draait hij rond
hopelijk terug de tijd in
maar was het nu links of rechts
Wie weet blijft morgen
gisteren dus
de aarde als minuscuul spinnenwebje in de
rechterbovenhoek van het heelal kleven

Fantaseer ik op mijn fiets
op school
weer op de fiets
en daarna hier
op papier